Ο Σαμαράς πρέπει να αφήσει τη ΝΔ πίσω του

Από τον Σαμαρά περιμένει ο κόσμος ελπίδα

Η διαφορά του πρώτου Μνημονίου με την Δανειακή είναι ότι τότε η Ελλάδα δεν κινδύνευε. Αντιθέτως, όταν παρέλαβε ο ΓΑΠ το χρέος ήταν βιώσιμο, αλλά αυτός έκανε ότι μπορούσε για να το κάνει μην βιώσιμο και να

φέρει την Τρόικα, για να μην πούμε ότι ήταν σχέδιο ετών η απώλεια της εθνικής κυριαρχίας.

Η δανειακή που αναγκάστηκε να ψηφίσει η ΝΔ, το αποκαλούμε “δεύτερο Μνημόνιο”, είναι εντελώς διαφορετικό. Εξαιτίας του πρώτου Μνημονίου και της άφρονος πολιτικής ΓΑΠ – ΔΝΤ η χώρα καταστράφηκε. Χάρτινη ή όχι, λοιπόν, η απειλή χρεοκοπίας,  ο Σαμαράς ήταν υποχρεωμένος να ψηφίσει την δανειακή.

Από τότε επικρίνεται για εγκατάλειψη θέσεων, για υποχώρηση, ότι έγινε “μνημονιακός” και άλλα διάφορα.

Η κριτική και η προπαγάνδα είναι εύκολες για τους φανατικούς συνηγόρους της χρεοκοπίας και της σωτηρίας διά της επιστροφής  στην δραχμή.  Τα ερωτήματα όμως στο οποίο καλούνται να απαντήσουν είναι απλά:

- Πόσοι από εκείνους που το προηγούμενο βράδυ της ψηφοφορίας έσπευσαν να πάρουν τα λεφτά τους από τις τράπεζες στην υποψία και μόνο ενός “όχι”, τα χρησιμοποίησαν για να αγοράσουν ασπίδες και καλάσνικοφ για να υπερασπιστούν την χώρα;

- Και τι θα έκαναν όλοι αυτοί οι ηρωικοί κήνσορες της δραχμής όταν ο όχλος θα ζητούσε το κεφάλι του Σαμαρά επί πίνακι, καθώς η Ελλάδα θα χρεοκοπούσε και θα βυθιζόταν στο χάος;

Δυστυχώς, στις εποχές που ζούμε η αγανάκτηση και η απελπισία του κόσμου είναι μεγάλη, η ισοπέδωση των πάντων έχει γενικευθεί και ως εκ τούτου περνάει εύκολα το σύνθημα της μαύρης προπαγάνδας “Όλοι ίδιοι είναι”  – που αν θυμούνται ορισμένοι άρχισε να καλλιεργεί πρώτο το ΠΑΣΟΚ διά του κ. Πάγκαλου.

Αυτός είναι και ο μεγαλύτερος κίνδυνος που αντιμετωπίζει σήμερα η ΝΔ. Το “όλοι ίδιοι είναι“. Η σύγχυση που καλλιεργείται μεταξύ του πρώτου Μνημονίου και της Δανειακής, η συστηματική αποσιώπηση όσων έλεγε ο Σαμαράς για το Μνημόνιο, η συγκάλυψη των ευθυνών του ΠΑΣΟΚ, διευκολύνουν το έργο εκείνων που λένε ότι “ο Σαμαράς κάνει ότι και ο Παπανδρέου”

Η αντιμετώπιση του κινδύνου αυτού και η υπεράσπιση των θέσεων του Σαμαρά από τον κομματικό μηχανισμό της ΝΔ είναι τραγική. Στην κυριολεξία. Η ΝΔ αδυνατεί να περάσει και να υπερασπίσει τις θέσεις της. Κι αυτό δεν είναι θέμα προσώπων. Είναι θέμα μοντέλου. Τα έχουμε πει δεκάδες φορές. Με αυτό το κόμμα και με αυτόν τον μηχανισμό ο Σαμαράς δεν μπορεί να κάνει πολλά πράγματα.

Η περίπτωση των 21 διαγραφέντων είναι μια ακόμα χαρακτηριστική περίπτωση του τι συμβαίνει στη ΝΔ.  Μακάρι να ήταν όλοι “αντιμνημονιακοί”, αυτό θα ήταν κατά την γνώμη μου δείγμα υγείας σε αυτήν την παρακμασμένη και χωρίς λαϊκή νομιμοποίηση Βουλή. Στην πραγματικότητα, όμως, η ανταρσία ξεκίνησε επειδή κάποιοι θέλησαν να δοκιμάσουν τις αντοχές του Σαμαρά και την …πάτησαν επειδή δεν περίμεναν ότι θα τους διαγράψει. Ο ένας επειδή ήθελε να γίνει γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας στην θέση του Τασούλα, ο άλλος γραμματέας του κόμματος στην θέση του Λυκουρέντζου, άλλος επειδή ο π