Το παθητικό Κογκρέσο

«Σας εκπλήσσει το γεγονός ότι οι εκπρόσωποί μας δεν μπορούν να καταλήξουν σε συμφωνία για τον ‘δημοσιονομικό γκρεμό’; Δεν θα έπρεπε». Ο John Avlon γράφει στο The Daily Beast, πώς η αμερικανική κυβέρνηση έκανε αυτο-σαμποτάζ.

Οι συνάδελφοι στην Γερουσία-το σώμα που υποτίθεται ότι είναι υπεύθυνο- εργάζονται τις τρεις τελευταίες ημέρες, προσπαθώντας να πετύχουν μια συμφωνία που θα μπορεί να περάσει την παραμονή της Πρωτοχρονιάς.

Τα κακά νέα είναι ότι από το πρωί της Κυριακής, δεν είχαν ακόμη ένα σχέδιο για να αποφευχθεί ο δημοσιονομικός γκρεμός. Η συμφωνία ότι δεν πρέπει να αυξηθεί ο φόρος στο 98% των Αμερικανών δεν είναι αρκετή. Όσο για τη μείωση του ελλείμματος και του χρέους; Ξεχάστε τα-όλα αυτά είναι πλέον αποφυγής πολιτικού κόπου.

Ο δημοσιονομικός γκρεμός είναι, φυσικά, η πιο προβλέψιμη κρίση του κόσμου.. Το Κογκρέσο έβαλε μια βόμβα στον εαυτό του και δεν ξέρει τώρα πώς να την απενεργοποιήσει., παρά τον ένα χρόνο διαμάχης και τις προεδρικές εκλογές που επικεντρώθηκαν σε μεγάλο βαθμό στο θέμα.

Σε μια σουρεαλιστική στροφή, οι Δημοκρατικοί ετοιμάζουν νομοσχέδια ώστε τις πρώτες μέρες του νέου κογκρέσου να περάσει η μεγαλύτερη φορολογική περικοπή της μεσαίας τάξης στην αμερικανική ιστορία, εάν δεν μπορούν να πείσουν αρκετούς Ρεπουμπλικάνους να συμφωνήσουν ότι δεν πρέπει να πάνε πάνω από το γκρεμό.
Οι συνέπειες δεν είναι επαρκώς κατανοητές από την οπτική μεταφορά. Όχι μόνο θα αυξηθούν οι φόροι, αλλά επιπλέον η οικονομική ανάκαμψη της Αμερικής θα μπορούσε να αντιστραφεί, με την ανικανότητα του Κογκρέσου να σπρώχνει την Αμερική πίσω στην ύφεση.
Η έγκριση του Κογκρέσου ανέρχεται σήμερα στο 18%. Το πραγματικό ερώτημα είναι γιατί είναι τόσο υψηλή; Το σημερινό 112ο Κογκρέσο –με χαρακτηριστικό το Tea Party που εκλέχθηκε πριν από δύο χρόνια- είναι το λιγότερο παραγωγικό από τη δεκαετία του 1940. Κάνει το περιβόητο «Κογκρέσο του τίποτα» του Χάρι Τρούμαν να μοιάζει με υπόδειγμα της ταχύτητας και της αποτελεσματικότητας. Το πρόβλημα, φυσικά, είναι ότι η πόλωση- η μείωση των ανταγωνιστικών περιοχών λόγω του τροποποιημένου συστήματος αλλαγής των εκλογικών ορίων-έχει τρομοκρατήσει τους περισσότερους Ρεπουμπλικάνους γερουσιαστές από το δικαίωμα να είναι πάρα πολύ λογικοί. Αυτό το πρόβλημα έχει επιδεινωθεί από την αύξηση των αντιδραστικών μέσων ενημέρωσης, που έχουν υποβιβάσει τον λόγο του πολίτη σε μια οργισμένη, βλακώδη άσκηση. Το αποτέλεσμα είναι η διαίρεση του Κογκρέσου και η δυσλειτουργία. Συγχαρητήρια.

