Οπλισμένοι από κούνια: τα Αμερικανάκια με τα τουφέκια τους

Διατίθεται σε έντονο μπλε και ζεστό ροζ. Τουφέκια για μικρά παιδιά πωλούνται κατά χιλιάδες στην Αμερική. Μοιάζουν με παιχνίδια, αλλά είναι θανατηφόρα. Η φωτογράφος An- Sofie Kesteleyn απαθανάτισε αυτόν τον νεανικό στρατό και μίλησε με γονείς παιδιών. Και το αποτέλεσμα είναι όντως εντυπωσιακό.

Τον Μάιο του περασμένου έτους, ένα δίχρονο κορίτσι σκοτώθηκε από τον πεντάχρονο αδελφό της με ένα μικρό όπλο που είχε κατασκευαστεί ειδικά για παιδιά. Το τυχαίο περιστατικό συνέβη

στο Cumberland County του Κεντάκι, ενώ το αγόρι έπαιζε με ένα όπλο που αγόρασε από μια εταιρεία στην Πενσυλβάνια, με την επωνυμία Keystone Sporting Arms, η οποία το 2008 παρήγαγε περίπου 80.000 τουφέκια για παιδιά. Τα μοντέλα, τα οποία ονομάζονται Cricket και Chipmunk, αρχικά διαφημίστηκαν στην «παιδική γωνιά» της ιστοσελίδας της εταιρείας (που έκτοτε έχει αφαιρεθεί), η οποία έδειχνε τα παιδιά να ρίχνουν σε σκοπευτήρια και σε ταξίδια για κυνήγι.

Τα όπλα βγαίνουν σε φωτεινό μπλε, ροζ και τα χρώματα του ουράνιου τόξου και διατίθενται στο εμπόριο, όπως τα παιχνίδια, σύμφωνα με το tag line «My First Rifle».Όταν η φωτογράφος An- Sofie Kesteleyn διάβασε την ιστορία στην De Volkskrant, την ολλανδική εφημερίδα όπου εργάζεται, άρχισε να κάνει σχέδια για ένα ταξίδι στον αμερικανικό νότο. «Ήθελα να πάω και να αναζητήσω αυτές τις οικογένειες που αγόρασαν όπλα ως δώρα για τα μικρά παιδιά τους», λέει. «Ξεκίνησα με την επίσκεψη σε ένα ράντσο με τουφέκια στο Οχάιο, όπου τα παιδιά διδάσκονται πώς να πυροβολούν και στη συνέχεια ταξίδεψα προς τα κάτω μέσω Κεντάκι, Τενεσί, Αλαμπάμα, Τέξας και Λουιζιάνα. Αυτό που ανακάλυψα ήταν ότι υπάρχουν πολλά παιδιά στην Αμερική με τα δικά τους όπλα, αλλά δεν ήταν όλοι οι γονείς πρόθυμοι να τα αφήσουν να φωτογραφηθούν με όπλα».

Η σειρά της Kesteleyn, με τίτλο «Το μικρό τουφέκι μου», αποτελείται μόνο από 15 πορτρέτα, τα οποία όμως δίνουν μια ισχυρή και ενοχλητική γεύση από την ευρύτερη κουλτούρα των όπλων. «Η αίσθηση που είχαν ήταν ότι υπήρχε πολύς φόβος και παράνοια μεταξύ των ενηλίκων και ότι ο φόβος παραδόθηκε στα παιδιά μαζί με τα όπλα. Τα παιδιά έχουν την παιδική φαντασία και τους συνήθεις φόβους της παιδικής ηλικίας: ζόμπι, τέρατα και άγρια θηρία. Δεν γεννιούνται με τους φόβους των ενηλίκων. Έχουν μολυνθεί με αυτούς».
Η Kesteleyn φωτογράφησε τα παιδιά στις κρεβατοκάμαρές τους, ανάμεσα σε κουκλόσπιτα και λούτρινα παιχνίδια. Τα περισσότερα από αυτά κρατούν τα όπλα περιστασιακά, αλλά κάποια έχουν μια σκληρή ενήλικη πόζα. Παράλληλα με τα πορτρέτα, η Kesteleyn έχει συμπεριλάβει ζωγραφιές των παιδιών με ό,τι φοβούνται περισσότερο: αράχνες, λυκάνθρωπους και άγρια ζώα.

Στο ταξίδι της, η Kesteleyn συνάντησε «ως επί το πλείστον συνηθισμένες οικογένειες που αγαπούσαν τα παιδιά τους και τα εκπαιδεύουν να χρησιμοποιούν τα όπλα με ασφάλεια και υπευθυνότητα». Παρ' όλα αυτά, παρέμεινε σαστισμένη και ταραγμένη. «Οι ενήλικες μιλούν για προστασία όλη την ώρα. Πιστεύουν ότι θα πρέπει να έχουν τα όπλα για να προστατεύσουν τον εαυτό τους από τους άλλους κακούς ανθρώπους». Ορισμένες συναντήσεις όμως της έκαναν μεγαλύτερη εντύπωση. «Θυμάμαι αυτό το πολύ νεαρό κορίτσι που ήταν πολύ κουρασμένο και ταλαιπωρημένο μετά την εξάσκηση στη σκοποβολή της και που φαινόταν πολύ λυπημένη με κάποιον τρόπο». Στο όγδοο πάρτι γενεθλίων ενός άλλου κοριτσιού, που πραγματοποιήθηκε στο τοπικό σκοπευτήριο, η Kesteleyn προσπάθησε ακόμα και να δοκιμάσει το νέο ροζ όπλο του παιδιού. «Δίνουν την αίσθηση παιχνιδιών» λέει «και οι σφαίρες είναι πραγματικά μικρές - αλλά μπορούν να σκοτώσουν ένα άλλο παιδί».

http://www.theguardian.com/artanddesign/2014/apr/29/armed-to-the-milk-teeth-america-gun-toting-kids

Διαβάστε περισσότερα