Λιβύη: Οι αντίπαλοι συγκρούονται με το βλέμμα στραμμένο στο Βερολίνο

(Ανανεωμένο) Συγκεχυμένη είναι η εικόνα που επικρατεί στη Λιβύη, εξαιτίας του πολέμου παραπληροφόρησης, στην οποία επιδίδονται τα αντίπαλα στρατόπεδα. Οι δυνάμεις του Χάφταρ, μετά την "κατάληψη" (παράδοση) της πόλης γενέτειρας του Καντάφι, Σύρτης, δηλώνουν ότι προωθούνται προς την πόλη - κλειδί της λιβυκής εμφύλιας αντιπαράθεσης, και προπύργιο επιρροής της Τουρκίας και του Κατάρ, Μισράτα. Την ίδια στιγμή, ωστόσο, στον απόηχο της συνάντησης Πούτιν -

Ερντογάν, προ ημερών, στην Κωνσταντινούπολη, οι συγκρούσεις μάλλον μοιάζουν να είναι "παγωμένες". Παρά ταύτα, ουδείς μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο αναζωπύρωσής τους, ενόψει της Διάσκεψης του Βερολίνου.

Ο στρατάρχης Χαλίφα Χάφταρ, ο οποίος διαθέτει τη μεγαλύτερη στρατιωτική δύναμη στη Λιβύη, σπουδαγμένος παλιά στη στρατιωτική Σχολή της ΕΣΣΔ, στηριζόμενος στις Αίγυπτο, Ρωσία, και ποιο διακριτικά από τη Γαλλία, αν και καλωσόρισε το κάλεσμα Πούτιν - Ερντογάν για προσωρινή εκεχειρία, δήλωσε ότι "θα συνεχίσει να μάχεται κατά των ένοπλων εξτρεμιστικών ομάδων στη χώρα".

Η Τουρκία, στο μεταξύ, ή οποία δηλώνει πως θα στείλει στρατό στη Λιβύη, ισχυρίζεται ότι προς το παρόν μετέφερε εκεί μόνον μερικές δεκάδες στρατιωτικών συμβούλων που δεν παίρνουν μέρος στις μάχες. Αντίθετα, στα ΜΜΕ που ελέγχει ο Χάφταρ εμφανίστηκαν ειδήσεις ότι ήδη υπάρχουν τρείς Τούρκοι στρατιωτικοί νεκροί, των οποίων οι σοροί μεταφέρθηκαν από το αεροδρόμιο της Μισράτα στην Τουρκία. Ωστόσο, κάποιες απτές αποδείξεις δεν έχουν εμφανιστεί. Την ίδια στιγμή, στα social media έκαναν την εμφάνισή τους βίντεο, τα οποία δείχνουν παιδιά στη Λιβύη με τουρκικές σημαίες να υποδέχονται τεθωρακισμένα οχήματα με Τούρκους στρατιωτικούς. Η αυθεντικότητα αυτών των βίντεο επίσης δεν έχει εξακριβωθεί.

Άγνωστο, ακόμα, παραμένει εάν πράγματι η Τουρκία έχει στείλει επιπλέον στρατεύματα, εξοπλισμό και οπλικά συστήματα στη Λιβύη ή πρόκειται για στρατιωτικούς, οι οποίοι βρίσκονται εκεί εδώ και πολλούς μήνες. Βέβαιον είναι ότι στη χώρα έχουν σταλεί το τελευταίο διάστημα αρκετοί ένοπλοι Σύριοι (από Τουρκομάνους, τζιχαντιστικές ομάδες, και μέλη της αντιπολίτευσης). Οι δυνάμεις του Χάφταρ υποστηρίζουν πως ήδη, μεταξύ αυτών, υπάρχει και ο πρώτος νεκρός.

[photo_0]

Πόλη - κλειδί

Την ίδια στιγμή, τα προσκείμενα στον Χάφταρ ΜΜΕ υποστηρίζουν ότι, από τη Σύρτη, οι δυνάμεις του στρατάρχη προωθούνται σιγά - σιγά προς την κατεύθυνση της Μισράτα (βρίσκεται ανάμεσα σε Σύρτη και Τρίπολη). Πρόκειται για την πόλη - κλειδί στην όποια εξέλιξη της λιβυκής αντιπαράθεσης. Από την πρώτη στιγμή της ανατροπής Καντάφι, το 2011, και έχοντας προηγουμένως ισχυρό αντικαθεστωτικό κίνημα που έδωσε σκληρές μάχες κατά των κανταφικών δυνάμεων, η Μισράτα μετετράπη σε σχεδόν ανεξάρτητη "πόλη - κράτος" εντός της Λιβύης.

