Πάντειος...

Διάβασα για τα επεισόδια που έγιναν, πάλι, σε βάρος των φοιτητών της ΔΑΠ.

Δεν είναι η πρώτη φορά.

Η τρομοκρατία των αριστερών παρατάξεων στα Πανεπιστήμια σε βάρος της ΔΑΠ είναι, δυστυχώς, σύνηθες φαινόμενο από τη μεταπολίτευση και μετά.

Αν δεν ξεριζωθούν αυτά τα φαινόμενα και δεν εκλείψουν τέτοιες συμπεριφορές, τα Πανεπιστήμια μας θα συνεχίζουν να υποβαθμίζονται.

Ως Παντειακός παρακολουθώ πάντα με ενδιαφέρον ό,τι συμβαίνει στη Σχολή μου.

Και οργίζομαι

Θυμάμαι και τα δική μας εποχή.

Ήταν το 1975, πρωτοετής φοιτητής, πήγαινα στη Γενική Συνέλευση και στην είσοδο της Σχολής με σταμάτησαν δυο ΚΝίτες και προσπάθησαν να με παρεμποδίσουν επειδή κρατούσα στα χέρια μου την... "Βραδυνή".

Η "Βραδυνή" του Τζώρτζη Αθανασιάδη ήταν στυλοβάτης της Κυβέρνησης Καραμανλή.

Για τους Κνίτες με τη "Βραδυνή" στα χέρια ήμουν... εχθρός της λαϊκής τάξης... όργανο της... πλουτοκρατίας και του... κεφαλαίου.

Εγώ όλα αυτά, με πατέρα οικοδόμο!

Γλύτωσα επειδή μαζί με τη "Βραδυνή" είχα και το "Πρωϊνό Άστρο" του Ρίτσου!

Οι Κνίτες με... συμπάθησαν κιόλας επειδή θεώρησαν πως ήμουν... δικός τους και κρατούσα τη εφημερίδα για... ξεκάρφωμα.

Όταν, αργότερα, ζήτησα τον λόγο ως ΔΑΠ. άφρισαν!

Και τότε μας αποδοκίμαζαν στα αμφιθέατρα και εμείς της ΔΑΠ ήμασταν λίγοι!

Λίγοι, αλλά δεν καταλαβαίναμε τίποτα.

Οφείλω, όμως, να ομολογήσω ότι συμφοιτητές άλλων παρατάξεων και μετέπειτα φίλοι, όπως ο Δημήτρης Φίλιος, ο Γιώργος Δαρδαβίλλας και ο αείμνηστος Τριαντάφυλλος Δραβαλιάρης, που συνήθως προήδρευαν των Γ.Σ, έκαναν τα αδύνατα δυνατά ώστε οι Γενικές μας Συνελεύσεις να ολοκληρώνονται, εξασφαλίζοντας λόγο και δικαίωμα συμμετοχής σε όλους.

Και πολλές φορές το έκαναν εξαγριώνοντας τους... δικούς τους!

Διαβάστε περισσότερα