Μίση και πάθη στην κυβέρνηση

Οι προσωπικές έριδες, οι φιλοδοξίες και οι πολιτικές διαφορές μεταξύ υπουργών

Καβγάδες, εντάσεις, προσωπικές φιλοδοξίες, πολιτικές διαφορές, μίση και πάθη, αλλά και συγκρούσεις με στόχο μια καλύτερη τύχη…Αυτό είναι το κλίμα πίσω από τις κουρτίνες της εξουσίας στο κυβερνητικό στρατόπεδο. Το κλίμα δεν είναι πολλές φορές ευχάριστο και αυτό είναι γνωστό στο Μέγαρο Μαξίμου. Η κυβέρνηση δεν είναι κοινωνική συναναστροφή και όσοι μετέχουν δεν έχουν απαραιτήτως και τις πλέον αγαθές σχέσεις μεταξύ τους. Είναι φυσικό όσοι μετέχουν στην εξουσία να ερίζουν και για τη

Πίσω από τα χαμόγελα κρύβεται ενίοτε βάθος αμέτρητο. Μοιάζει με το αβγό του Κολόμβου το να αναζητήσει κανείς αν οι συγκρούσεις στο εσωτερικό της κυβέρνησης προκαλούν τις προσωπικές ρήξεις των υπουργών ή αν οι προσωπικές διαφορές προκαλούν τις συγκρούσεις. Υπάρχουν και μερικές περιπτώσεις στις οποίες οι αντιδικίες εκκινούν από αρχές και πραγματικές διαφορές πολιτικών αντιλήψεων. Αλλά είναι όλο και πιο σπάνιες.

Το βέβαιο είναι ότι οι υπουργοί έχουν φιλοδοξίες και προσπαθούν να επιβάλλουν την παρουσία, τη γνώμη και την πρότασή τους και αυτό τους φέρνει αντιμέτωπους με άλλους υπουργούς. Αν είναι «συναρμόδιοι» ακόμη χειρότερα. Πόσες φορές δεν υποχρεώθηκε ο Πρωθυπουργός να παρέμβει γιατί ο ένας υπουργός δεν έβαζε την υπογραφή του σε μια απόφαση που είχε ήδη υπογράψει ένας άλλος.

Άλλωστε μια κυβέρνηση είναι εξ ορισμού «δελφινάριο» και εκεί συνυπάρχουν πρώην και μελλοντικοί αντίπαλοι που βάζουν πάνω από όλα το «γόητρό» τους. Συχνά οι έριδες των υπουργών έχουν λόγους πολύ πιο καθημερινούς. Μπορεί, π.χ., να εκλέγονται στην ίδια περιφέρεια, να έχουν διαφορετική ιδεολογική αφετηρία, κ.α.

Προσωπικά «μίση και πάθη» κρύβονται πίσω από πολιτικές αντιδικίες και τούμπαλιν. Εύλογες πολιτικές διαφορές εξελίσσονται σε προσωπικές αναμετρήσεις. Αν κατά κανόνα στην πολιτική αυτός που ήταν φίλος χθες και σήμερα έγινε αντίπαλος μπορεί αύριο να ξαναγίνει φίλος, σε μια κυβέρνηση αυτό ισχύει στο πολλαπλάσιο. Απάνθρωπο αλλά αληθινό.

Μην πάει το μυαλό πολλών μακριά…Πόσοι ήταν αντίπαλοι του Αντώνη Σαμαρά στις εσωκομματικές εκλογές και τώρα πίνουν νερό στο όνομά του; Πάρα πολλοί. Αυτό και μόνο ως οδηγός είναι αρκετό για να κατανοηθεί πόσο εύθραυστες είναι οι ισορροπίες στο εσωτερικό της κυβέρνησης. Ακόμα και στο εσωτερικό του Μεγάρου Μαξίμου και στον κύκλο των συνεργατών του Πρωθυπουργού, υπάρχουν διαφορετικές φιλοδοξίες και στόχοι που ενίοτε προκαλούν μικροπαρεξηγήσεις. Τα έχουν αυτά τα συστήματα εξουσίας.

