Εκλογες και μητσοτακης ενωνουν τσιπρα και λαφαζανη...

Ότι στον ΣΥΡΙΖΑ το πιστεύουν πως έρχονται εκλογές σύντομα (δηλαδή τον Μάρτιο του 2015) επιβεβαίωσε πέραν πάσης αμφιβολίας η συνεδρίαση της κεντρικής του επιτροπής, που έγινε το περασμένο Σαββατοκύριακο...
Ακόμη κι αν ορισμένοι εκτιμούσαν ότι απλά το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης κάνει ασκήσεις εκλογικής ετοιμότητας για τα μάτια του κόσμου, τώρα πια είναι σαφές ότι έχουν άδικο: Η διήμερη συνεδρίαση ήταν η πιο ήρεμη της τελευταίας διετίας, με όλες τις εσωκομματικές πτέρυγες να συγκλίνουν στα βασικά και να αφήνουν κατά μέρος τα όποια θέματα διχάζουν το εσωτερικό.

Ο Αλέξης Τσίπρας έτεινε χέρι συνεργασίας προς την αριστερή πτέρυγα του κόμματος και εκείνη του το ανταπέδωσε με μία κίνηση καλής θέλησης, αφού τελικά ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, που είχε αναλάβει να εκφράσει τις διαφωνίες για μια σειρά από ζητήματα, δεν επέμεινε στην κριτική και τις επιφυλάξεις για τις συμμαχίες.

Χρειάστηκε βέβαια να προηγηθεί και ένα δραματικό σκηνικό στην αντιπαράθεση του ΣΥΡΙΖΑ με την κυβέρνηση, καθώς κορυφαίοι υπουργοί, με κύριο εκφραστή τον Κυριάκο Μητσοτάκη, είχαν κατηγορήσει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης ότι οδηγεί τη χώρα στη δραχμή.

Ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης επέρριψε ευθέως στον κ. Λαφαζάνη ότι προωθεί το σενάριο αυτό, αλλά στην ουσία κατάφερε να συσπειρώσει τελικά τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ – βλέπει φαντάσματα του απάντησαν – αποδεικνύοντας ότι έχει το… «χάρισμα» του πατέρα του, να «ενώνει» δηλαδή τους αντιπάλους του εναντίον του!

Όπως και να έχει, η βασική εκτίμηση της Κουμουνδούρου ότι οι κάλπες θα στηθούν με αφορμή την προεδρική εκλογή – άρα στις 22 Μαρτίου – λειτουργεί καταλυτικά για τις νέες ισορροπίες στον ΣΥΡΙΖΑ. Η εσωκομματική αντιπολίτευση έχει περιορίσει αισθητά τη δημόσια έκφραση των ενστάσεών της, αντιλαμβανόμενη ότι κάθε διαφορετική φωνή από εκείνη της ηγεσίας θα χρησιμοποιείται από την κυβέρνηση σε έναν ανηλεή πόλεμο προπαγάνδας.

Από την πλευρά του ο κ. Τσίπρας αναγνωρίζει τη… συμβολή αυτή της αριστερής πτέρυγας και δεν πιέζει τα πράγματα: Είναι χαρακτηριστικό ότι δεσμεύτηκε ενώπιον της κεντρικής επιτροπής ότι οι αποφάσεις για τη στελέχωση των ψηφοδελτίων – δηλαδή πόσοι και ποιοι συνεργαζόμενοι και προερχόμενοι από την κεντροαριστερά και τη σοσιαλδημοκρατία θα ενταχθούν σε αυτά – θα ληφθούν αργότερα από τα συλλογικά όργανα του κόμματος και δεν θα αιφνιδιάσει.

Κατόπιν τούτου η αριστερή πτέρυγα απέσυρε την τροπολογία με την οποία έθετε αυστηρούς όρους στην ηγεσία για το πώς θα χειριστεί τους επίδοξους συμμάχους του κόμματος.

Η Αριστερή Πλατφόρμα κατέθεσε τελικά μία τροπολογία, με την οποία ζητούσε δημόσια ιδιοκτησία και κοινωνικός έλεγχος των τραπεζών, σταμάτημα των ιδιωτικοποιήσεων και εθνικοποίηση - κοινωνικοποίηση των στρατηγικών τομέων και στρατηγικών επιχειρήσεων της οικονομίας, καθώς και άμεσα μέτρα στο πλαίσιο μιας ριζικής προοδευτικής αλλαγής του φορολογικού συστήματος. Η τροπολογία απορρίφθηκε σχετικά οριακά (με 61 υπέρ και 76 κατά), κάτι που ανάγκασε την πτέρυγα αυτή (του κ. Λαφαζάνη) να ρίξει λευκό στην ψηφοφορία για την εισήγηση της ηγετικής ομάδας, που πάντως εγκρίθηκε με μεγάλη πλειοψηφία στη συνέχεια.

Είναι ωστόσο χαρακτηριστικό των διαθέσεων που υπάρχουν για χαμήλωμα των τόνων ότι η αριστερή πτέρυγα δεν κατέθεσε τροπολογία για το χρέος, όπως έκανε συνήθως στο παρελθόν: η γραμμή του κ. Τσίπρα ότι θα επιδιωχθεί η διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, αλλά μέσα σε ένα ρεαλιστικό πλαίσιο με ελιγμούς και χωρίς μονομερείς ενέργειες (τουλάχιστον στην αρχή), έχει γίνει κοινός τόπος.

Υπό αυτό το πρίσμα πλέον ο ΣΥΡΙΖΑ αναμένεται να υιοθετήσει ένα πιο ομογενοποιημένο δημόσιο πολιτικό λόγο, αναγνωρίζοντας ότι αυτό είναι και το στοιχείο που προσπαθεί να αναδείξει η κυβέρνηση ως το πιο αδύνατο σημείο του.