Μια εικονα απ’ το κοντινο μελλον: η ραγδιαια ιδιωτικοποιηση των γαλλικων φυλακων

της Rachel Knaebel

Στη Γαλλία, πλέον του ενός τρίτου των καταστημάτων κράτησης διοικούνται εν μέρει από μεγάλες ιδιωτικές επιχειρήσεις Οι μεθοδεύσεις προς την ιδιωτικοποίηση του σωφρονιστικού συστήματος ξεκίνησαν πριν από τρεις δεκαετίες κι έκτοτε δεν έπαψαν να διευρύνονται. Από την παροχή του συσσιτίου έως την υποδοχή των οικογενειών των κρατουμένων, από την κατασκευή κέντρων κράτησης έως τη σωφρονιστική εργασία, ένας μικρός αριθμός εταιριών έχει καταλάβει αυτήν τη νέα κι επικερδή αγορά. Το κράτος καταβάλλει ετησίως περίπου 6 δισεκατομμύρια ευρώ προς αποπληρωμή των υπηρεσιών τους δίχως ωστόσο να καταδεικνύονται τα οφέλη της ιδιωτικής διαχείρισης. Συν τοις άλλοις, η καλπάζουσα ιδιωτικοποίηση θέτει ένα θεμελιακό ζήτημα: οι ιδιωτικές επιχειρήσεις έχουν πλέον κάθε συμφέρον ώστε οι φυλακές να παραμένουν γεμάτες.

Σ’ αυτά τα πλαίσια, πρόκειται να δημιουργηθεί η μεγαλύτερη φυλακή του Βελγίου. Σχεδόν 1.200 κρατούμενοι σ’ ένα χωριό- σωφρονιστήριο κοντά στις Βρυξέλλες, αποτελούμενο από τρία ανδρικά τμήματα, δύο γυναικεία, ένα ψυχιατρικό κατάστημα κι ένα ειδικό κατάστημα κράτησης νέων. Αυτή η καινούρια φυλακή είναι επιπλέον αμφιλεγόμενη καθώς επρόκειτο να κατασκευαστεί και να διοικηθεί μέσω της σύμπραξης του δημοσίου με ιδιώτες. To συμβόλαιο έχει συναφθεί με μία κοινοπραξία αποτελούμενη από δύο επιχειρήσεις και μία αυστραλέζικη τράπεζα επενδύσεων (Macquarie). Ένα νέο πεδίο δραστηριότητας, μεταξύ άλλων, γι’ αυτήν την τράπεζα η οποία επενδύει σε μεταφορές, νοσοκομεία, υποδομές ύδρευσης…. και κελιά.