Η άμεση ενοχή για τη δημιουργία των προϋποθέσεων για την κρίση αυτή δεν έχει εμποδίσει την επαγγελματική τάξη των κομματικών ακτιβιστών από το να υποστηρίζουν ότι, σε αυτό το κρίσιμο σημείο, τα μέλη του Κογκρέσου δεν θα πρέπει να κάνουν τίποτα και να πάνε στον γκρεμό.
Οι οργανισμοί FreedomWorks και Αμερικανοί για την Ευημερία έχουν στείλει mail στους υποστηρικτές τους για να τους πουν να πιέσουν τους γερουσιαστές τους να μην ψηφίσουν τυχόν αυξήσεις φόρων. Αυτό μπορεί να ακούγεται εντυπωσιακό σε πρώτη φάση, μέχρι να συνειδητοποιήσεις ότι προσβάλει την νοημοσύνη των υποστηρικτών τους, επειδή όλοι οι φόροι θα αυξηθούν αυτόματα, εκτός αν το Κογκρέσο ψηφίσει να τους κρατήσει χαμηλά για το 98% των Αμερικανών, όπως έχει προτείνει ο δήθεν σοσιαλιστής πρόεδρός μας επανειλημμένα.
Στην αριστερά, η Progressive Change Campaign Committee (Επιτροπής Εκστρατείας για την Προοδευτική Αλλαγή), δεν υποστηρίζει επίσης κανέναν συμβιβασμό, με τον συνιδρυτή της Adam Green να στέλνει e-mail στους υποστηρικτές τους που γράφει: «Οι Δημοκρατικοί πρέπει να συνεχίσουν μια λαμπρή θέση: αύξηση των φορολογικών συντελεστών για εκείνους που βγάζουν τουλάχιστον 250.000 δολάρια στα επίπεδα Κλίντον και καθόλου περικοπές στα Medicare, Medicaid, και τα επιδόματα Κοινωνικής Ασφάλισης. Τελεία». Αυτό καταλήγει επίσης ένα επιχείρημα για να πάνε πάνω από το γκρεμό, επειδή καταδικάζει κάθε ελπίδα ακόμη και μιας μέτριας συμφωνίας, ως βάση καλής πίστης για μελλοντική δράση σχετικά με το έλλειμμα και το χρέος.

Εάν αυτό το δήθεν απελευθερωμένο Κογκρέσο δεν μπορεί να συμφωνήσει στις βασικές γραμμές μιας συμφωνίας που παζαρεύεται εδώ και δύο χρόνια, γιατί θα πρέπει να πιστεύουμε ότι το επόμενο κογκρέσο θα έχει μεγαλύτερη επιτυχία; Αυτό είναι σαν η κυβέρνηση να αυτοκτονεί σε οικονομικό επίπεδο, βάζοντας την ιδεολογική απολυταρχία πάνω από την επίλυση των προβλημάτων. Η ιδέα μιας παραγωγικής συνόδου μετά τις αμφιλεγόμενες εκλογές, έχει διαγραφεί. Ας ελπίσουμε ότι οι γερουσιαστές Reid και McConnell θα μας εκπλήξουν με κάποιο είδος συνδυασμού που θα είναι συμβιβαστικός για τη σημερινή προθεσμία, αλλά κρατούν τις φήμες της προόδου για τους εαυτούς τους.
Πέρα από την επικείμενη δημοσιονομική άβυσσο, οι γερουσιαστές είναι απασχολημένοι περνώντας την τελευταία στιγμή μια νομοθεσία που μπορεί να χαρακτηριστεί ως Ο καλός, ο κακός και ο άσχημος. Τελικά συμφώνησαν να μην είναι τελείως τσιφούτηδες και να περάσουν μια δαπάνη για τα θύματα του τυφώνα Sandy, αλλά δεν είναι σίγουρο ότι θα προχωρήσει. Με μια ψηφοφορία 73 προς 23, η Γερουσία επίσης επέκτεινε την αδικαιολόγητη υποκλοπή της εποχής Μπους ως το 2017. Οι υπέρμαχοι των πολιτικών ελευθεριών ούρλιαζαν, αλλά όχι αρκετά δυνατά. Και χάρη σε εκτελεστικό διάταγμα του Προέδρου Ομπάμα, μέλη του Κογκρέσου θα δουν μια μέτρια αύξηση των μισθών τους με το νέο έτος -ως ανταμοιβή για την καλή δουλειά τα τελευταία δύο χρόνια….
Αυτό το Kabuki του Κογκρέσου μας σκοτώνει, επειδή κρύβει ένα πιο θεμελιώδες πρόβλημα. Το Κογκρέσο φαίνεται ανίκανο να ενεργεί, εκτός και αν πρέπει να αντιμετωπίσει μια κρίση την τελευταία στιγμή, αλλά ακόμα και τότε, δεν μπορούν να συμφωνήσουν σε τίποτα σημαντικό ή ουσιαστικό σχετικά με μακροχρόνια προβλήματα. Ίσως θα έπρεπε να πάνε διακοπές και να μας απαλλάξουν από τη ρητορική. Καθώς όμως πλησιάζει η Πρωτοχρονιά, θα πρέπει να έχουν μια ένοχη συνείδηση ​​που θα μπορούσε να εμπνεύσει μια πραγματική λύση για τη μεταρρύθμιση. Επειδή δημιούργησαν αυτή την κρίση και τώρα φαίνονται ανίκανοι να την διορθώσουν. Είμαστε αυτοί που θα αισθανθούμε τον πόνο. Πρόκειται για μια επική πράξη αυτο-σαμποτάζ

.

http://www.theverge.com/2012/12/28/3807734/senate-votes-to-extend-fisa-amendments-warrantless-wiretap