Τα κοινωνικά δικαιώματα στις προτεραιότητες των Ευρωπαίων ηγετών

Οι ηγέτες της ΕΕ συμφώνησαν να κάνουν περισσότερα για να προστατεύσουν τους εργαζόμενους στην Ευρώπη από αυτό που ονομάζεται "υπερβολική εστίαση" στην οικονομία, αν και ορισμένοι συντηρητικοί ηγέτες συμμερίζονται τις ανησυχίες των επιχειρήσεων ότι οι Βρυξέλλες πρέπει να παραμείνουν μακριά από τις κοινωνικές πολιτικές των μεμονωμένων χωρών. Η πρόοδος του ευρωσκεπτικιστικού λαϊκισμού έχει πείσει τους ηγέτες της ΕΕ ότι πρέπει να κάνουν περισσότερα για να πείσουν τους απλούς ανθρώπους ότι το μπλοκ

υπερασπίζεται τα συμφέροντά τους.

Η τελευταία "κοινωνική σύνοδος κορυφής" ήταν το 1997 και οικοδεσπότης ήταν τότε ο πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ. Τώρα, ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, έχει κάνει τον "Κοινωνικό Πυλώνα" δική του υπόθεση. "Ήρθε η ώρα να βάλουμε πρώτα τον άνθρωπο", δήλωσε ο πρωθυπουργός της Σουηδίας Στέφαν Λόφβεν, συν-οικοδεσπότης της συνόδου κορυφής στο Γκέτεμποργκ, στην οποία συμμετείχαν 25 από τους 28 ηγέτες της ΕΕ. Η Γερμανίδα Άνγκελα Μέρκελ δεν συμμετείχε, καθώς ήταν απασχολημένη με τις συνομιλίες για τη δημιουργία συνασπισμού, θέτοντας ερωτήματα σχετικά με το πόσο αφοσιωμένοι είναι πραγματικά οι ηγέτες της Ευρώπης στον Κοινωνικό Πυλώνα. Οι ευρωπαϊκές πρωτεύουσες διατηρούν σε μεγάλο βαθμό τον κυριαρχικό έλεγχο των πολιτικών εργασίας και κοινωνικής πρόνοιας, ενώ οι συνθήκες και η νομοθεσία ποικίλλουν σε μεγάλο βαθμό σε ολόκληρη την ήπειρο, δημιουργώντας ένα συνονθύλευμα μισθών, φόρων και παροχών. Οι ελάχιστοι μισθοί, για παράδειγμα, κυμαίνονται από 235 ευρώ μηνιαίως στη Βουλγαρία έως σχεδόν 2.000 ευρώ το μήνα στο Λουξεμβούργο. Από νομικής απόψεως, η ΕΕ θα έχει ελάχιστη ικανότητα να επιβάλει τον κοινωνικό πυλώνα ή την υποβολή εικαζόμενων παραβιάσεων των δικαιωμάτων.

Ως εκ τούτου, ο πυλώνας των κοινωνικών δικαιωμάτων είναι σε μεγάλο βαθμό μια συμβολική χειρονομία, η οποία αποσκοπεί στο να δείξει τη δέσμευση των ηγετών σε ένα εκλογικό σώμα που όλο και περισσότερο απογοητεύεται και δεν εμπιστεύεται τις κυβερνήσεις, μετά από οικονομικές κρίσεις και καθεστώτα λιτότητας, την άνοδο πολυεθνικών εταιρειών και την αυξανόμενη εισοδηματική ανισότητα. Ο Λόφβεν, σοσιαλδημοκράτης, δήλωσε ότι οι ηγέτες ήθελαν να αποφύγουν έναν αγώνα δρόμου προς τα κάτω, όπου τα δικαιώματα των εργαζομένων διαβρώνονται από τις εταιρείες που κυνηγούν τα μέγιστα κέρδη. "Για μένα είναι προφανές ότι η κοινή μας αγορά δεν μπορεί να είναι μια αγορά όπου οι εργαζόμενοι ή οι επιχειρήσεις πρέπει να ανταγωνίζονται στη μείωση των μισθών ή τη μείωση των συνθηκών", δήλωσε. Οι σοσιαλδημοκράτες της Ευρώπης, αν και εξακολουθούν να είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πολιτική ομάδα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, έχουν χάσει σημαντικά ποσοστά στις πρόσφατες εκλογές, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας, και πρέπει να βρουν τρόπους για να ενισχύσουν τη θέση τους στο παραδοσιακό εκλογικό σώμα της εργατικής τάξης. Ωστόσο, κάποιοι συντηρητικοί, συμπεριλαμβανομένου του Πρωθυπουργού της Ιρλανδίας Λίο Βαράντκαρ, πιστεύουν ότι υπάρχει ανάγκη να "πυροδοτηθεί ο κινητήρας μιας κοινωνικής Ευρώπης", όπως το έθεσε. "Νομίζω ότι οι άνθρωποι πιστεύουν και δέχονται ότι υπήρξε ίσως υπερβολική εστίαση τα τελευταία χρόνια στα οικονομικά θέματα, στον τραπεζικό τομέα", δήλωσε ο Βαράντκαρ σε δημοσιογράφους στο Γκέτεμποργκ.

Οι ηγέτες της ΕΕ συζήτησαν σθεναρά το κείμενο του Κοινωνικού Πυλώνα, μερικές φορές διαφωνώντας λέξη προς λέξη, δήλωσε η Μαρία Ζοάο Ροντρίγκες, κεντροαριστερή βουλευτής από την Πορτογαλία, που ήταν μία από τις κινητήριες δυνάμεις της ανάπτυξης του κειμένου. Είπε ότι ο Κοινωνικός Πυλώνας βασίστηκε στην πεποίθηση ότι η ισχυρή προστασία της κοινωνικής πρόνοιας και η οικονομική ανταγωνιστικότητα μπορούν να λειτουργήσουν χέρι-χέρι. "Δεν θα θυσιάσουμε κοινωνικά πρότυπα για την αύξηση της ανταγωνιστικότητας", δήλωσε η Ροντρίγκες. "Αντίθετα, πιστεύουμε ότι είναι δυνατόν να αυξηθεί ταυτόχρονα η ανταγωνιστικότητα και τα κοινωνικά πρότυπα, επειδή πιστεύουμε ότι τα κοινωνικά πρότυπα, εάν είναι καλά σχεδιασμένα, αποτελούν θετικό παραγωγικό παράγοντα. Αυτό εμπνέεται άμεσα από το σκανδιναβικό μοντέλο, από τη σουηδική εμπειρία". Ωστόσο, η συζήτηση δεν τελείωσε. Και ορισμένοι ηγέτες της ΕΕ, όπως ο Δανός πρωθυπουργός Λαρς Λόκε Ράσμουσεν, έφθασαν στο Γκέτεμποργκ προειδοποιώντας ότι οι Βρυξέλλες θα πρέπει να προσέχουν να μην υπερβούν τα όριά τους.

politico.eu

Διαβάστε περισσότερα

Keywords
Τυχαία Θέματα