Έκτοτε, βρίσκεται υπό την άμεση επιρροή της Τουρκίας και του Κατάρ. Θεωρείται βέβαιον, δε, ότι οι όποιες τουρκικές δυνάμεις βρίσκονται ή θα βρεθούν στη Λιβύη, μεταφέρονται εκεί μέσω αεροδρομίου Μισράτας. Πόσο μάλλον, από τη στιγμή που η Τυνησία, πιθανώς εξαιτίας γαλλικών πιέσεων, αρνήθηκε να προσφέρει το έδαφός της για να περάσουν τουρκικές δυνάμεις στη Λιβύη, ενώ η Τρίπολη δεν θεωρείται ασφαλής για κάτι τέτοιο. Επιπλέον, στην περίπτωση μεταφοράς τους με καράβια, είναι άγνωστο πως θα κινηθούν αιγυπτιακά, γαλλικά ή και ελληνικά πολεμικά πλοία στις θαλάσσιες περιοχές. Να σημειωθεί πως εσχάτως οι Αρχές της Τυνησίας εξάρθρωσαν κύκλωμα τζιχαντιστών, το οποίο μετέφερε όπλα, από την Τουρκία στην Τυνησία και τη Λιβύη.

Γενικότερα, πάντως, θεωρείται βέβαιον ότι τεράστιες ποσότητες τουρκικού οπλισμού έχουν προωθηθεί στη Λιβύη και τη Β.Αφρική μέσω λαθρεμπορικών καναλιών. Τα προηγούμενα χρόνια, το ελληνικό Λιμενικό, το πιθανότερο μετά από "κάρφωμα" συμμαχικών δυνάμεων, είχε πιάσει αρκετά τέτοια φορτία που μεταφέρονταν με καράβια.

Χάρις στη Μισράτα, λοιπόν, ουσιαστικά στέκεται στα πόδια της η κυβέρνηση - μαριονέτα της Τρίπολης. Έτσι, εάν πέσει, τότε το "ντόμινο" θα συμπαρασύρει και την Τρίπολη. Κάτι, ωστόσο, που σημαίνει λουτρό αίματος και είναι αμφίβολο κατά πόσον το επιθυμούν οι αντιπαρατιθέμενες παρατάξεις και κατά πόσο, βεβαίως, έχουν τη στρατιωτική ικανότητα να το υλοποιήσουν. Εκτός των άλλων, στη Λιβύη παίζουν κυρίαρχο ρόλο οι φυλές και οι δεσμοί μεταξύ τους, και, ως εκ τούτου, ανάλογα με τις συμμαχίες που κλείνονται κάθε φορά, η μια ή η άλλη φατρία παίρνει τον έλεγχο διαφόρων περιοχών, όπως και των εσόδων από τις πλουτοπαραγωγικές πηγές (πετρέλαιο, φυσικό αέριο, λιμάνια, κ.ο.κ.), το λαθρεμπόριο και το δουλεμπόριο ανθρώπων.

[photo_1]

Ρωσία - Τουρκία

Ανεξαρτήτως του μεγέθους της έντασης της αντιπαράθεσης στη Λιβύη, είναι εμφανές ότι όλα τα εμπλεκόμενα στρατόπεδα παρατάσσονται ενόψει της Συνόδου του Βερολίνου, πιθανώς στο τέλος Ιανουαρίου. Ειδικά ο Χάφταρ, κατακτώντας ολοένα περισσότερα εδάφη, θέλει να εμφανιστεί εκεί από θέση ισχύος.

Από την άλλη, η πρόταση Πούτιν - Ερντογάν για εκεχειρία αποτελεί, τόσο για τον Χάφταρ όσο και για την Τρίπολη και Μισράτα ένα ιδανικό πρόσχημα για να διατηρήσουν τις θέσεις τους στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων στο Βερολίνο, ούτως ώστε να οδηγηθεί η λιβυκή υπόθεση σε ειρηνική διευθέτηση, με το αντίστοιχο, βέβαια, μοίρασμα τις εξουσίας μεταξύ των αντιμαχόμενων.

Σε αυτή την περίπτωση, ο ρόλος Μόσχας - Άγκυρας θα αποδειχθεί κλειδί. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την επιρροή που θα έχουν αυτές οι χώρες στην επόμενη ημέρα στη Λιβύη και στις "μπίζνες" που θα κάνουν εκεί. Ως γνωστόν, η Ελλάδα παλαιότερα κατείχε δεσπόζουσα θέση στη Λιβύη. Στην προκειμένη, δηλαδή, είναι πιθανόν να επαναληφθεί η "λυκοσυμμαχία" που υπήρξε και στη Συρία, όπου η Ρωσία μαχόταν με τη μεριά του Άσαντ και η Τουρκία με τη μεριά της αντιπολίτευσης και των τζιχαντιστών, αλλά που, εν τέλει, στο πλαίσιο της "ρεάλ πολιτίκ", και με δεδομένο το κενό που άφησαν εκεί οι ΗΠΑ (από και τη Λιβύη), έπρεπε να διαπραγματευτούν μεταξύ τους.

