Πολιτικές αυταπάτες και επικοινωνιακές απάτες

Η ωμή παραδοχή του πρωθυπουργού περί ομαδικής αυταπάτης του ιδίου και του συνόλου των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ προκάλεσε ποικίλα σχόλια και στο διαδίκτυο στήθηκε γλέντι τρανό. Σε κάθε περίπτωση ο Αλέξης Τσίπρας υπηρέτησε για μια ακόμη φορά το ρόλο του με σχετική πειθώ. Το έργο του «αυταπατημένου πρωθυπουργού» ανεβαίνει για πρώτη φορά στην Ελληνική πολιτική σκηνή. Στο παρελθόν είχαμε το mea culpa

Όμως, οι πολιτικές αυταπάτες και πολιτικές παραισθήσεις πληρώνονται, όπως και οι ιδεοληψίες, ο λαϊκισμός, ο φανατισμός και ο διχασμός. Στοιχεία που υπήρξαν εμφανή ως χαρακτηριστικά του «αριστερο-α-δέξιου» συνασπισμού κατά την περίοδο οργάνωσης της εφόδου στα ανάκτορα της εξουσίας. Ωστόσο, ούτε πολιτικά, ούτε ιστορικά αυτό το απεχθές μείγμα λαϊκισμού και εξαλλοσύνης έχει κριθεί. Αυτό το συνονθύλευμα ψεμάτων, αστοχιών και αποτυχιών, θα κριθεί οριστικά όταν οι σημερινοί κυβερνώντες εγκαταλείψουν την εξουσία που κατέκτησαν μετερχόμενοι δολίων τεχνασμάτων οδηγώντας δις στην υφαρπαγή της ψήφου του Ελληνικού λαού.

Κοινοτυπίες τα όσα αναφέρω και πολυσυζητημένα. Καλό όμως είναι να επαναλαμβάνονται που και που, διότι οι αδίστακτοι προπαγανδιστές επιχειρούν να μας πείσουν ότι ζούμε στον… παράδεισο της εποχής τους. Βέβαια στον επίγειο και μάταιο τούτο κόσμο, πολιτικοί παράδεισοι υπήρξαν κατά καιρούς, με χαρακτηριστικά παραδείγματα τον παράδεισο του Χότζα, τον παράδεισο της πρώην Σοβιετίας, του Τσάβες και την αυλή των θαυμάτων του Τσαουσέσκου. Παράδεισοι που όμως εξελίχθησαν σε κόλαση για τους λαούς τους.

Αφορμή του σημερινού σημειώματος δεν αποτελούν ούτε τα μεθοδευμένα ψέματα, ούτε οι επικαλούμενες αυταπάτες. Ένα άλλο χαρακτηριστικό γνώρισμα, εξίσου προβληματικό με τα προηγούμενα, σημαδεύει τη φυσιογνωμία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Η προσήλωσή της να νομοθετεί εν κρυπτώ είναι άνευ προηγουμένου. Κορυφαία και συνεχόμενα γεγονότα του κυβερνητικού της βίου, τα οποία συνοδεύονται και από δεκάδες άλλα μικρότερης σημασίας, το αποδεικνύουν περίτρανα.

Το καλοκαίρι του 2015 μέσα σε έξι μέρες προκήρυξαν και διενήργησαν ένα δημοψήφισμα με ένα ερώτημα ομιχλώδες. Κανείς δεν κατάλαβε ποια είναι η σημασία του « Ναι» και ποια του «Όχι», πράγμα που δεν είχε και ιδιαίτερη σημασία, όπως εκ των υστέρων αποδείχθηκε.

Σαράντα πέντε ημέρες αργότερα υπέγραψαν το μνημόνιο Τσίπρα- Καμμένου παραμονή δεκαπενταύγουστου και στα μουλωχτά έσυραν τη χώρα σε εκλογές, πριν το εκλογικό σώμα κατανοήσει τη βαθιά μετάλλαξη των πούρων αντιμνημονιακών σε πιστούς μνημονιακούς.

Όμως και η συνέχεια δεν διαφέρει. Η fast- truck νομοθέτηση είναι σύμφυτη με το βίο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Τους οχτώ τελευταίους μήνες, από το Σεπτέμβριο μέχρι και σήμερα, μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού νομοσχέδια, έχουν έρθει με την κανονική διαδικασία στη Βουλή. Δεκάδες πράξεις νομοθετικού περιεχομένου (ΠΝΠ) και βιομηχανία τροπολογιών. Άβουλοι, υπάκουοι και μοιραίοι των δανειστών υποδύονται το ρόλο των διαπραγματευτών! Είναι απλοί πραματευτάδες που εμπορεύτηκαν τον πόνο του λαού που προκάλεσε η πρωτοφανής κρίση και συνεχίζουν να εμπορεύονται την όποια ελπίδα, συσκοτίζοντας το πολιτικό περιβάλλον με τερατώδη ψέματα και προπαγανδιστικούς ηρωισμούς.

Ακόμα και την προηγούμενη εβδομάδα, επέλεξαν Σαββατοκύριακο με απεργία των ΜΜΕ, προκειμένου να νομοθετήσουν το ασφαλιστικό – λαιμητόμο, ώστε όλα να καλύπτονται από πέπλο σιωπής. Οι περικοπές το 2016 αφορούν λίγους, κάποιες δεκάδες χιλιάδες ασφαλισμένους, το 2017 αφορούν κάποιες εκατοντάδες χιλιάδες ασφαλισμένους και το 2018 εξοντώνουν τους πάντες, παλιούς και νέους ασφαλισμένους. Μέχρι τότε όμως οι κυβερνώντες θα έχουν το χρόνο να απολαμβάνουν τα αγαθά και την αίγλη της εξουσίας, μετά… γαία πυρί μειχθήτω, στην αντιπολίτευση θα είναι. Όταν αυτοί βρίσκονται στην αντιπολίτευση, το έχουν αποδείξει άλλωστε, καμένη γη και μετά … αυταπάτες.

Τελικά, αυτοί είναι. Όποιο ρόλο και αν υποδύονται.

Διαβάστε περισσότερα