Καθαροί λογαριασμοί με τους ψηφοφόρους

Του Γιώργου Χαρβαλιά

Εδώ που έφτασαν τα πράγματα, με τη Νέα Δημοκρατία να δίνει μάχη στήθος με στήθος για να εξασφαλίσει την εκλογική πρωτιά, είναι απόλυτη ανάγκη να ειπωθούν πικρές αλήθειες στους ψηφοφόρους. Διότι η ανοχή, ιδίως προς τους εκπροσώπους των παραδοσιακών κομμάτων, θα είναι μηδενική από το πρώτο κιόλας λεπτό που θα κλείσουν οι κάλπες.

Η ΝΔ και ο αρχηγός

της, εγκαταλείποντας την ανέφικτη προοπτική της αυτοδυναμίας που γκρεμίστηκε με την υπογραφή της δεύτερης δανειακής σύμβασης, καλούνται να εξηγήσουν πώς και με ποιόν θα κυβερνήσουν. Με ανοιχτές κουβέντες και χωρίς περιστροφές. Γιατί το πρωί της 18ης Ιουνίου, δεν θα υπάρχει η πολυτέλεια της μοιρασιάς ευθυνών. Κι ούτε θα μπορούν να πηγαινοέρχονται οι εντολές επί δέκα μέρες στο προεδρικό, με χαμόγελα και φλάς. Δεν το αντέχει η χώρα, δεν θα το αντέξει και η υπομονή των ξένων που δοκιμάστηκε με το απίθανο εφεύρημα του… «προαπαιτούμενου» συμμετοχής του ΣΥΡΙΖΑ στο κυβερνητικό σχήμα.

Μακριά λοιπόν από κραυγές και αντικομμουνιστικές κορώνες, η ΝΔ, ως μοναδική δύναμη ευρωπαϊκής προοπτικής, θα πρέπει να αποσαφηνίσει στους ψηφοφόρους πως βλέπει το δικό της μοντέλο διακυβέρνησης. Γιατί με βάση την μέχρι τώρα επιχειρηματολογία της,  η επιλογή οποιουδήποτε είδους σύμπραξης με τον Τσίπρα στερείται σοβαρότητας.

Δισυπόστατες πολιτικές δεν μπορεί να υπάρχουν. Είτε ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ είναι ο σημαιοφόρος της επιστροφής στη δραχμή, είτε είναι…εν δυνάμει κυβερνητικός εταίρος! Σε αυτή τη δεύτερη περίπτωση βεβαίως, υποκρύπτεται η παραδοχή ότι το οικονομικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί και να μην μας οδηγήσει στη καταστροφή. Οπότε και η όλη σημειολογία ενός κεντροδεξιού μετώπου ευρωπαϊκής σωτηρίας, ακυρώνεται εξ ορισμού.

Αρκετοί πιστεύουν ότι αυτή την αυτονόητη αποσαφήνιση, έπρεπε να την είχε κάνει η ΝΔ, από το βράδυ των εκλογών της 6ης Μαΐου. Σε κάθε περίπτωση, τώρα είναι επιβεβλημένη. Ο Αντώνης Σαμαράς οφείλει να βάλει τέρμα σε οποιοδήποτε σενάριο κυβερνητικής συνύπαρξης με τον ΣΥΡΙΖΑ, έστω και αν αυτή εξαντλείται σε «ψήφο ανοχής». Ψήφος ανοχής στην καταστροφή της πατρίδας, δεν νοείται.

Από κει και πέρα βέβαια, οι εναλλακτικές λύσεις είναι περιορισμένες και περιέχουν βαρύ πολιτικό κόστος. Ενδεχόμενη κυβερνητική σύμπραξη με τον Βενιζέλο που αφήνει τους πρωταίτιους της χρεοκοπίας στα πράσινα ψηφοδέλτια, ακυρώνει αυτόματα την υπόσχεση για την σύσταση εξεταστικής επιτροπής. Κι οποιαδήποτε συνεννόηση με την ΔΗΜΑΡ της κυρίας Ρεπούση, ναρκοθετεί εν τω γενέσθαι την προεκλογική δέσμευση του Σαμαρά για αποφασιστικά μέτρα πάταξης της λαθρομετανάστευσης.

Οπωσδήποτε ο αρχηγός της ΝΔ, βρίσκεται σε δυσχερή θέση. Γιατί μεταξύ άλλων κινδυνεύει, χωρίς να του αξίζει, να ταυτιστεί με το μνημόνιο, ειδικά μετά την προσχώρηση της άκριτα φιλομνημονιακής κ. Μπακογιάννη και το ατυχές προσκλητήριο στον Στέφανο Μάνο που υπόσχεται…απολύσεις στο δημόσιο με την ίδια ευκολία που ο Τσίπρας υπόσχεται προσλήψεις.

Σ΄αυτό το κρίσιμο σταυροδρόμι όμως, προέχει η σωτηρία της πατρίδας. Κι η ΝΔ, π