Όλα αυτά στην περίπτωση μιας ειρηνικής διευθέτησης της κρίσης. Διότι στην αντίθετη περίπτωση Μόσχα και Άγκυρα δεν αποκλείεται να βρεθούν σε τροχιά σκληρής αντιπαράθεσης. Ήδη, και η μια και η άλλη πλευρά έχουν στείλει στρατό και μισθοφόρους στη Λιβύη που μάχονται στο πλευρό των αντίπαλων στρατοπέδων.

[photo_2]

Διαδικασία του Βερολίνου

Πάντως, ο υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας, Σεργκέϊ Λαβρόφ, είπε, μετά τη συμφωνία Πούτιν - Ερντογάν, ότι η Μόσχα στηρίζει τη διαδικασία Βερολίνου και ρίχνει μεγάλος βάρος σε αυτήν, πριμοδοτώντας έτσι ευθέως, εκτός των άλλων, την Αγκέλα Μέρκελ. Υπογράμμισε, ωστόσο, ότι στη Διάσκεψη θα πρέπει να μετέχουν και όλοι οι γείτονες της Λιβύης. Κάτι που επιβεβαιώνει τον θεαματικά σημαντικό ρόλο της Αιγύπτου στην λιβυκή αντιπαράθεση.

Ως γνωστόν, η Τουρκία μετέχει στη διαδικασία Βερολίνου, ενώ ακόμα παραμένει άγνωστο εάν η Ελλάδα θα πάρει μέρος. Πρόσφατα, σε συνέντευξή του, ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, δήλωσε ότι θα το ζητήσει μετ' επιτάσεως από τη Γερμανία. Έως τώρα, ωστόσο, δεν έχει γίνει γνωστό αν και τι έχει απαντήσει το Βερολίνο.

Το Κάϊρο βρίσκεται σε τροχιά σκληρής αντιπαράθεσης με την Άγκυρα, που κλιμακώθηκε περαιτέρω με την υπογραφή της συμφωνίας Άγκυρας - κυβέρνησης μαριονέτας της Τρίπολης. Εξάλλου, βοηθά εδώ και πολλά χρόνια τον Χάφταρ, όπως το ίδιο πράττει και η Μόσχα. Σε αυτό το σκηνικό, καθίσταται εμφανές ότι και οι επισκέψεις Ερντογάν στην Τυνησία και του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών, Μ.Τσαβούσογλου στην Αλγερία, αποσκοπούν στη δημιουργία συμμαχιών ενόψει της Διάσκεψης του Βερολίνου.

Πάντως, η Τυνησία, η οποία βρίσκεται υπό την ισχυρή επιρροή του Παρισιού, παρά την επίσκεψη Ερντογάν, φέρεται να κρατάει αποστάσεις από την Τουρκία, αν και, όπως όλα δείχνουν, παίζει και θα συνεχίσει να παίζει τον ρόλο του διαμεσολαβητή στη διευθέτηση της λιβυκής κρίσης.

Η Αλγερία, από την άλλη, με επίσης ισχυρές επιρροές από τη Γαλλία, η μοναδική χώρα της Βόρειας Αφρικής που κατάφερε να αποφύγει την "Αραβική Άνοιξη", εμπλέκεται άμεσα στις λιβυκές υποθέσεις, όχι μόνο επειδή από τα νοτιοανατολικά σύνορά της, και τις εκεί ερήμους, διοχετεύεται όλο το λαθρεμπόριο και το μαροκινό χασίς προς τη Λιβύη, αλλά και επειδή και από τη μια και από την άλλη μεριά των συνόρων υπάρχουν μεγάλοι πληθυσμοί της φυλής των Τουαρέγκ (κίνημα "Πολισάριο"). Η Αλγερία, τέλος, φροντίζει να κρατάει μια ισορροπημένη σχέση "ενδιάμεσου", τόσο προς τη Γαλλία και την Ελλάδα, όσο και προς τη Ρωσία, την Τουρκία, τη Σαουδική Αραβία και το Κατάρ.

[photo_3]

Βλέπε επίσης:

Η Ελλάδα στη δίνη χοντρού γεωπολιτικού παιχνιδιού με επίκεντρο Λιβύη και Ιράν

Κρίση στη Λιβύη: Αλγερία και Τυνησία εργάζονται για την εξεύρεση πολιτικής λύσης

Στόχος του Βερολίνου η ειρήνευση στη Λιβύη

Διαβάστε περισσότερα