Πεολειχίας το ανάγνωσμα Β’

Δουλειά δεν είχε ο… άγιος ασχολούνταν με την… πεολειχία. Δεν έφτανε η πρώτη φορά που ο μητροπολίτης Πειραιώς, Σεραφείμ, εξέδωσε εγκύκλιο για τον κίνδυνο της συγκεκριμένης ερωτικής… συμπεριφοράς, σήμερα αποφάσισε να επανέλθει για το θέμα, προφανώς διότι πικράθηκε που τον χλεύασαν κάποια μέσα ενημέρωσης. Δεν έχει νόημα να γίνει αξιολογική κρίση των κινδύνων ή των… ευεργετημάτων του στοματικού έρωτα. Ελεύθερος είναι ο καθένας να κάνει ότι θέλει στο κρεβάτι.

Ωστόσο, το να ασχολείται ολόκληρος Μητροπολίτης είτε με το να κάνει μηνύσεις (μαζί με τους Χρυσαυγίτες βουλευτές) σε ένα θεατρικό

έργο είτε με την πεολειχία, τότε έχουμε συνολικό κοινωνικό πρόβλημα. Άραγε ο παναγιότατος Πειραιώς έλυσε τα προβλήματα του ποιμνίου του και αποφάσισε να ασχοληθεί και με τις ερωτικές προτιμήσεις του.

Αν μη τι άλλο, πάντως, απέκτησε ξαφνικά και χιούμορ καθώς το δελτίο τύπου που εξέδωσε τελειώνει ως εξής: «Εύχομαι ειλικρινά ο Θεός να μη «στήση» στις ψυχές Σας την αμαρτία αυτή».

Για όποιος θέλει να διαβάσει ολόκληρη την ανακοίνωση, η οποία θα μπορούσε να ονομαστεί «Προς πεολείχες επιστολής το ανάγνωσμα» ας το κάνει:

«Ανέγνωσα το περιπαικτικό και απαξιωτικό σχόλιό Σας που αφορούσε κείμενό μου, με το οποίο εφιστούσα την προσοχή για τα δεινές επιπτώσεις από την παράχρηση των σωματικών οργάνων.

Προέβαλα έστω και αν δεν συμφωνούσα με την ορολογία δύο δημοσιεύματα της ιατρικής επιστημονικής κοινότητος, που ισχυροποιούσαν την ταπεινή μου πρόταση και θα ήθελα παρ’ ότι γνωρίζω ότι μιλάω σε «ώτα μη ακουόντων» να Σας πω με ειλικρινή αγάπη στα πρόσωπά Σας, έστω και αν δεν το πιστεύετε, ότι εκόντες άκοντες είσθε οι μεγαλύτεροι ευεργέτες μου και ότι οι λοιδορίες Σας έστω και αν δεν το αντιλαμβάνεσθε προς καιρόν θα είναι ο μεγαλύτερος δήμιός Σας.

Δεν πρωτοαναφέρθηκα στο θέμα της παράχρησις των οργάνων του ανθρωπίνου σώματος τώρα. Είναι μόνιμος και συνεχής η αναφορά μου σε αυτό, διότι το ανθρώπινο σώμα συνιστά αναπόσπαστο τμήμα της ανθρώπινης οντολογίας και φυσιολογίας, κατά δε την πίστη μας αποτελεί τον «ναόν του Παναγίου Πνεύματος».

Θεωρώ ότι λογικός άνθρωπος δεν είναι δυνατόν να αποδέχεται ότι η υπερμαθηματική ακρίβεια, λειτουργικότητα και ενοείδεια της βιοχημείας του ανθρωπίνου οργανισμού, που προϋποθέτει αναποδράστως σκέψη, προέρχεται από το τίποτα και τον κανένα, και ειδικότερα η θαυμαστή λειτουργία και αλληλοεπίδραση της υποφύσεως, του υποθαλάμου, των επινεφριδίων και των γεννητικών αδένων δεν μπορεί να είναι προϊόν τύχης η άλογης και ασυνείδητης φυσικής επιλογής. Ως Επίσκοπος δεν είναι δυνατόν να εναντιούμαι στην υγειά σεξουαλικότητα εντός του μεγάλου μυστηρίου του Γάμου αλλά οφείλω σαν ποιμένας να καταδεικνύω τις τραγικές αποκλίσεις από την ανθρώπινη φυσιολογία που αναποδράστως απομειώνουν την αθάνατη ανθρώπινη ψυχή και φυσικά ουδέποτε απομείωσα την αληθή επιστήμη που αποτελεί έργο της θεόσδοτης ανθρώπινης λογικής ιδιότητος της κατ’ εικόνα Θεού κτισμένης ανθρώπινης ψυχής αλλά επισημείωσα την φαιδρότητα της ψευδούς επιστήμης που γίνετα