Εργακι σε επαναληψη...

Γράφει η Μαρία Ψαράκη
Αγαπητό Fimotro,
Και τι δε μας έχουν υποσχεθεί μέρες τώρα. Παλεύουν με νύχια και με δόντια να κρατήσουν τις καρέκλες και τα προνόμια τους. Γαλάζιοι, πράσινοι, κόκκινοι, ροζ, όλοι ξαφνικά έχουν κάνει την ευημερία του πολίτη, το κέντρο του προεκλογικού...
κόσμου τους. Υπερκινητικοί όλοι τους ξαφνικά, οργώνουν την Ελλάδα, από τη Θράκη ως την Κρήτη, από το Ιόνιο ως το Αιγαίο, ακούραστοι, δυναμικοί και αποφασισμένοι. Όταν πριν από λίγους μήνες, οι περιορισμένης τροχιάς μετακινήσεις τους, διέγραφαν αποστάσεις από τα γραφεία των κομμάτων, στο Μέγαρο Μαξίμου και από εκεί κατευθείαν στη Βουλή για να ψηφίσουν τα μέτρα που τους είχαν υποδείξει οι έξωθεν πολιτικοί τους προϊστάμενοι. Τα μέτρα που μέσα σε 2,5 χρόνια μετέτρεψαν την Ελλάδα σε τριτοκοσμικό κράτος, με απανωτές παραβιάσεις του Συντάγματος, με ανελέητο κυνηγητό των πολιτών, με κοινωνική και οικονομική εξαθλίωση που άλλαξαν τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων. Για όλα αυτά τώρα τίποτα. Σα να μην έγιναν ποτέ. Τώρα μόνο απανωτά Ζάππεια, προγραμματικές εξαγγελίες και υποσχέσεις. '' Σας διαλύσαμε τη ζωή, για να σας τη φτιάξουμε τώρα πάλι από την αρχή. Σας οδηγήσαμε στην απόγνωση, στο σκοτάδι, αλλά εμείς είμαστε εδώ. Θα κάνουμε επανεκκίνηση, θα τα διορθώσουμε όλα. Ψηφίστε μας και θα σας σώσουμε πάλι. '' Και όλα επαναλαμβάνονται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, απελπιστικά μονότονα, απελπιστικά άδικα για όλους εμάς. Εκτός και αν εμείς γράψουμε αυτή τη φορά άλλο φινάλε...