Πολλοί λένε ότι στο υπουργείο Οικονομικών υπάρχει αγαστή σχέση της πολιτικής ηγεσίας. Δεν είναι όμως λίγες οι φορές που ο Γιάννης Στουρνάρας αιφνιδιάστηκε από τις κινήσεις του αναπληρωτή του, Χρήστου Σταϊκούρα, αλλά δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά. Ο Χρ. Σταϊκούρας λογοδοτεί στον Πρωθυπουργό και άρα δεν μπορεί, παρά την όποια ενόχληση που ίσως έχει ο Στουρνάρας, να δημιουργήσει ζήτημα. Στην δημοσιογραφική πιάτσα όμως λένε ότι ο αναπληρωτής μερικές φορές έχει αυτονομηθεί από τον υπουργό.

Στο υπουργείο Εσωτερικών, παρά την εικόνα που μεταδίδουν ότι ο Γιάννης Μιχελάκης τα έχει καλά με τον αναπληρωτή του Λεωνίδα Γρηγοράκο, η κατάσταση δεν είναι και η καλύτερη…Υπάρχει διαφορά αντίληψης και είναι μια συνεργασία, όπου ένας καθαρός δεξιός καλείται να συνεργαστεί, όχι με επιτυχία, με έναν καθαρό και σκληρό πασόκο.

Αντίθετα, στο υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης, ο Κυριάκος Μητσοτάκης κατάφερε να βρει πεδίο συνεννόησης με την υφυπουργό του Έφη Χριστοφιλοπούλου και δεν αφήνει περιθώρια για αντιπαραθέσεις.

Στο υπουργείο Εργασίας, ο Γιάννης Βρούτσης προσπαθεί να βρει ισορροπία με το σύστημα ΠΑΣΟΚ, αν και δεν δυσκολεύεται αρκετά, ενώ τυπική είναι η σχέση με τον υφυπουργό Βασίλη Κεγκέρογλου.

Στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας, ο διπλωμάτης Δημήτρης Αβραμόπουλος, δεν μπορούσε παρά ως υπουργός να αφήνει χώρο στους υφισταμένους του, την αναπληρώτρια υπουργό Φώφη Γεννηματά και τον υφυπουργό Θανάση Δαβάκη και να έχει το κεφάλι του ήσυχο, γλιτώνοντας και από διαρροές.

Στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, τυπικές είναι οι σχέσεις του υπουργού Θανάση Τσαυτάρη με τον αναπληρωτή του Μάξιμο Χαρακόπουλο. Οι δυο τους έχουν συγκρουστεί πολλές φορές και κάνουν υπομονή, καθώς είναι εντολή από τους Αντ. Σαμαρά και Ευ. Βενιζέλο να συνεργαστούν, αλλά η απόσταση παραμένει και στο υπουργείο επικρατούν πολικές θερμοκρασίες.

Πολλά πυρά δέχεται τελευταία ο υπουργός Ανάπτυξης Κωστής Χατζηδάκης με παραπολιτικά σχόλια και παρατηρήσεις. Πολλοί θεωρούν ότι δεν κάνει για το υπουργείο και θεωρούν ότι ο υφυπουργός του Θανάσης Σκορδάς έχει πάρει κεφάλι και θεωρείται αυτός ως διάδοχη λύση, όσο και εάν ακούγεται παράξενο.

Στο υπουργείο Υγείας, ο Αδωνις Γεωργιάδης γλίτωσε από τις συχνές συγκρούσεις με την Σοφία Βούλτεψη που αρνήθηκε να γίνει υφυπουργός, λόγω της άποψής της, ότι δεν μπορεί να συνεργαστεί μαζί του. Τελικά ο Πρωθυπουργός του όρισε υφυπουργούς τους Αντώνη Μπέζα και Ζέττα Μακρή και τα πνεύματα είναι ήρεμα.

Στο υπουργείο Παιδείας, ο Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος έχει βρει πεδίο συνεννόησης με τον υφυπουργό του Συμεών Κεδίκογλου.

Το κρίσιμο θέμα δεν είναι μόνο οι σχέσεις των υπουργών με τους υφισταμένους τους, αλλά τα καρφιά των υπουργών για συναδέλφους τους υπουργούς. Και εκεί υπάρχει μεγάλη ένταση που ήδη καταγράφεται, ενώ πολλοί βουλευτές που είναι εκτός ρίχνουν πολλές ρουκέτες για ορισμένα μέλη του υπουργικού συμβουλίου…