Κι εμείς τί κάνουμε;

Αν μια χώρα πρέπει να προβληματιστεί από την εισβολή της Τουρκίας στη Συρία, αυτή είναι η Ελλάδα.

Πρώτον γιατί η Τουρκία, επί μακρόν και με συνέπεια, έχει οικοδομήσει διεκδικήσεις σε βάρος των εθνικών μας συμφερόντων, οι οποίες στα μάτια της διεθνούς κοινότητας μπορεί σιγά-σιγά ν' αρχίσουν να φαίνονται... νόμιμες, μή πω και... δίκαιες!

Δεύτερον, όπως αποδείχθηκε περίτρανα στη Συρία, η εμμονή μας στην τήρηση του διεθνούς δικαίου και της νομιμότητας, ουσιαστικά είναι ένα φύλο... συκής. Ουδεμία πρακτική αξία έχει.

Τρίτον,

το ΝΑΤΟ, η ΕΕ, οι... σύμμαχοι, πιθανότατα, θα παριστάνουν, όπως και στη Συρία, τους... επιτήδειους ουδέτερους. Μόνοι μας θα μείνουμε! Όπως και στο προσφυγικό.

Τέταρτον, η στρατιωτική ισχύς στο Αιγαίο έχει ανατραπεί σε βάρος της χώρας μας. Με δεδομένη την οικονομική κατάσταση Ελλάδος και Τουρκίας το πιθανότερο είναι να ανατραπεί εισέτι περαιτέρω στο μέλλον.

Πέμπτον, αν ο Ερντογάν τελειώσει σχετικά σύντομα με τη Συρία, το επόμενο μέτωπο που θα θελήσει να διευθετήσει θα είναι αυτό στην Κύπρο και το Αιγαίο. Θα θελήσει να εκμεταλλευτεί το momentum.

Τούτων δοθέντων, η Ελλάδα πρέπει να κατέβει από το συννεφάκι της... αμεριμνησίας και ν' ασχοληθεί σοβαρά, όχι στα λόγια, αλλά με έργα, με την ενίσχυση του εθνικού μετώπου.

Η χώρα πρέπει να προετοιμαστεί για το ενδεχόμενο μιας αντιπαράθεσης με τη Τουρκία.

Διαβάστε περισσότερα