Ο κ. Παπανδρέου έχει κάψει τα χαρτιά του

Ειλικρινά αισθάνομαι συμπάθεια για τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ! Για πολλούς λόγους: πρώτον γιατί  είπαν    «ναι» σ’  ένα νομοσχέδιο που μόνο βάρη φορτώνει στην κοινωνία. Δεύτερον, γιατί καταρρακώθηκε η αξιοπρέπειά τους, ψηφίζοντας  υπό το κράτος πρωτοφανών εκβιασμών! Τρίτον, γιατί το εξάμβλωμα που  ψήφισαν τους τοποθετεί απέναντι στην κοινωνία. Τέλος, επειδή  για μια ακόμα φορά  τους ενέπαιξαν και τους εξαπάτησαν!

Πόσο θ’ αντέχουν ακόμα;

Η επιστολή του Professor Venizelos  προς την κα Λαγκάρντ ουδεμία αναφορά

κάνει στο περίφημο άρθρο 37! Άρα, το άρθρο  ή ήταν ιδέα του Καθηγητή για να δείξει ότι κάνει παραπάνω απ’ τα αιτούμενα ή υπάρχουν  συμφωνίες κάτω από το τραπέζι, τις οποίες προφανώς  δεν γνωρίζουμε! Ό,τι και να συμβαίνει,  ο Professor  πέρασε μεν το νομοσχέδιο, απώλεσε δε την αξιοπιστία του. Βαρύ το τίμημα.

Το ερώτημα που ανακύπτει πλέον είναι ένα: για πόσο καιρό  μπορεί ακόμα  αυτή η Κ.Ο. να ψηφίζει εν μέσω απειλών και εκβιασμών και να στηρίζει μια κυβέρνηση που κυριολεκτικά έχει χάσει τη μπάλα;  Για πόσο καιρό ακόμα θα αδιαφορούν για τα ποτάμια της λαϊκής οργής που πλημμυρίζουν δρόμους και πλατείες και ήδη θρηνούν νεκρούς;

Γιατί ας μην έχουμε καμιά αμφιβολία, ό,τι για την εκταμίευση της 7ης δόσης θα απαιτηθούν  νέα μέτρα! Το λέει άλλωστε και η τρόϊκα στην έκθεση της. Δεν αποκλείεται μάλιστα, αν η κατάσταση επιδεινωθεί , σύντομα να κληθεί η  κυβέρνηση να λάβει αυτά τα  επαχθέστερα μέτρα.

Επειδή, λοιπόν, όλοι βλέπουν το μάταιον της καταβαλλομένης προσπάθειας, πληθαίνουν οι φωνές που ζητούν από τον πρωθυπουργό να αναλάβει πολιτικές πρωτοβουλίες. Πιο ξεκάθαρα απ’ όλους το είπε από το βήμα της Βουλής η κα Β. Παπανδρέου. Όμως, ποιές πολιτικές πρωτοβουλίες έχει στη διάθεσή του ο κ. Παπανδρέου;

Οι καλές λύσεις τελείωσαν

Ο κ. Παπανδρέου βρίσκεται στην εξαιρετικά δυσάρεστη θέση να έχει κάψει από πολύ νωρίς  όλα τα χαρτιά του. Κατ’ αρχήν δεν παίζει πλέον το σενάριο μιας καλής συμφωνίας την οποία θα μπορούσε να εμφανίσει ως επιτυχία στο εκλογικό σώμα και να ζητήσει νωπή εντολή για  την υλοποίησή της. Όποια λύση και να αποφασιστεί, αν τελικώς αποφασιστεί,  στην Σύνοδο Κορυφής, δεν θα είναι ό,τι καλύτερο για τη χώρα μας. Παρά τις επαφές του Πρωθυπουργού με καναλάρχες και εκδότες, δύσκολα θα καταφέρει να στήσει ένα θετικό σκηνικό.

Η επόμενη καλύτερη λύση για τον πρωθυπουργό, ήταν η συνεργασία με τον Αντώνη Σαμαρά για  ένα μεγάλο συνασπισμό. Μετά την παταγώδη αποτυχία της κυβερνητικής πολιτικής  και τα τελευταία τερτίπια του κ. Παπανδρέου, το σχέδιο αυτό δεν έχει πλέον καμιά πιθανότητα. Όχι πως είχε προηγουμένως! Εικάζω, ότι σκοπίμως το έκαψε ο Πρωθυπουργός, γιατί ήθελε να πολώσει την Κ.Ο. ομάδα του, αλλά και την εκλογική του βάση.

Εσχάτως, ακούγεται και η σκέψη για μια κυβέρνηση προθύμων. Γίνεται μάλιστα αναφορά και στα ονόματα της κας Μπακογιάννη και των κυρίων Καρατζαφέρη και Κουβέλη! Ανεξαρτήτως, του κατά πόσον είναι εφικτό να ορθοποδήσει ένα τέτοιο  ετερόκλητο σχήμα, αναρωτιέμαι, θα κά