Χωρις τη βρετανια προχωρα η νεα ευρωπαϊκη συνθηκη

Μια νέα ευρωπαϊκή Συνθήκη που επιβάλλει σιδηρά δημοσιονομική πειθαρχία στα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και εκχωρεί υπερεξουσίες στην Κομισιόν προέκυψε από την διήμερη Σύνοδο Κορυφής που ολοκληρώθηκε την Παρασκευή στις Βρυξέλλες. Ο γαλλογερμανικός άξονας προωθεί μια...
πιο στενής δημοσιονομικής ένωσης με στόχο την διάσωση του ευρώ, στην οικοδόμηση της οποίας συναινούν όλα τα κράτη-μέλη πλην της Βρετανίας, η οποία επέλεξε τον δρόμο της απομόνωσης. Ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Χέρμαν βαν Ρόμπαϊ δήλωσε ότι οι 26 από τις 27 χώρες-μέλη της ΕΕ είναι ανοικτές να συμμετάσχουν στη διακυβερνητική συμφωνία για την αλλαγή των συνθηκών της ΕΕ στην κατεύθυνση της προώθησης της δημοσιονομικής ένωσης στην Ευρώπη.
«Εκτός από μία (σ.σ. τη Βρετανία) όλες οι χώρες εξετάζουν τη συμμετοχή», είπε.

Σύμφωνα με το σχέδιο συμπερασμάτων της Συνόδου Κορυφής, «οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων της Βουλγαρίας, της Τσεχίας, της Δανίας, της Ουγγαρίας, της Λετονίας, της Λιθουανίας, της Πολωνίας, της Ρουμανίας, και της Σουηδίας υποδεικνύουν την πιθανότητα να λάβουν μέρος σε αυτή τη διαδικασία αφού συμβουλευθούν τα κοινοβούλια τους, όπου αυτό είναι αναγκαίο».

Οι 27 κυβερνήσεις των κρατών μελών της ΕΕ συμφώνησαν η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να αναλάβει τη διαχείριση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας αλλά και του μελλοντικού Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας που αναμένεται να διαδεχτεί το ΕΤΧΣ εντός του 2012.

Επίσης, συμφώνησαν στις αρχές ενός νέου δημοσιονομικού συμφώνου που θα συνταχθεί μέχρι τον ερχόμενο Μάρτιο και θα προβλέπει ενίσχυση της δημοσιονομικής πειθαρχίας και κυρώσεις για τα «απείθαρχα» κράτη.

Έπειτα από 10 και πλέον ώρες συνομιλιών, οι 27 ηγέτες της ΕΕ, κατάφεραν μόνο να συμφωνήσουν στις αρχές ενός δημοσιονομικού συμφώνου και τον καθορισμό ενός ανώτατου ορίου για το μέγεθος του μόνιμου ταμείου διάσωσης της ευρωζώνης, το ESM, το οποίο θα περιορίζεται σε 500 δισεκατομμύρια ευρώ.

Το ποσό αυτό θα επανεξεταστεί τον Ιούλιο του επόμενου έτους, όταν ο ESM αναμένεται να τεθεί σε ισχύ.

Η στενότερη δημοσιονομική ένωση προς διάσωση του ευρώ που φέρει την υπογραφή της Άνγκελα Μέρκελ και του Νικολά Σαρκοζί οδηγεί την ΕΕ στην πιο ριζική αναδιάρθρωση, με τον Ντέιβιντ Κάμερον να ρισκάρει την πολιτική απομόνωση της Βρετανίας με το βέτο που προέβαλε στην αλλαγή της Συνθήκης της Λισαβόνας για αυστηρότερη δημοσιονομική πειθαρχία.

Το ρήγμα ανάμεσα στους πόλους Βρετανίας και Γαλλίας-Γερμανίας οδηγεί σε Διακυβερνητική Συμφωνία, που περιλαμβάνει εκχώρηση εξουσιών εκ μέρους των εθνικών κυβερνήσεων, και υποστηρίζεται από τα 17 κράτη-μέλη της Ευρωζώνης και, όπως τελικώς διεφάνη, όλα τα υπόλοιπα εννέα κράτη-μέλη πλην Βρετανίας.

Η Ουγγαρία, που αρχικώς είχε συνταχθεί με τη Βρετανία, μαζί με Σουηδία, Τσεχία, Δανία, Λετονία, Λιθουανία, Πολωνία, Ρομανία και Βουλγαρία παραπέμπουν το ζήτημα της ένταξης στη δημοσιονομική ένωση στα εθνικά Κοινοβούλια. Η Ιρλανδία -σημαντικός εμπορ