Τζιτζικώστας: Πιο διχαστικός πεθαίνεις

Παρακολουθούμε με αγωνία τα όσα ακούγονται ή συμβαίνουν στη Νέα Δημοκρατία και κάθε μέρα που περνά επιβεβαιωνόμαστε ότι το κόμμα οδηγείται σε διάλυση. Όλο και περισσότερο πιστεύουμε ότι μέχρι το τέλος της χρονιάς, αμέσως μετά τις εκλογές δηλαδή, η Νέα Δημοκρατία θα είναι εντελώς διαφορετική. Κι

όχι κατ’ ανάγκη προς το καλύτερο, το αντίθετο μάλιστα.

Ρίξτε μόνο μια ματιά στα όσα αποκαλύπτει ο Τζιτζικώστας όπου βρεθεί κι όπου σταθεί. Έχοντας αποφασίσει να βγει παντού, να δώσει συνεντεύξεις σε όλους και να μιλήσει σε όλη την Ελλάδα, «αποκαλύπτεται» και ο ίδιος με τα όσα λέει. Έτσι δεν θα δοξαστεί κρυπτόμενος… αν δοξαστεί δηλαδή.

Όμως, αυτά που έχει υποστηρίξει τις τελευταίες ημέρες δείχνουν ότι υπάρχει πολύ σοβαρό προβλήματα στη Νέα Δημοκρατία και δύσκολα θα μπορέσουν να σταθούν όλοι μαζί οι υποψήφιοι την επόμενη ημέρα.

Για παράδειγμα ο Τζιτζικώστας, στην πρεμούρα του να δείξει ότι είναι ανεξάρτητος και δεν έχει εμπλοκή με το παλιό, τα έχει βάλει με όλους και με όλα. Επί δικαίων και αδίκων επιθέσεις και όποιον πάρει ο Χάρος. Αφού έκανε το ατόπημα να χτυπήσει κάτω από τη μέση τον Σαμαρά και να εκθέσει βουλευτές και στελέχη που τον στηρίζουν, μετά τα έβαλε και με τους Καραμανλικούς επιτιθέμενος στον Μεϊμαράκη. Αλλά δεν σταμάτησε εκεί. Τα έβαλε και με τους Μητσοτακικούς και πλέον εμφανίζεται ως ο «μεγάλος ηγέτης» που δεν έχει ανάγκη κανέναν.

Όμως, το ερώτημα είναι πώς θα συνεργαστεί με όλους αυτούς αν βγει πρόεδρος; Αλλά και αν δεν εκλεγεί πώς όλοι οι υπόλοιποι θα συνυπάρξουν σε ένα κόμμα που σπαράσσεται από εσωτερικό εμφύλιο, βουβό αλλά ιδιαίτερα επικίνδυνο;

Ο Μεϊμαράκης και όσοι τον στηρίζουν τα έχει βάλει με όλους. Βρίζει, μπουκάρει σε συνεδριάσεις, πιέζει, στήνει παιχνίδια με στελέχη, κάνει συμφωνίες πίσω από τις κουρτίνες. Και το κυριότερο για το οποίο δεν πρέπει να εκλεγεί: Έχει κάνει… κόμμα με την Ντόρα δίνοντάς της τα κλειδιά της ΝΔ. Φάνηκε με τα όσα έγιναν με την αντιπροεδρία του ΕΛΚ. Ήθελε ο Κυριάκος Μητσοτάκης αλλά μόλις είπε η Ντόρα ότι θέλει κι αυτή, υπογείως και με μια κλειστή συμφωνία που κανείς δεν γνώριζε, ο Μεϊμαράκης την στήριξε. Είδαμε όλοι το Βατερλό αφού η Ελλάδα έχασε μια σημαντική θέση εξαιτίας αυτής της έριδας που λαμβάνει και ενδοοικογενειακή διάσταση στο Μητσοτακέϊκο. Άραγε πώς θα ξανακαθίσει στο ίδιο τραπέζι η Ντόρα με τον Κυριάκο;

Αν ας πούμε εκλεγεί ο Μητσοτάκης πώς θα μπορέσει να τα βρει με τον Μεϊμαράκη έπειτα από τα όσα έχει κάνει και τις συμφωνίες που έχει κλείσει για να εκλεγεί ο ίδιος;

Γενικώς ο ένας δε μιλά με τον άλλο, τα πισώπλατα μαχαιρώματα πέφτουν βροχή, η ίντριγκα έχει φτάσει στα όρια της προσβολής, όποιος βγαίνει και μιλά επιτίθεται στον άλλον. Και βεβαίως είναι εξαιρετικά ανησυχητικό ένα κόμμα που διεκδικεί να επανέλθει στην εξουσία να βγαίνουν οι υποψήφιοι για αρχηγοί, κυρίως ο Τζιτζικώστας και να εμφανίζουν μια ΝΔ διαλυμένη, βαθιά διχασμένη, ουσιαστικά ένα κόμμα που δεν μπορεί να σταθεί στα πόδια του. Βλέπει από τηλεοράσεως ο Νεοδημοκράτης όσα καταγγέλλει ο ένας και ο άλλος και σου λέει: «Γιατί να πάω να ψηφίσω αυτούς τους απίθανους; Γιατί να πρέπει να μπω στη διαδικασία να αναστήσω ένα κόμμα που έχει πεθάνει και έχει… βρομίσει κιόλας»;

Εύλογες απορίες αφού η ΝΔ δείχνει να μην έχει τη δυνατότητα να ανασυγκροτηθεί, να στηριχθεί στους νέους, να πάρει τα καλά από τους παλιούς, να κάνει συνθέσεις και συμμαχίες χωρίς καμιά έχθρα μεταξύ τους. Αυτοί τρώγονται λες και είναι αντίπαλοι διαφορετικών κομμάτων. Τι έχουν να χωρίσουν οι υποψήφιοι αρχηγοί ώστε να αναλώνονται σε μάχες χαρακωμάτων κάνοντας ευτυχισμένο μόνο τον Τσίπρα; Γιατί δεν μπορούν να κάνουν έναν έντιμο προεκλογικό αγώνα χωρίς δημόσιες αντιπαραθέσεις; Γιατί δεν μπορούν να βάλουν τη ΝΔ πάνω από τους εαυτούς τους; Πιστεύουν ότι αν εκλεγούν αρχηγοί σε ένα διαλυμένο κόμμα θα αισθάνονται βασιλιάδες; Περισσότερο με διαχειριστές μιας τεράστιας κομματικής καταστροφής θα μοιάζουν παρά με κάτι λιγότερο.

Η Νέα Δημοκρατία έχει ανάγκη από υπηρέτες, από στρατιώτες που θα δώσουν νέα πνοή στο κόμμα, πάνω στις αρχές του πατριωτισμού, του φιλελευθερισμού και της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας. Πάνω στις αξίες της εργασίας, του σεβασμού της ιδιωτικής πρωτοβουλίας κι ενός ανοικτού κράτους χωρίς περιχαρακώσεις αλλά πάντα με προτεραιότητα της εξυπηρέτησης του εθνικού συμφέροντος.

Είναι θλιβερή εικόνα, λοιπόν, να βλέπεις την τελευταία ελπίδα της χώρας να γλιτώσει από τον Τσίπρα να οδηγείται στην καταστροφή και μάλιστα από εκείνους που υπόσχονται ότι αν εκλεγούν θα φτιάξουν καλύτερο κόμμα. Καιρός να σοβαρευτούν όλοι τους…

Διαβάστε περισσότερα

Keywords
Τυχαία Θέματα