Το μόνο κόμμα που έχει σταθερά ανοδική πορεία είναι του …Μητσοτάκη

Δεν είναι αστείο, είχε όντως πετάξει και με F-16, αλλά δεν είχα γεννηθεί τότε

Οι γιορτές μας θυμίζουν τις σταθερές αξίες, αυτές που οφείλουμε να έχουμε ως οδηγό στη ζωή μας, τις αξίες  που λησμονούμε μέσα στο χαμό της σκληρής καθημερινότητας.

Το μόνο κόμμα που έχει σταθερά ανοδική πορεία τα τελευταία 35 χρόνια είναι το κόμμα Μητσοτάκη: το  1977 έλαβε το 1,08% και 55.494 ψήφους (οι 38.638 αδελφοξάδερφα και κουμπάροι στην Κρήτη).

Το 2012 αναμένεται να ξεπεράσει τις 100.000 ψήφους και να πλησιάσει το 2%. Οι επιτελείς της ΔΗΣΥ βάσιμα αναμένουν περί το 3%

και είσοδο στη Βουλή το 2047. Έτσι ελπίζουν ότι θα πάψουν κάποτε να αποτελούν μια μικρή μειοψηφία Χανίων – Ερυτανίας και να γίνουν πλειοψηφικό ρεύμα

Είναι εξαιρετικά ανησυχητικό το ποσοστό γιατί θα είμαστε ακόμη νέοι, ωραίοι, ευάλωτοι στα πράσινα μάτια και στη νεοφιλελεύθερη προπαγάνδα…

Άλλη  σταθερά αξία, ο  υπουργός Δικαιοσύνης Μιλτιάδης Παπαϊωάννου, έθεσε το σοσιαλιστικό δράμα. “Εμείς είμαστε μια κυβέρνηση αυτή την στιγμή κάνοντας ο καθένας τις δικές του ιδεολογικές εκπτώσεις. Σας είπε κανένας ότι ήθελα να κάθομαι στο ίδιο τραπέζι με τον κ. Βορίδη;”

Είναι πραγματικά  αξιέπαινη η προσπάθεια που καταβάλλει ο Υπουργός  καταρχήν να μιλήσει ελληνικά. Και το τεράστιο ιδεολογικό ζήτημα είναι τα διαζύγια. Τα οποία ειρήσθω εν παρόδω πρέπει να βγαίνουν αυθημερόν.  Να μη μας βρίσκει το βράδυ με ζυγό…

Αποχαιρετά το ΔΝΤ η Λετονία, μετά κλαυθμών και οδυρμών, καθώς και όλη την αντιπροσωπεία των δανειστών που είχε εγκατασταθεί στη χώρα από το Δεκέμβριο του 2008.  Το κοινωνικό και πολιτικό κόστος αυτής της «επιτυχίας» ήταν τεράστιο. Η κυβέρνηση που υπέγραψε τη δανειακή σύμβαση κατέρρευσε έπειτα από λίγους μήνες υπό το βάρος της εν εξελίξει τότε τραπεζικής και οικονομικής κρίσης. Στο μεταξύ πολλοί είναι αυτοί που αναζήτησαν μια καλύτερη τύχη εκτός συνόρων. Ανεπίσημα στοιχεία κάνουν λόγο για φυγή άνω του 10% του εγχώριου πληθυσμού την τελευταία διετία.

Άντε και στα δικά μας. Αν και θα είναι δύσκολο να αποχαιρετήσουμε τον Τόμσεν και τα άλλα παιδιά, που είναι τόσο συνεργάσιμα. Ελπίζουμε μόνο στο τέλος της καριέρας του ΔΝΤ να υπάρχουν στη χώρα  κάποιοι …ελληνόφωνοι.

Μ.Ο.