Ρεαλιστικές και υλοποιήσιμες λύσεις για τους δανειολήπτες

 Καθημερινά γίνεται λόγος για τα δάνεια των ιδιωτών και για την ανάγκη κουρέματος ώστε να μπορούν να αντέξουν οι πολίτες και οι επιχειρήσεις μέσα στη δίνη της κρίσης, που μαστίζει τη χώρα. Οι τράπεζες είναι σαφώς αντίθετες σε μία τέτοια εκδοχή, αλλά και όσοι μέχρι τώρα έχουν αποπληρώσει δάνεια στο ακέραιο αισθάνονται αδικημένοι αν συμβεί το κούρεμα. Τονίζεται μάλιστα από την πλευρά τους ότι πάλι οι φορολογούμενοι θα κληθούν να καλύψουν τις απώλειες

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη πλάνη, ότι από ενδεχόμενο κούρεμα των δανείων ή από άλλες λύσεις που θα αναλυθούν στη συνέχεια, το βάρος θα σηκώσουν πάλι οι φορολογούμενοι. Αντίθετα όσο καθυστερούμε στο συγκεκριμένο ζήτημα τόσο περισσότερα μέτρα περικοπών και φορολογίας αναγκάζεται να εφαρμόσει η κυβέρνηση. Αυτό συμβαίνει γιατί σε ότι αφορά στους πολίτες, η αδυναμία αποπληρωμής σε συνδυασμό με την ασφυκτική πίεση των τραπεζών οδηγεί μεγάλο μέρος από το διαθέσιμο εισόδημα στο δάνειο και δεν περισσεύει τίποτε για πληρωμή φόρων ή κατανάλωση, που δημιουργεί έσοδα στο κράτος και θέσεις εργασίας. Σε ότι αφορά στις επιχειρήσεις, αντίστοιχα η μείωση της καταναλωτικής δύναμης των πολιτών σε συνδυασμό με το δανεισμό τις οδηγεί σε συνεχόμενα λουκέτα και τους εργαζόμενους στην τεράστια λίστα των ανέργων. Ποιό είναι λοιπόν το επιθυμητό; Να αφήνουμε το ζήτημα των δανείων να βαλτώνει και την ύφεση να καλπάζει ή να βρούμε λύσεις ρεαλιστικές και υλοποιήσιμες ώστε να γίνει πράξη η επανεκκίνηση της οικονομίας. Τέτοιες λύσεις υπάρχουν και δεν είναι μόνο το κούρεμα των δανείων.

1. Προσαρμογή επιτοκίων προς το χαμηλότερο

Είναι γεγονός πως υπάρχουν όμοια δανειακά προϊόντα, με τις ίδιες εξασφαλίσεις, αλλά με διαφορετικό επιτόκιο μεταξύ πελατών της ίδιας τράπεζας. Πρέπει να υπάρξει εξορθολογισμός και να εξισωθούν όλα τα επιτόκια στο χαμηλότερο.

2. Απεμπλοκή του φυσικού προσώπου μετά τον πλειστηριασμό

Η συνεχής απομείωση της αξίας των ακινήτων ή άλλων εξασφαλίσεων πρέπει να αφορά τις τράπεζες και όχι τους δανειολήπτες, στο πλαίσιο του επιχειρηματικού ρίσκου. Δυστυχώς στην Ελλάδα αφού πλειστηριαστεί κάποιο περιουσιακό στοιχείο που αποτελεί εξασφάλιση δανείου αν υπολείπεται κάποιο ποσό συνεχίζει να βαραίνει το δανειολήπτη. Με τον τρόπο αυτό καταστρέφεται ολοκληρωτικά και δεν του δίνεται η δυνατότητα να ξεκινήσει από την αρχή.

3. Αναστολή πληρωμής για δύο χρόνια όσων ήταν συνεπείς μέχρι το 2010

Η οικονομική ζωή του τόπου ανατράπηκε δραματικά με την προσφυγή της χώρας στο μηχανισμό στήριξης το 2010. Η πλειοψηφία των δανειοληπτών εξυπηρετούσε με συνέπεια τα δάνεια αλλά σήμερα δεν μπορεί. Η αναστολή πληρωμής για τα επόμενα δύο χρόνια, με κεφαλαιοποίηση των τόκων. είναι αναγκαία και θα δώσει “ανάσα” στην αγορά με θετικό αντίκτυπο στα έσοδα του κράτους.

4. Υπαγωγή στο νόμο για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά και των ΜμΕ

Αφού καθοριστεί το πλαίσιο της υπερχρεωμένης επιχείρησης, η υπαγωγή της στον ισχύοντα νόμο για τα νοικοκυριά θα δώσει λύση και διέ