H ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΗΣ ΑΣΘΕΝΕΙΑΣ…«ΝΙΚΗΣΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ, ΟΧΙ Ο ΚΑΡΚΙΝΟΣ»

Δύο ιστορίες, μιας μητέρας που είδε τον γιο της να παλεύει με τον καρκίνο και να γίνεται ξανά μετά την επέμβαση «το παιδί που ξέραμε», και μιας νεαρής γυναίκας που έδωσε τη δική της μάχη
πριν καν κλείσει τα οκτώ της χρόνια, όταν πήγαινε στη Β΄ Δημοτικού, αποδεικνύουν ότι η ασθένεια που οι περισσότεροι συνεχίζουν να φοβούνται όσο καμιά άλλη μπορεί να νικηθεί.
Αρκεί εκτός από τα δάκρυα (και μαζί με τη θεραπεία) να επιστρατευτούν οι κατάλληλοι σύμμαχοι: αποφασιστικότητα, δύναμη, επιμονή και συμπαράσταση· ειδικά όταν ο άρρωστος είναι
παιδί. Η κυρία Ουρανία Κουσαθανά και η κυρία Αμαλία Τσίρου
καταθέτουν στο «Βήμα» τις εμπειρίες τους από την πάλη με τον καρκίνο- του γιου της η πρώτη, του δικού της η δεύτερη.

«Μαμά, μου είπες ότι ο Δημητράκης δεν θα έχει πολλά μαλλιά. Δεν μου είπες ότι δεν θα έχει καθόλου». Ο μεγάλος αδελφός του επτάχρονου Δημήτρη έπαθε σοκ την πρώτη φορά που τον αντίκρισε μετά την έναρξη της θεραπείας του για τον καρκίνο. Ηξερε ότι ο Δημήτρης «είχε
Keywords
Τυχαία Θέματα