Τώρα παίζονται όλα!

Προτείνω να κάνουμε μία άσκηση, με ένα απλό κανόνα. Aς γράψει ο κάθε ένας σε ένα χαρτί αυτό που εκτιμά ότι θα συμβεί στη χώρα το επόμενο διάστημα. Όχι το επόμενο “πολύ” διάστημα, ας πούμε τους επόμενους 2-3 μήνες. Αλλά να γράψουμε αυτό που εκτιμούμε ότι θα γίνει, όχι αυτό που θα θέλαμε να γίνει, ούτε εκείνο που πιστεύουμε σωστό ή ευχόμαστε. Και γιατί θα αναρωτηθεί κάποιος. Πρώτον, γιατί scripta manent (για εμάς) και δεύτερον γιατί μόνο όταν είναι κάποιος μόνος με μία λευκή κόλλα, χωρίς εξωτερικές ή εσωτερικές φλυαρίες, μπορεί να καταλάβει που είναι το πραγματικό Κάβο-Ντόρο του ταξιδιού και που

η Ιθάκη του. Άρα να βλέπει καλύτερα και να κρίνει εξυπνότερα. Και αυτό θα χρειαστεί τους μήνες που έρχονται.

Διαπραγματευτήκαμε? Κάναμε πως διαπραγματευτήκαμε? Προσπαθήσαμε, αλλά μάταια? Προσπαθήσαμε και κάτι καταφέραμε? Δεν προσπαθήσαμε καθόλου? Νομίσαμε ότι διαπραγματευτήκαμε? Ερωτήσεις που συνήθως τροφοδοτούν φλυαρία. Ο Πρωθυπουργός βγήκε μπροστά και τράβηξε πάνω του την απάντηση, δηλώνοντας: η διαπραγμάτευση ολοκληρώθηκε και αυτό πετύχαμε. Αυτό δηλώνει ικανότητα ανάληψης κόστους, δηλαδή θάρρος. Ένα το κρατούμενο.

Έχει σημασία? Από μία άποψη καμία, αλλά από μία άλλη μεγάλη.

Δεν έχει σημασία, γιατί o Πρωθυπουργός καθάρισε αυτή τη συζήτηση και το αποτέλεσμα είναι δεδομένο και έως την Κυριακή και νόμος του Κράτους. Έχει όμως, γιατί τα κρίσιμα είναι μπροστά. Όχι γιατί το είπε ο Α. Σαμαράς στην ομιλία του στην ΚΟ:  “…. Μένουν ακόμα να γίνουν πολλά. Παρά πολλά. Ίσως μένουν και τα πιο κρίσιμα….”  ή η “έκπληξη” που ακούει στο όνομα Γ. Στουρνάρας, μετά τη ψηφοφορία των μέτρων στη Βουλή “ ..τώρα αρχίζουν τα δύσκολα…”.  Αλλά, γιατί έτσι είναι. Τώρα θα κριθούν όλα, με πρώτο και καλύτερο η αντοχή της οικονομίας και το κυριότερο η αντοχή της κοινωνίας.

Γράψαμε τις προάλλες στον “Τελευταίο χορό” για αυτό το κομβικό σημείο στο οποίο θα κριθεί η επιτυχία και του Σχεδίου Σαμαρά και του Γερμανικού σχεδίου “… Δεν υπάρχει αύριο για την ελληνική οικονομία χωρίς επίλυση της βιωσιμότητας του χρέους της. Εδώ βρισκόμαστε σήμερα. … Το ΔΝΤ (με όλες τις συνιστώσες του) θα τον σταματήσει απαιτώντας – όπως φαίνεται – μία οριστική λύση. Αυτό το σημείο θα είναι κομβικό. Σε αυτό το σημείο θα κριθεί τελικά και οριστικά και η επιλογή “αγοράς χρόνου” του Αντώνη Σαμαρά και η επιτυχία της γερμανικής επιλογής. Ο Αντώνης Σαμαράς κερδίζει εφόσον επιτύχει την οριστική λύση για την ελληνική οικονομία πριν διαλυθεί η πολιτική και κοινωνική συνοχή. Οι Γερμανοί κερδίζουν εφόσον το ευρωπαϊκό πρότζεκτ δεν διαλυθεί έως ότου έχουν θεσμικά θωρακίσει τους νέους ευρωπαϊκούς όρους..…”

Το Μνημόνιο ΙΙΙ ήδη αλλά και ο προϋπολογισμός θα ψηφιστεί  από τη Βουλή με μεγαλύτερη κοινοβουλευτική άνεση από ότι υπονοούσαν τα ρεπορτάζ και οι αναλύσεις το τελευταίο διάστημα. Οι αντιδράσεις δεν φαίνεται να απειλούν την κοινοβουλευτική διαδικασία. Οι διαταραχές στις βάσεις των κομμάτων της κυβερνητικής συμμαχίας δεν πέρασαν το όριο της πλαστικότητας. Οι βάσεις παραμένουν σταθερές και οι επιμέ