ΚΚΕ: Ο αγώνας των “Αγανακτισμένων” δεν είναι…ταξικός (Χα χα χαααααα)

Στις πλατείες της χώρας, όπου συναντήθηκαν με «α-κομμάτιστη» οργή μέσω Facebook χιλιάδες πολίτες, παρούσα είναι και η Αριστερά. Οχι μόνο γιατί και μέλη οργανώσεών της, κατά μόνας ή σε παρέες, βρίσκονται ανάμεσα στους «Αγανακτισμένους», με πανό, και ας μη βάζουν κομματική υπογραφή. Αλλά γιατί από τις κινητοποιήσεις της «πλατείας» ήρθαν στην επιφάνεια, για μια ακόμη φορά, οι διαφοροποιήσεις των κομμάτων της Αριστεράς, με διαξιφισμούς για τον ρόλο του «αυθόρμητου» στο κίνημα. Οι επίσημες κομματικές γραμμές διερευνούν το «φαινόμενο» αλλά ουσιαστικά αναπαράγουν πολιτικές αντιλήψεις που έρχονται από τα παλιά για τη σημασία του οργανωμένου κινήματος ή της αυτοοργάνωσης, για το περιεχόμενο και τον προσανατολισμό των διαμαρτυριών, για τα ξεσπάσματα και τη «συσπείρωση στην ταξική πάλη».
Ο Περισσός κρατά αποστάσεις από τις κινητοποιήσεις της «πλατείας», μια και θεωρεί ότι εκείνο που φοβίζει πραγματικά το σύστημα είναι το οργανωμένο κίνημα με κατεύθυνση την αλλαγή «τάξης στην εξουσία». Παράλληλα, διατηρεί την άποψη ότι αφενός το αυθόρμητο αναπτύσσεται γιατί υπάρχει ένα συνειδητό κίνημα και αφετέρου για να αποκτήσει δύναμη ανατροπής το «αυθόρμητο στοιχείο» πρέπει να μετατραπεί σε ταξική πάλη. Ο Περισσός εστιάζει στο ότι «οι ανώνυμες οργανωμένες κινητοποιήσεις κρύβουν και επώνυμες βλέψεις».Αυτό αφορά, όπως εξήγησε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ κυρία Αλέκα Παπαρήγα την προσπάθεια «ν α προλάβουν τη συνειδητοποίηση, να την υποκαταστήσουν με μια ορμητική διαμαρτυρίαπου εύκολα μπορεί να απορροφηθεί,κάτω από τη συνθετότητα και τις δυσκολίες του συνειδητά οργανωμένου αγώνα που κατευθύνεται στην πάλη για την εξουσία».Ετσι, αυτές τις ημέρες δεν έλειψαν τα σχόλια του Περισσού που έκρινε αρνητικά την ευκολία με την οποία εξυμνήθηκαν οι «αυθόρμητες και ακομμάτιστες» εκδηλώσεις διαμαρτυρίας, σε αντίθεση με ό,τι γίνεται όταν αναπτύσσονται άλλες μορφές πάλης, όπως π.χ. οι απεργίες… Το πρόσκαιρο ή μη των κινητοποιήσεων και επομένως η λειτουργία τους ως «εκτόνωσης» τέθηκε στο επίκεντρο του προβληματισμού, με κριτήριο ότι δεν έχουν κατεύθυνση.«Φοβόμαστε ότι αυτά τα πράγματα θα είναι ένα ξέσπασμα, μια μόδα που θα περάσει». Και πρόσθεσε: «Δεν είναι κακό να βγάζουν εμπειρίες και οι νέοι άνθρωποι που αναζητούν έναν καινούριο δρόμο έκφρασης. Θα είναι και αυτόμια εμπειρία. Δεν στεκόμαστε εχθρικάαπέναντί τους» σημείωσε χαρακτηριστικά η κυρία Παπαρήγα. Από την άλλη, η Κουμουνδούρου και η ηγετική της ομάδα την ίδια ημέρα που ορίστηκε η συγκέντρωση των «Αγανακτισμένων» (25.5.2011) έστειλε μήνυμα αποδοχής διά στόματος κ. Αλ. Τσίπρα σε συνδυασμό με δηλώσεις κατά των κυβερνητικών μέτρων κατά τη διάρκεια της συνάντησής του με εκπροσώπους της ΠΟΕ-ΟΤΑ: «Ηρθε η ώρα η κοινωνία να απαντήσει με μια γενικευμένη ειρηνική εξέγερση, με ένα μέτωπο κοινωνικόπου θα συμπαρασύρει το πολιτικό σύστημα της διαφθοράς, το πολιτικό σύστημα της διαπλοκής και θα διεκδικήσει κοινωνική δικαιοσύνη και αλληλεγγύη».Την επομένη η εφημερίδα «Αυγή» κάτω από τον τίτλο «τίποτα δεν τους σταματά…» έδινε θετικό σήμα της ορμής των