Ti γινεται με τους δανειοληπτες δανειων σε ελβετικο φραγκο

Γράφει η δικηγόρος
Άννα Κορσάνου
Μεγάλο μέρος των οφειλετών ταλανίζεται από τα δάνεια τα οποία είχαν λάβει σε ελβετικό φράγκα. Πράγματι, τα τραπεζικά ιδρύματα πίεσαν πολλούς δανειολήπτες να αναλάβουν δανειακές...
υποχρεώσεις σε ελβετικό φράγκο, παρουσιάζοντάς τους μια ειδυλλιακή πραγματικότητα, σύμφωνα με την οποία θα πλήρωναν σταθερή και σχετικά χαμηλότερη δόση μέχρι την τελική αποπληρωμή του δανείου. Συγκεκριμένα οι τράπεζες, μην παρέχοντας επαρκείς εξηγήσεις στους δανειολήπτες στην προσπάθειά τους να προωθήσουν αυτά τα τραπεζικά προϊόντα σε ελβετικό φράγκο, βάσιζαν την επιχειρηματολογία τους στη διαβεβαίωση πως η τότε υφιστάμενη ισοτιμία Ευρώ –Ελβετικού Φράγκου (περίπου 1.64), θα εξακολουθεί να κυμαίνεται σε σταθερά υψηλά επίπεδα, και ότι η ζημία που θα έχει ο δανειολήπτης στο μέλλον από μια πιθανή αλλαγή της συναλλαγματικής ισοτιμίας σε βάρος του ευρώ είναι μικρότερη από το όφελος του χαμηλού επιτοκίου, καθώς και στη σταθερότητα του ελβετικού φράγκου και στο διεθνές νομισματικό κύρος του ΕΥΡΩ.

Ωστόσο, οι τράπεζες δεν ενημέρωσαν σωστά τους δανειολήπτες και, με το δέλεαρ του χαμηλού επιτοκίου που παρουσίαζαν, δεν φρόντισαν να διευκρινίσουν και να εξηγήσουν στους δανειολήπτες τι θα συνέβαινε σε περίπτωση αλλαγής της ισοτιμίας όπερ και εγένετο τον Ιούλιο του 2011, όπου από το 1,65 (2007), η ισοτιμία φτάνει σχεδόν στο 1/1 τον Ιούλιο του 2011. Το γεγονός αυτό δημιούργησε πανικό στους δανειολήπτες ελβετικού φράγκου, αφενός διότι το ύψος του κεφαλαίου που όφειλαν ακόμη να αποπληρώσουν εκτοξεύτηκε αφετέρου διότι η δόση που απαιτούσε πλέον η τράπεζα προκειμένου το δάνειό τους να είναι ενήμερο, σχεδόν διπλασιάστηκε.
Έτσι, οι δανειολήπτες ελβετικού φράγκου βρέθηκαν σε απόγνωση, μη μπορώντας βέβαια να αντεπεξέλθουν στις νέες αυτές απαιτήσεις, και ενώ μέχρι εκείνο το χρονικό σημείο ήταν συνεπείς, ξαφνικά βρέθηκαν να οφείλουν προς την τράπεζα εξ αρχής σχεδόν όλο το ποσό που είχαν λάβει, παρότι μέχρι το σημείο εκείνο, είχαν αποπληρώσει σημαντικότατο μέρος του.
Στην προσπάθειά τους να δικαιωθούν, οι δανειολήπτες ελβετικού φράγκου, μέσω καταναλωτικών ενώσεων, ζήτησαν την παροχή ένδικης προστασίας. Προσέφυγαν, έτσι, στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών, ζητώντας πρωτίστως να ακυρωθεί ο καταχρηστικός όρος σύμφωνα με τον οποίο, η κρίσιμη νομισματική ισορροπία ευρώ και ελβετικού φράγκου, προσδιορίζεται στο χρόνο της πληρωμής των δόσεων και όχι στο χρόνο της εκταμίευσης των δόσεων, και ως εκ τούτου να απαγορευθεί στην τράπεζα να απαιτεί καταβολή δόσεων με βάση την τρέχουσα ισοτιμία.
Πράγματι, το δικαστήριο δικαίωσε τους δανειολήπτες και εξέδωσε μία σημαντικότατη απόφαση, σύμφωνα με την οποία, μεταξύ άλλων :
1. Απαγορεύεται στην τράπεζα να χρησιμοποιεί όρους συναλλαγών σύμφωνα με τους οποίους οι οφειλέτες πρέπει να πληρώνουν τις δόσεις με βάση την τιμή του συναλλάγματος τη μέρα καταβολής της οφειλής και σύμφωνα με τους οποίους, σε περίπτωση καταγγελίας της σύμβασης, η τράπεζα δικαιούται να μετατρέψει το σύνολο της απαίτησης σε ισότιμη οφειλή ευρώ με βάση την τιμή πώλησης που ισχύει την ημέρα της καταγγελίας.
2. Απαγορεύεται στην τράπεζα να αποκρούει τις καταβολές δόσεων από τους δανειολήπτες σε ελβετικό φράγκο ή σε ευρώ με βάση την ισοτιμία κατά τη στιγμή της εκταμίευσης
3. Απαγορεύει στην τράπεζα να προβαίνει στην καταγγελία συμβάσεων εάν οι δανειολήπτες καταβάλουν τα ποσά των δόσεων σε ελβετικό φράγκο ή σε ευρώ με βάση την ισοτιμία κατά τη στιγμή της εκταμίευσης.

Είναι, λοιπόν, σαφές ότι πρόκειται για μία πολύ σημαντική απόφαση, η οποία ανοίγει το δρόμο προς τη δικαίωση των δανειοληπτών ελβετικού φράγκου. Πρέπει όμως να σημειωθεί ότι είναι μια πρωτόδικη απόφαση και σε περίπτωση άσκησης έφεσης από πλευρά των τραπεζών, η υπόθεση θα επανεξεταστεί.