Η ανασυσταση του πασοκ

Γράφει ο "Πληροφοριοδότης"
Η συγκρότηση των περιφερειακών οργάνων Ανασύστασης του ΠΑΣΟΚ ήταν για άλλη μία φορά χωρίς εκπλήξεις. Πρόσωπα για χρόνια πολιτικοί και προσωπικοί συνομιλητές του Βαγγέλη Βενίζελου, σε ορισμένες περιπτώσεις του...
ΠΑΣΟΚ των τριαντάρηδων, της γενίας δηλαδή που προσπαθεί, ρητορικά τουλάχιστον, να προσεγγίσει. Όσο για το think tank των επιστημόνων που θα συμβουλεύουν τον Πρόεδρο, θα μπορούσε να προσφέρει στο διαλόγο κυρίως για την άρση της ασφυξίας της αγοράς, δεν είναι όμως καθόλου βέβαιο, ότι οι θέσεις και οι προτάσεις του θα εισακουστούν από τον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ και θα εγκριθούν από την τρόικα, το σημαντικότερο.. Η πορεία της Ανασύστασης περνά απαρατήρητη στην κοινωνία, καθώς το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να διαχειριστεί το παρελθόν του . Αυτό σε συνδυασμό με την παραμονή του σε μια υφεσιακή κυβέρνηση κάνει την εύρεση μίας νέας αφήγησης για την κοινωνία σχεδόν αδύνατη. Οι νέοι που παραμένουν στην Ελλάδα και περιμένουν από τους πολιτικούς τους σήμερα, ελπίζουν σε μία αφήγηση καθόλα αυτονόητη για τις προηγόυμενες γενίες. Δικαίωμα στην γνώση, στην εργασία, στην υγεία, στην κοινωνική ασφάλιση, στην αξιοπρεπή διαβίωση. Δικαίωματα ζητούμενα για την σημερινή χρεοκοπημένη Ελλάδα. Ίσως αυτή την αφήγηση είναι πιο εύκολο να την βρει το ΠΑΣΟΚ, εκτός κυβερνητικόυ κάδρου, η έξοδος όμως από την κυβέρνηση, όπως πρότεινε ο Σκανδαλίδης, μπορεί να γίνει και το salto mortale για την χώρα . Επικίνδυνη πολιτική, ακόμη και αν τελικά αποδειχθεί ζωογόνος για το ΠΑΣΟΚ. Είναι όμως κι αυτή στο φάσμα των επιλογών του Βενιζέλου, μαζί με τα όργανα που συγκροτεί, τα μέτρα που συναινεί και τα πρόσωπα που επιλέγει. Ο χρόνος του όμως λήγει το Νοέμβριο με το Συνέδριο. Αν εκεί απογοητεύσει και τους τέλευταίους πολιτικούς συνομιλητές του, θα αποχωρήσουν κι αυτοί και θα μένει ολομόναχος. Άλλωστε όταν τα πλοία βουλιάζουν πρώτα αποχωρούν οι αρουραίοι, μετά το πλήρωμα και τελευταίος ο καπετάνιος.. Ο οποίος να μην ξεχνιόμαστε..αν είναι καλός, στη φουρτούνα φαίνεται.. Και μέχρι στιγμής η φουρτούνα είναι πολύ μεγάλη και ο καπετάνιος μοιάζει άπειρος...