Σαρωτική επανεκλογή των συντηρητικών στην κυβέρνηση της Ουγγαρίας

Με μεγάλη άνεση φαίνεται να διασφαλίζει, για δεύτερη συνεχόμενη φορά, μεγάλη κοινοβουλευτική πλειοψηφία και πιθανότατα αυτοδύναμη κυβέρνηση το δεξιό, συντηρητικό κόμμα Fidesz (Ένωση Νεαρών Δημοκρατών) του Βίκτορ Όρμπαν, που αυτοπροσδιορίζεται ως κεντροδεξιό. Τις πρώτες πρωινές ώρες της Δευτέρας, με καταμετρημένο το 71% των ψήφων από τις βουλευτικές κάλπες, το Fidesz εξασφάλιζε περίπου το 45%, η κεντροαριστερά συμμαχία της αντιπολίτευσης «Ενότητα» 25% και το ακροδεξιό ρατσιστικό και κραυγαλέα αντισημιτικό κόμμα Jobbik κατέγραφε το καλύτερο ποσοστό του μέχρι σήμερα, εξασφαλίζοντας 21%!

Αν δεν αλλάξουν σημαντικά τα ποσοστά αυτά με την ολοκλήρωση της ψηφοφορίας, το Fidesz καταλαμβάνει 135 – 199 βουλευτικά έδρανα, η κεντροαριστερή συμμαχία 39 και το Jobbik 25. Αν ισχύσουν αυτές οι έδρες, το κόμμα του Ορμπάν καταλαμβάνει για δεύτερη συνεχόμενη βουλευτική εκλογική αναμέτρηση τα 2/3 των εδρών και μπορεί έτσι, χωρίς στήριξη από κανέναν άλλο, να προχωρήσει σε μονομερείς συνταγματικές αλλαγές, όπως επανειλημμένως έχει προαναγγείλει. Ήδη, η πλειοψηφία που είχε από τις εκλογές του 2010 του έδωσαν τη δυνατότητα να προχωρήσει σε αλλαγές στον εκλογικό νόμο, οι οποίες ευνόησαν αφάνταστα το κόμμα του. Μείωσε τις βουλευτικές έδρες από 286 σε 199, αύξησε την αναλογία της «ενισχυμένης» αναλογικής στο πλαίσιο του μικτού εκλογικού συστήματος που εμπεριέχει και έμμεση εκλογή δια μέσου λίστας και απευθείας, και δημιούργησε νέες εκλογικές περιφέρειες με γνώμονα τα ποσοστά και τις ανάγκες εκλογής των δικών του υποψηφίων.

Και αυτό δεν είναι το μόνο που του προσάπτουν πολιτικοί αντίπαλοι αλλά και οργανώσεις δικαιωμάτων. Με σταθερό βήμα προχώρησε σε σειρά μέτρων περιορισμού της ελευθεροτυπίας. Υποστηρίζοντας ότι «πρέπει να υπάρξει ισορροπημένη ενημέρωση» δημιουργήθηκε ένα παρατηρητήριο ΜΜΕ, το οποίο πρακτικά ελέγχεται από την κυβέρνηση, και έχει δικαίωμα επιβολής προστίμων, αφαίρεσης επαγγελματικών αδειών κλπ, σε περίπτωση που κριθεί ότι ένα Μέσο ή ένας δημοσιογράφος «δεν υπηρετεί σωστά το λειτούργημά του», χωρίς να είναι σαφές ποιος και πώς κρίνεται αυτό. Το μέτρο αυτό σε συνδυασμό με τον περιορισμό των αρμοδιοτήτων και των δυνατοτήτων του συνταγματικού δικαστηρίου, και γενικότερα της δικαιοσύνης, έχουν πυροδοτήσει σειρά διαμαρτυριών κατά της κυβέρνησης Ορμπάν.

Ο ίδιος, πάντως, δήλωνε αργά το βράδυ της Κυριακής, προς τους πανηγυρίζοντες οπαδούς του ότι «δεν είναι απλά μια νίκη. Είναι μια συνολική νίκη, τη σημασία της οποίας δεν μπορούμε ούτε εμείς ν’ αντιληφθούμε ακόμη». Ερμήνευσε, δε, τα εκλογική αποτελέσματα ως ένα δείγμα ότι οι Ούγγροι «θέλουν να μείνουν στην ΕΕ αλλά με μια ισχυρή εθνική κυβέρνηση».

Ο Βίκτορ Όρμπαν, κατά τη διάρκεια της προηγούμενης θητείας του την τελευταία τετραετία, έχει βαδίσει σε μια λεπτή γραμμή ισορροπίας συγκρουόμενος με την ΕΕ αλλά χωρίς ποτέ να φτάνει σε ακραίο σημείο, έτσι ώστε να διατηρήσει τη χώρα στην ΕΕ αλλά και να καλλιεργήσει την αίσθηση στους πολίτες της ότι «αντιστέκεται σε σειρά επώδυνων μέτρων». Μια σειρά από κινήσεις, όπως η μείωση της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος και του φυσικού αερίου, του φόρου εισοδήματος φυσικών προσώπων, ο τερματισμός της χρηματοδότησης των ιδιωτικών συνταξιοδοτικών ταμείων και η επανέναρξη της στήριξης στα κρατικά συνταξιοδοτικά ταμεία, η επιβολή «φόρου κρίσης» στις μεγάλες επιχειρήσεις τηλεπικοινωνιών, λιανικού εμπορίου (σούπερ μάρκετ), ενέργειας και σε τράπεζες (περίπου 810 εκατομμύρια δολάρια το χρόνο συνολικά), η λήψη μέτρων προσωρινής ανακούφισης για τους δανειολήπτες στεγαστικών δανείων, τα οποία στην πλειοψηφία τους είχαν αγοραστεί από ξένες τράπεζες και λόγω των υποτιμήσεων του νομίσματος του φιορινιού τη δεκαετία του 2000 είχαν εκτοξευτεί, είναι μερικά από τα μέτρα που είχε λάβει ο Όρμπαν.

