Το χαστούκι στη Λιάνα ενισχύει το ΚΚΕ

Το χαστούκι στη Λιάνα, οι χυδαίοι αριστερισμοί περί αντάρτικου πόλεων, αλλά και οι αναδυόμενες προγραμματικές αντιφάσεις του ΣΥΡΙΖΑ, φαίνεται πως κάνουν ένα μεγάλο κομμάτι του παραδοσιακού αριστερού κόσμου να επιστρέφει στο ΚΚΕ ή να μην τον εμπιστεύεται.

Αυτό που αποτυπωνόταν στις δημοσκοπήσεις άλλα και ήταν φανερό σε επίπεδο κοινωνίας, ήταν

η βίαιη μετακίνηση ψηφοφόρων που βρίσκονταν στον ευρύτερο κύκλο επιρροής του ΚΚΕ. Ιδιαίτερα δυναμική καταγράφηκε η μετακίνηση νέων ψηφοφόρων, που είχαν ψηφίσει ΚΚΕ το 2009. Παραδόξως το κομμάτι της φοιτητικής νεολαίας που έφυγε από την «καλπη του ΚΚΕ» δεν στράφηκε με τον ίδιο ζήλο προς τον ΣΥΡΙΖΑ όσο προς την ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Αυτή η μετακίνηση μέχρι και την προηγούμενη εβδομάδα αυξανόταν με αποτέλεσμα τα ποσοστά του κόμματος αλλα και η δυναμική παρέμβαση του στην κοινωνία να μειώνεται.

Οφείλουμε να τονίσουμε πως σε κάποιο βαθμό η παράδοξη αντικομουνιστική ρητορική που υιοθέτησε σε κάποιο βαθμό η ΝΔ, συσπείρωσε μια μερίδα των ιστορικών ψηφοφόρων της Αριστεράς προς τον ΣΥΡΙΖΑ από 55 ετών και πάνω.

Στο ίδιο πλαίσιο το ηλικιακό χάσμα μεταξύ Αλέξη και Αλέκας, αποτέλεσε ελκυστικό δόλωμα για τους νέους.

Το τελευταίο όμως διάστημα υπάρχει μια αντίστροφη ροή.

Και σε αυτό έχουν παίξει ρόλο δυο γεγονότα.

1. Το χαστούκι στη Λιάνα. Στο πιο ιδεολογικά συνεκτικό και κομματικά συσπειρωμένο κόμμα, αρκεί απλα να κατεβάσεις μερικές αφίσες του από την Πατησίων, για να υπάρξει συστράτευση μελών και φίλων. Προφανώς αν επιτεθείς στην πρώτη εκλεγμένη βουλευτή  και πιο δημοφιλές στέλεχος, τότε η συσπείρωση θα είναι μεγαλύτερη.

2. Το αντάρτικο πόλεων. Ο αριστερισμός ήταν πάντα η παιδική ασθένεια του κομμουνισμού. Για πολλούς παραδοσιακούς αριστερούς είναι και η κρυφή γοητεία της μπουρζουαζίας. Με άλλα λόγια θεωρούν πως τέτοιες πρακτικές, που δεν έχουν μαζί τους, ένα μεγάλο και πλατύ λαϊκό κίνημα,  δε θα κάνουν τίποτε άλλο από τα νομιμοποιήσουν το σύστημα να λάβει και άλλα μέτρα καταστολής και περιορισμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των λαϊκών ελευθεριών.