Ο «κακός μπάτσος» Σόιμπλε και τα σενάρια για την επιμήκυνση

Όπως γράφαμε σε προηγούμενη ανάρτηση, το κλίμα στην Ευρώπη και ειδικά στα μέσα ενημέρωσης, έχει αλλάξει μετά το ταξίδια του Αντώνη Σαμαρά. Και για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, την Πέμπτη ο Σαμαράς ήταν για τους ξένους ο ζητιάνος που έρχεται για λεφτά και την Παρασκευή και σήμερα έγινε ο σοβαρός και αξιόπιστος συνομιλητής της Μέρκελ και του Ολάντ.

Όποιος δεν το βλέπει

Ωστόσο, σε καμιά περίπτωση, το τονίζουμε, δεν αλλάζει το κλίμα από τη μια στιγμή στην άλλη και δε θα γίνει η Ελλάδα το αγαπημένο παιδί της Γερμανίας εν μια νυκτί. Χαρακτηριστικές οι δηλώσεις του Β. Σόιμπλε, σε ένα παιχνίδι που το ξέρουμε  ως το παιχνίδι του καλού και του κακού μπάτσου. Η Μέρκελ σε μια επίδειξη πολιτικής αβρότητας, αλλά και σε μια εμφανή προσπάθεια να αφήσει χαραμάδες στο γερμανικό τείχος, υποδέχθηκε θερμά τον Σαμαρά και του έδειξε ότι μπορεί να τον εμπιστευτεί.

Από την άλλη, ο Σόιμπλε στις σημερινές του δηλώσεις έπαιξε το ρόλο του «κακού μπάτσου» αποκλείονταν για ακόμη μια φορά την επιμήκυνση διότι όπως είπε αυτό θα κόστιζε επιπλέον χρηματοδότηση.

«Επιπλέον χρόνος σημαίνει γενικά και περισσότερα χρήματα και αυτό σημαίνει πολύ σύντομα ένα νέο πακέτο στήριξης», δήλωσε, σε συνέντευξή του στην κυριακάτικη έκδοση της εφημερίδας “Der Tagesspiegel. Ο κ. Σόιμπλε υποστηρίζει επίσης ότι «αυτός δεν θα ήταν ο ορθός τρόπος να επιλύσουμε το θεμελιώδες πρόβλημα της Ευρωζώνης» και, αναφερόμενος στο πρόγραμμα που εγκρίθηκε στο τέλος του 2011, σημειώνει ότι «εάν μισό χρόνο μετά, αυτό δεν επαρκεί, τότε δεν μιλούμε πια για μέτρο οικοδόμησης εμπιστοσύνης».

Είναι εμφανής η προσπάθεια να συγκεράσει τις απόψεις που επικρατούν στη γερμανική κοινή γνώμη. Άλλωστε, μην ξεχνάμε ότι σε πρόσφατο γκάλοπ στη Γερμανία πάνω από το 60% των πολιτών ζητούν έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ και μόλις το 30% νέα στήριξη στη χώρα μας.Με τις εκλογές να είναι σε ένα χρόνο, ασφαλώς και τον Σόιμπλε να διατηρείτο προφίλ του καλβινιστή, την εμμονή στην σκληρή εργασία, την εγκράτεια, την εργατικότητα, την λιτότητα και την οικονομία. Μην περιμένουμε λοιπόν θαύματα από τη μια στιγμή στην άλλη κι ενόσω εκκρεμεί το πακέτο των 11,5 δις ευρώ.

Ωστόσο, τόσο οι συζητήσεις που είχε ο Στουρνάρας με τον Σόιμπλε όσο και με τον Γάλλο ομόλογό του Μοσκοβισί, αλλά και το «ανοικτό» τηλέφωνο για επικοινωνία οποιαδήποτε στιγμή των υπουργών μεταξύ τους, εγκαινιάζει μια περίοδο ύφεσης στις ελληνογερμανικές σχέσεις σε οικονομικό επίπεδο.

Αν πάλι θα ήθελε κάποιος να ερμηνεύσει διαφορετικά την εμμονή Σόιμπλε στην… μη επιμήκυνση θα μπορούσε να πει ότι επειδή και ο ίδιος βλέπει ότι με ύφεση 7% για 6η χρονιά υπό πρόγραμμα δε βγαίνει, προετοιμάζει τη γερμανική κοινή γνώμη για άλλες πολιτικές. Μην ξεχνάμε το εξής: Μετά το πρώτο Μνημόνιο και τα πρώτα λεφτά που έπεσαν στην Ελλάδα, ο ίδιος ο Σόιμπλε έλεγε ότι δε θα δοθούν άλλα χρήματα και διαφωνούσε κάθετα σε κουρέματα και επιπλέον χρηματοδότηση της Ελ