Τι σημαίνει η προεδρία Κλίντον για τη Γερμανία

Η Χίλαρι κατανόησε κάποτε την ρωσική απειλή. Πιέζοντας ενάντια σε έναν ευρωπαϊκό αγωγό θα δείξει ότι εξακολουθεί να το κάνει, σχολιάζει ο John Vinocur.

Σε ερώτηση ποιος θα ήθελαν να είναι ο επόμενος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, το 90% των Γερμανών απάντησαν η Χίλαρι Κλίντον, σύμφωνα με μια μεγάλη δημοσκόπηση από τα μέσα Οκτωβρίου. Τέσσερα τοις εκατό ήθελε τον Ντόναλντ Τραμπ. Μπορεί να είναι απλώς άλλη μία δημοσκόπηση,

αλλά αν η Κλίντον εκλεγεί θα πρέπει να χρησιμεύσει ως ενθάρρυνση για τις σκληρές απόψεις της απέναντι στη Ρωσία, καθώς και για το γεγονός ότι θα τις θέσει απευθείας στην καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ, την ηγέτιδα του πιο σημαντικού συμμάχου των Ηνωμένων Πολιτειών.

Το ακριβώς σε ποιο βαθμό η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Γερμανία ως βασικό μέλος της, είναι αποφασισμένοι να δώσουν μια έντονη απάντηση στην βαρβαρότητα της Ρωσίας στη Συρία ή οπουδήποτε αλλού αποδείχθηκε την περασμένη εβδομάδα, όταν δήλωσε ότι η ΕΕ "εξετάζει όλες τις διαθέσιμες επιλογές αν συνεχιστούν οι τρέχουσες ωμότητες". Η διατύπωση του τελικού εγγράφου απέλειψε τις αναφορές σε προηγούμενα σχέδια για "κυρώσεις", ή στους Ρώσους οι οποίοι θα μπορούσαν να είναι στόχος κυρώσεων. Οι απειλές από τη χρήση της φράσης "όλες τις διαθέσιμες επιλογές" ήταν περίπου το ίδιο πιθανό να τρομάξουν τον Βλαντιμίρ Πούτιν όσο και η επανάληψη της λέξης "απαράδεκτο" από την κυβέρνηση Ομπάμα τρόμαξε τους μουλάδες κατά τις διαπραγματεύσεις με το Ιράν για τη σύναψη της συμφωνίας πυρηνικών όπλων.

Ιδού μια συνοδευτική και αποκαλυπτική ματιά σχετικά με την επιβολή των υφιστάμενων κυρώσεων της ΕΕ: ο Βλάντοσλαβ Σουρκόφ, ένας Ρώσος καθεστωτικός που έχει αποκλειστεί από την είσοδο στην ΕΕ από το 2014, μετά την προσάρτηση της Κριμαίας στη Ρωσία, παρέστη στην συνεδρίαση της Τετάρτης στο Βερολίνο μεταξύ του Πούτιν και της Μέρκελ για να συζητήσουν για την Ουκρανία. Μια γερμανική ανακοίνωση ανέφερε ότι είχε λάβει μια ειδική εξαίρεση.

Εδώ έχουμε μια φοβισμένη Γερμανία, με μειωμένη σταθερότητα, εν μέσω μιας αναποτελεσματικής Ευρώπης. Οι πυλώνες της ακεραιότητας που ήταν η Deutsche Bank και η Volkswagen έχουν πέσει. Οι μονάδες της Μπούντεσβερ που υποστηρίζουν τον συνασπισμό εναντίον των ισλαμιστών αποφεύγουν την θανατηφόρο δράση στο Ιράκ. Και ένα φιλορωσικό δεξιό κόμμα είναι πιθανό να εισέλθει στην Μπούντεσταγκ το 2017. Η Κλίντον σίγουρα βλέπει τη σχετική ευθραυστότητα της καγκελαρίου. Αλλά υπάρχει ένας τομέας σε σχέση με τη Ρωσία, όπου, ως εκλεγμένος πρόεδρος, θα μπορούσε να παροτρύνει την Μέρκελ να λάβει μια μη στρατιωτική αλλά realpolitik στάση, που θα κάνει τη Γερμανία να επανασυνδεθεί με τα καλύτερα ένστικτά της.

Η Κλίντον θα πρέπει να ζητήσει από την καγκελάριο να παραιτηθεί από την κατασκευή του αγωγού Nord Stream 2, το δεύτερο άμεσο υποθαλάσσιο αγωγό φυσικού αερίου Ρωσίας- Γερμανίας. Ο αγωγός που έχει προγραμματιστεί να συνδεθεί το 2019 υποστηρίζεται από την Gazprom και πέντε ευρωπαίους επενδυτές μειοψηφίας, δύο εκ των οποίων είναι Γερμανοί. Οι ευρωπαίοι επικριτές έχουν χαρακτηρίσει το σχέδιο επικίνδυνο και πολιτικά εμπνευσμένο επειδή ο Nord Stream 2 θα αυξήσει δραματικά την εξάρτηση της Ευρώπης και της Γερμανίας από το ρωσικής προέλευσης φυσικό αέριο, σε 80% και 60%, αντίστοιχα. Ο αγωγός αναπαράγει το κομμάτι στη Βαλτική Θάλασσα του Nord Stream 1, ο οποίος λειτουργεί επί του παρόντος μόνο στο 70% της προβλεπόμενης χωρητικότητάς του.

