Ο κινηματογραφικος χωρος ζητα την εφαρμογη των νομων

Το σινεμά στην Ελλάδα δέχτηκε το καλοκαίρι που μας πέρασε δυο καίρια χτυπήματα. Το πρώτο ήταν η αύξηση του ΦΠΑ στο κινηματογραφικό εισιτήριο από 13% στο 23%, η οποία ουσιαστικά μετέτρεψε ένα πολιτιστικό προϊόν σε καθαρά καταναλωτικό. Το δεύτερο ήταν η κατάργηση του Ειδικού Φόρου για την Ενίσχυση και την Ανάπτυξη της Κινηματογραφικής Τέχνης (περίπου 12% επί του εισιτηρίου ), επειδή συμπεριλήφθηκε στο νομοσχέδιο για την απάλειψη των φόρων υπέρ τρίτων. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να χαθούν -κατά μέσο όρο- 8 εκ. ευρώ το χρόνο, τα οποία κατά το ήμισυ κατέληγαν στο Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου για την παραγωγή ταινιών, με το υπόλοιπο 50% να μοιράζεται στους Έλληνες παραγωγούς, στους αιθουσάρχες και το Υπουργείο Πολιτισμού. Αυτές οι δυο κινήσεις, δηλαδή η αύξηση του Φ.Π.Α. και η κατάργηση του Ειδικού Φόρου, προκάλεσαν την οργή της ελληνικής κινηματογραφικής κοινότητας.