Τα μέτρα αυτά τον είχαν καταστήσει ιδιαίτερα αγαπητό σε έναν λαό που έζησε σκληρά τον οδοστρωτήρα μιας σκληρής λιτότητας στο όνομα της τόνωσης της οικονομίας από το 1995 μέχρι το 2008 κατά τη διάρκεια της οποίας έχασε τη δημόσια παιδεία και υγεία σχεδόν ολοκληρωτικά, μειώθηκαν σημαντικά οι συντάξεις και οι μισθοί, περικόπηκε ο δημόσιος τομέας, ιδιωτικοποιήθηκαν τα συνταξιοδοτικά ταμεία. Παρά την αύξηση της παρουσίας ξένων επενδυτών, η οικονομία της χώρας εισήλθε σε ύφεση που το 2008 έφτασε το 6,4% και προσέφυγε για δανειοδότηση (25 δισεκατομμύρια δολάρια) στο ΔΝΤ και την ΕΕ.

Οι πολιτικές επιλογές του Όρμπαν τον έφεραν πολλές φορές σε σύγκρουση και σε τριβές με την ΕΕ και το ΔΝΤ, του οποίου το πρόγραμμα και τη δανειοδότηση αρνήθηκε. Παρόλα αυτά, ο ίδιος επιμένει ότι στόχος της ασκούμενης πολιτικής είναι να επιτευχθεί ο στόχος του περιορισμού του δημοσιονομικού ελλείμματος κάτω από το 3%, όπως έχει θέσει η ΕΕ, καθώς και η μείωση του τεράστιου χρέους της χώρας. Τα τελευταία στοιχεία ανέφεραν ότι το χρέος της χώρας, το 2012, κυμαινόταν στο 79,80% του ΑΕΠ (από 59,90% το 1998) έχοντας αγγίζει τα υψηλότερα σημεία του το 2010 και το 2011.

Ακροδεξιά εκτόξευση

Το ακροδεξιό εθνικιστικό Jobbik πιθανότατα θα είναι το δεύτερο κόμμα στη βουλή, καθώς ο κεντροαριστερός συνασπισμός, μέχρι πριν τις κάλπες, υποστήριζε ότι τα συνιστώντα κόμματά του θα έχουν ξεχωριστές παρουσίες στη βουλή. Με βάση τα πρώτα στοιχεία από τα αποτελέσματα, φαίνεται ότι ένας στους πέντε ψηφοφόρους στήριξε το Jobbik που αν και δεν δηλώνει ανοιχτά νεοναζιστικό αλλά «πατριωτικό», έχει πυροδοτήσει σειρά αντιδράσεων πολλάκις τιμώντας γνωστούς συνεργάτες των Ναζί κατά τη διάρκεια του β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Το Jobbik, κατά την προεκλογική εκστρατεία, επεδίωξε να «βελτιώσει προς το ηπιότερο» το προφίλ του, εγκατέλειψε τα πολύ σκληρά ρατσιστικά εθνικιστικά και αντισημιτικά συνθήματα, και δεσμεύτηκε για δημιουργία θέσεων εργασίας, για επαναδιαπραγμάτευση της αποπληρωμής του χρέους, για δημοψήφισμα για την παραμονή της χώρας στην ΕΕ (που είναι μέλος από το 2004) και για σκληρή αντιμετώπιση του εγκλήματος. (Αν η τακτική αυτή θυμίζει κάτι, το πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι το ουκρανικό Svoboda με το οποίο συνεργάζονται στην ευρωπαϊκή Συμμαχία Εθνικιστικών Κινημάτων). Έχει ενδιαφέρον ότι τελευταίες δημοσκοπήσεις εμφάνιζαν τον επικεφαλής του Jobbik να είναι ο δημοφιλέστερος αρχηγός αντιπολιτευόμενου κόμματος.

Οι επιδόσεις του Jobbik, σύμφωνα με αναλυτές, είναι οι πιο υψηλές ακροδεξιού κόμματος εντός ΕΕ και για πολλούς είναι μια πρώτη ένδειξη για το τι αναμένεται στις ευρωεκλογές και με άλλα ακροδεξιά κόμματα, όπως πχ το Εθνικό Μέτωπο στη Γαλλία, το οποίο, όμως, υπό την ηγεσία της Μαρίν Λε Πεν αποχώρησε από την ευρωπαϊκή Συμμαχία Εθνικιστικών Κινημάτων επιδιώκοντας «ηπιότερο προφίλ» και πήρε αποστάσεις από το Jobbik και κατά τις τελευταίες προσπάθειες δημιουργίας ενός κοινού μετώπου μεταξύ ακροδεξιών κομμάτων ενόψει ευρωεκλογών.

Πηγές: bbc, reuters, financial times, euronews, Russia today

Διαβάστε περισσότερα