Τα μυστήρια της Φλωρεντίας

Η Αγγλική διπλωματία, επί αιώνες παραδίδει μαθήματα που την έχουν ανάγει στα σύνορα του μύθου. Σε σημείο που πίσω από κάθε επιλογή και ενέργεια αναζητούμε το βαθύτερο νόημα. Που βέβαια δεν εξαντλείται στις ανάγκες κοινωνικού σχολιασμού ή απλού ενδιαφέροντος για τις διεθνείς εξελίξεις αλλά έχει άμεσες συνέπειες που αφορούν όλους τους Ευρωπαίους πολίτες και βέβαια τη χώρα μας.

Απλά είναι ανάγκη να σημειωθεί ότι η αποχώρηση της Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως και οι όροι με τους οποίους αυτή θα γίνει, δεν είναι άμοιρη συνεπειών, πέρα και πάνω από συνωμοσιολογικές προσεγγίσεις και

συντελειακές εξαγγελίες, για την προοπτική και την οικονομία των 27 Κρατών Μελών και τη δυνατότητα υλοποίησης των Κοινοτικών Πολιτικών. Η Βρετανία είναι ο δεύτερος, μετά τη Γερμανία, ‘καθαρός πληρωτής’ (net contributor), στον Κοινοτικό προϋπολογισμό, με ετήσια συνεισφορά της τάξης των 12 δισεκατομμυρίων Ευρώ. Τα λεφτά αυτά, σε πρώτο χρόνο θα λείψουν από τον Κοινοτικό προϋπολογισμό, το 40% του οποίου διατίθεται για την υλοποίηση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής. Εύλογα τα συμπεράσματα για τον αντίχτυπο που οι αντίστοιχοι σχεδιασμοί και αποφάσεις μπορούν να έχουν για τους αγρότες και τη χώρα μας, όπου βρισκόμαστε στην πρώτη πεντάδα των χωρών που εισπράττουν από τον Κοινοτικό προϋπολογισμό .

Η πρωθυπουργός λοιπόν της Μεγάλης Βρετανίας επέλεξε να εξαγγείλει, όπως όλοι εκτιμούν τις προθέσεις της για τους όρους αποχώρησης της, από την Ευρωπαϊκή Ένωση, στη Φλωρεντία, στις 22 Σεπτεμβρίου. Χωρίς η ομιλία της αυτή να εντάσσεται σε οποιαδήποτε επίσημη επίσκεψη ή να γίνεται επ’ αφορμή κάποιου άλλου γεγονότος.

Να είναι άραγε μια ένδειξη των Βρετανικών εκτιμήσεων ότι η Ευρώπη είναι αναπόσπαστο τμήμα του ζωτικού τους χώρου και οι ίδιοι εξ ορισμού τμήμα τους, πέρα και πάνω από υπερεθνικούς οργανισμούς και ενώσεις; Μια συσχέτιση με την Αναγέννηση και τα όσα η αυτόνομη πορεία της Μεγάλης Βρετανίας αντίστοιχα προοιωνίζεται; Μια εν τοις πράγμασι διακήρυξη ότι σε θα επιδιώξει τη σύναψη συμφωνιών και σχέσεων σε διμερές επίπεδο; Μια ιστορική επιστροφή στην κοιτίδα της Δυτικής Ευρώπης και πολιτισμού, που φιλοξενεί και το Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο;

Σίγουρα πάντως και ανεξαρτήτως προθέσεων , είναι κίνηση που διαμορφώνει ατζέντα εκτιμήσεων και αναλύσεων. Που μια κραταιά δύναμη με αυτοκρατορική παράδοση έχει τη δυνατότητα να προκαλεί. Η σοβαρότητα εξάλλου της πολιτικής και του σχεδιασμού της, αποτυπώνεται και σε μια πρόσφατη ενέργεια της Βρετανίδας Πρωθυπουργού, που στο πλαίσιο της συνάντησης με τον Πρόεδρο Τραμπ, στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, έθεσε μαζί με τα ζητήματα των σχέσεων με το Ιράν και τη Β.Κορέα τη σχέση μεταξύ της Μπόινγκ και της Μπομπαρντιέ (Του Αμερικανικού και του Καναδικού αντίστοιχα κολοσσού στον τομέα της αεροναυπηγικής), προ του κινδύνου να κλείσει το εργοστάσιο της Μπομπαρντιέ στη Βόρεια Ιρλανδία και να χαθούν θέσεις εργασίας! Μοναδικό παράδειγμα οικονομικής διπλωματίας και εθνικής υπευθυνότητας.

Πέραν όλων η ομιλία της Βρετανίδας Πρωθυπουργού στη Φλωρεντία θα γίνει στο μοναστήρι-εκκλησία, όπου το 1439, Βυζαντινοί και Παπικοί, συζήτησαν την ένωση των δύο Εκκλησιών. Το καταστροφικό για τη μια εκ των δύο πλευρών αποτέλεσμα μπορεί να δώσει νέα ‘τροφή’ σχολιασμού, αναλύσεων και εκτιμήσεων σε όλους τους παρατηρητές και υπεύθυνους. Η Τέχνη της Αυτοκρατορίας!

Διαβάστε περισσότερα