Ο Nord Stream 1 προωθήθηκε από τον Γκέρχαρντ Σρέντερ, πρώην Σοσιαλδημοκράτη καγκελάριο, του οποίοι οι πολιτικές επιθυμίες περιελάμβαναν την "χειραφέτηση" της Γερμανίας από την Αμερική. Μετά την ήττα του από την Μέρκελ το 2005, υπηρέτησε ως σύμβουλος της Gazprom, και ονομάστηκε αυτό το μήνα ως πρόεδρος του Nord Stream 2.

Πριν η Κλίντον φωτογραφηθεί κρατώντας πατημένο το συμβολικό κουμπί για την αποτυχημένη επαναφορά των σχέσεων της κυβέρνησης Ομπάμα με τη Ρωσία, είχε προειδοποιήσει το 2009, ούσα Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, ότι ο ρωσικός έλεγχος του ευρωπαϊκού ενεργειακού εφοδιασμού ήταν "μια πρόκληση που αγνοούμε εις βάρος μας".

Τώρα, ήρθε η ώρα να εμποδίσει τον Nord Stream 2. Αυτό δεν θα ήταν καλό ως μονομερής δράση της Αμερικής, αν και δεν θα είναι κάτι κακό υπό τις περιστάσεις. Επίσης σθεναρά αντίθετοι είναι κάποιοι σημαντικοί Γερμανοί, όπως ο Μάνφρεντ Βέμπερ, ο οποίος είναι επικεφαλής της πολιτικής ομάδας των Χριστιανοδημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στην αριστερά, ο Ράινχαρτ Μπίτικοφερ, ο οποίος είναι επικεφαλής της αντιπροσωπείας των Πρασίνων.

Ο Νόρμπερτ Ρέτγκεν, ο Χριστιανοδημοκράτης πρόεδρος της Επιτροπής στις εξωτερικές σχέσεις της Μπούντεσταγκ, σε μια αναφορά που συνδέει τον Nord Stream 2 και τα έκτροπα της Ρωσίας στη Συρία, δήλωσε: "Αυτό που χρειαζόμαστε είναι μια διατλαντική επανέναρξη που θα βοηθήσει να επαναπροσδιορίσουμε την γερμανο-αμερικανική προσέγγιση σε μια επιθετική Ρωσία". Αλλά η κυρία Μέρκελ λέγεται ότι θεωρεί τον αγωγό ένα ιδιωτικό, εμπορικό έργο, αν και αγωνίστηκε το 2005 για να σταματήσει τον Nord Stream 1. Μέσα σε λίγους μήνες από την εκλογή της, έκανε στροφή 180 μοιρών και ενέκρινε το σχέδιο, ενώ κατεύνασε τους Σοσιαλδημοκράτες συνεργάτες του συνασπισμού της. Έντεκα χρόνια αργότερα, με επικεφαλής τον Αντιπρόεδρο Καγκελάριος Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, οι Σοσιαλδημοκράτες παραμένουν ένθερμοι φιλορώσοι υποστηρικτές του Nord Stream 2. Η καγκελάριος δεν έχει υποχωρήσει.

Θα μπορούσε η Κλίντον ως Πρόεδρος, φαινομενικά πρόθυμη να επαναβεβαιώσει ένα αμερικανικό ηγετικό ρόλο στη Ρωσία, να αποφασίσει ότι το να πολεμήσει την εξάρτηση από την ενέργεια της Ευρώπης μπορεί να περιμένει, χωρίς να διακινδυνεύσει; Να θυμάστε ότι το 2010 άλλαξε γνώμη στην έκκλησή της για εξοντωτικές κυρώσεις κατά του Ιράν υπέρ των "έξυπνων" κυρώσεων, αυτών που "δεν θα συμβάλουν στην ταλαιπωρία της καθημερινής ζωής των Ιρανών".

Εδώ υπάρχει ένα τεστ αξιοπιστίας. Για να το περάσει, η Κλίντον θα πρέπει να πει στη Μέρκελ και στο 90% των Γερμανών που υποστηρίζουν την υποψηφιότητά της έναντι του Τραμπ, ότι δεν μπορεί να επιτρέψει στον Πούτιν να κάνει νέες εξαγωγές ενέργειας, χρηματοδοτώντας έτσι τους πιο αγαπητούς, καταστροφικούς ρωσικούς στόχους -που αναμφίβολα στοχεύουν στην αποτελεσματική εξουδετέρωση της Γερμανίας.

wsj.com

Διαβάστε περισσότερα