Αμηχανια και '' σιγη ιχθυοσ'' απο την ελληνικη κυβερνηση...

Ρεπορτάζ : Σπύρος Γκουτζάνης
(από το protothema.gr )
«Σιγή ασυρμάτου» από την κυβέρνηση μετά την απόφαση του Eurogroup για το κούρεμα των καταθέσεων της Κύπρου.
Η ελληνική κυβέρνηση...
παρακολουθεί αμήχανη την εξέλιξη για τη λύση που δόθηκε στην Κύπρο και τις συνέπειες που ενδεχομένως θα έχει τόσο για την ελληνική οικονομία, όσο και γενικότερα για τις οικονομίες των χωρών του Ευρωπαικού Νότου.
Το υπουργείο Οικονομικών, σε συνεννόηση με το Μέγαρο Μαξίμου, διαβεβαιώνει ότι δεν κινδυνεύουν οι καταθέσεις των κυπριακών τραπεζών στην Ελλάδα. Παράλληλα, αναζητά λύση μέσα από την απορρόφηση των υποκαταστημάτων των κυπριακών τραπεζών Κύπρου και Λαικής στη χώρα μας από το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο.
Τόσο το Μαξίμου όσο και η ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών διέρρεαν ότι βρέθηκαν προ ειλημμένης απόφασης κατά τη συνεδρίαση του Eurogroup και ότι ο κ. Γιάννης Στουρνάρας έδωσε μάχη για να σωθούν οι καταθέσεις στα κυπριακά υποκαταστήματα στη χώρα μας.
Η απόφαση του Eurogroup όμως προκαλεί αμηχανία στην κυβέρνηση, καθώς δείχνει μία σκλήρυνση της στάσης των Βρυξελλών και του Βερολίνου απέναντι στις πιο αδύναμες οικονομίες του νότου της ευρωζώνης.
Το πρώτο πρόβλημα που έχει να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση είναι η αναμενόμενη απόσυρση καταθέσεων από τις ελληνικές τράπεζες. “Το μόνο που μας βοηθά είναι ότι έχουμε τριήμερο” έλεγε χαρακτηριστικά στέλεχος του κυβερνητικού επιτελείου.
Ακολούθως, η ωμή απόφαση για την Κύπρο εκτιμάται ως ένα μήνυμα ότι μπορεί να έχουν κάνει λάθος η ΕΕ και το ΔΝΤ στα μνημόνια που επιβάλλουν και στους δημοσιονομικούς πολλαπλασιαστές, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα χαλαρώσει η πολιτική λιτότητας.
Στο πλαίσιο αυτό, είναι αμφίβολο αν η κυβέρνηση θα πετύχει κάτι θετικό με την επιστροφή της Τρόικας μετά την προσωρινή διακοπή των διαπραγματεύσεων.
Για την ελληνική κυβέρνηση υπάρχουν δύο ακόμη αρνητικά σημεία. Το ένα είναι ότι λόγω της εθνικής σχέσης η εγκατάλειψη της Κύπρου από τις Βρυξέλλες απηχεί και στην Ελλάδα.
Το δεύτερο είναι ότι κλονίζεται η προσδοκία της κυβέρνησης ότι τον Σεπτέμβριο, μετά τις γερμανικές εκλογές, μπορεί να ελπίζει σε έναν νέο κούρεμα του ελληνικού χρέους. Ακόμη και αν γίνει, οι συνέπειες για τον γενικό πληθυσμό θα είναι δυσμενέστατες.
Έτσι όμως υποχωρεί η επιχειρηματολογία, επί τη βάση της οποίας επιδιώκει να αποσπάσει την ανοχή της ελληνικής κοινωνίας για να βγάλει τη δύσκολη άνοιξη, ενώ αντίθετα ενισχύονται οι φωνές κατά των μνημονίων και της Ευρωπαικής Ένωσης.
Μέσα στο κλίμα που δημιουργούν τα καινούργια δεδομένα αποκτά νέα διάσταση η επιμονή της ΔΗΜΑΡ τόσο για το θέμα των απολύσεων όσο και για το χαράτσι.
Ο πρόεδρος του κόμματος κ. Φώτης Κουβέλης στηρίζει πλήρως τον κ. Αντώνη Μανιτάκη -όπως άλλωστε, σε διαφορετικό επίπεδο, και τον κ. Αντώνη Ρουπακιώτη- και μένει σταθερός στις θέσεις του. Στο Μέγαρο Μαξίμου ανησυχούν για το αν ο κ. Κουβέλης επιμείνει μέχρι τέλους στις θέσεις του και προκληθεί ρήξη με την Τρόικα μετά την επιστροφή της.
Φυσικά, υπάρχει και το αντίθετο επιχείρημα ότι η ΔΗΜΑΡ, βλέποντας την σκληρή γραμμή Βρυξελλών και Βερολίνου, θα αναζητήσει εύσχημη υποχώρηση για να αποφευχθούν τα χειρότερα για τη χώρα.
Πάνω σε αυτό είναι διχασμένο και το ίδιο το κόμμα: από τη μία είναι εκείνοι που λένε ότι, αφού μπήκε η αρχική υπογραφή στο Μνημόνιο, θα πρέπει να συμφωνήσει μέχρι τέλους.
Από την άλλη είναι εκείνοι που λένε ότι, αν η ΔΗΜΑΡ δεν μπορεί να εξασφαλίσει ένα ελάχιστο κοινωνικής δικαιοσύνης και δημοκρατίας, τότε αφενός δεν έχει λόγο να συμμετέχει στην κυβέρνηση και αφετέρου θα καταρρεύσει ο αριστερός της χαρακτήρας, με συνέπεια στις επόμενες εκλογές να μην μπει καν στη Βουλή.