Ιράκ: έτοιμες «για επιθέσεις ακριβείας» οι ΗΠΑ «όταν και εφόσον χρειαστεί»

Σε σκληρό «μπρα ντε φερ» πολλών επιπέδων εξελίσσεται η αιματηρή προέλαση των εξτρεμιστών ισλαμιστών του «Ισλαμικού Κράτους στο Ιράκ και στο Λεβάντε» τόσο εντός όσο και εκτός των ιρακινών συνόρων. Εντός, ο ιρακινός στρατός ισχυρίζεται ότι επανέθεσε υπό τον έλεγχό του το διυλιστήριο στο Μπαϊτζί, ένα από τα μεγαλύτερα της χώρας, διευκρινίζοντας, όμως, ότι συγκρούσεις σημειώνονται ακόμη με εναπομείναντες μαχητές. Παράλληλα, ο ιρακινός στρατός,

βήμα το βήμα και τετράγωνο το τετράγωνο, προσπαθεί να πάρει πίσω την πόλη Ταλ Αφάρ και, σύμφωνα με τα όσα ισχυρίζεται τουλάχιστον, σημειώνεται κάποια πρόοδος.

Εξίσου συγκεχυμένη είναι η εικόνα του τι προτίθεται να πράξει η Ουάσινγκτον μετά από την επίσημη έκκληση της ιρακινής κυβέρνησης υπό το σιίτη Μάλικι για εξαπόλυση αεροπορικών επιδρομών κατά των ισλαμιστών μαχητών. Ο αρχηγός του αμερικανικού ΓΕΣ, Μάρτιν Ντέμπσεϊ, ο οποίος και παρέλαβε το αίτημα, υποστήριξε ότι κάτι τέτοιο, καταρχήν, δεν μπορεί να γίνει μέχρις ότου συγκεντρωθούν στοιχεία και πληροφορίες για το πού βρίσκονται και πώς ακριβώς κινούνται οι ομάδες αυτές των μαχητών. Ο Μπαράκ Ομπάμα, σε σχετικό διάγγελμά του, το βράδυ της Πέμπτης, είπε ότι οι ΗΠΑ «είναι έτοιμες για εξαπόλυση επιθέσεων ακριβείας» εφόσον και όταν «η κατάσταση στο έδαφος το επιβάλλει».

Ο Αμερικανός πρόεδρος συναντήθηκε νωρίτερα με τους επικεφαλής των Ρεπουμπλικάνων και των Δημοκρατικών στο Κογκρέσο και συζήτησε την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί. Σύμφωνα με πληροφορίες ο Ομπάμα κατέστησε σαφές ότι το μόνο ενδεχόμενο που δεν εξετάζει καθόλου είναι ν’ αναπτυχθεί στρατός επί του ιρακινού εδάφους, χωρίς να αποκλείει τίποτε άλλο. Φέρεται, μάλιστα, να διευκρίνισε στους συνομιλητές του ότι για οποιαδήποτε ενέργεια δεν θεωρεί ότι χρειάζεται να προηγηθεί σχετική έγκριση του Κογκρέσου, άποψη που δεν φάνηκε, προς το παρόν τουλάχιστον, να ενοχλεί τόσο.

Ως ένδειξη ότι μάλλον κάτι προετοιμάζεται αναφέρεται το γεγονός ότι αμερικανικά αεροσκάφη F18 που απογειώνονται από το αεροπλανοφόρο USS George W. Bush περιπολούν από την Πέμπτη το πρωί όλη την περιοχή στο βόρειο Ιράκ συλλέγοντας στοιχεία τα οποία συνδυάζονται με τα αντίστοιχα στοιχεία που συλλέγουν δορυφόροι. Εντούτοις, φαίνεται ότι η αμερικανική ηγεσία διστάζει να προχωρήσει σε αεροπορικές επιδρομές εκτιμώντας ότι είναι απίθανο να μην υπάρξουν παράπλευρες απώλειες μεταξύ των αμάχων, δεδομένου ότι οι ισλαμιστές μαχητές έχουν καταλάβει πόλεις και δρουν μέσα σε αυτές, και αυτό το ενδεχόμενο δεν αποκλείεται να γυρίσει τελικά μπούμερανγκ και να πυροδοτήσει νέο κύμα μίσους κατά των ΗΠΑ που θα αξιοποιηθεί από το «Ισλαμικό Κράτος στο Ιράκ και στο Λεβάντε» για να συσπειρώσει τους σουνίτες, στο Ιράκ και αλλού.

Αντίστοιχους ενδοιασμούς εξέφρασε και ο Τούρκος πρωθυπουργός Ερντογάν υποστηρίζοντας ότι η απώλεια αμάχων θα προκαλέσει το αντίστροφο, από το επιθυμητό, αποτέλεσμα. Την κάθετη αντίρρησή της σε οποιαδήποτε ξένη επέμβαση στο Ιράκ εξέφρασε και η σαουδαραβική ηγεσία, παραλείποντας φυσικά να διευκρινίσει γιατί στην προκειμένη περίπτωση είναι αρνητική ενώ αντίθετα στην περίπτωση της Συρίας αντέδρασε τόσο έντονα όταν οι ΗΠΑ αποφάσισαν να μην επέμβουν, που προκάλεσε σοβαρή ένταση στις αμερικανο-σαουδαραβικές σχέσεις και έφτασε ν’αρνηθεί έδρα μη μόνιμου μέλους στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, την οποία επεδίωκε εδώ και χρόνια.

Επιπλέον, ο Σαουδάραβας υπουργός Εξωτερικών Σαούντ αλ Φαϊζάλ επανέλαβε, κατά τη διάρκεια συνεδρίασης του Οργανισμού Ισλαμικής Συνεργασίας η οποία ασχολήθηκε κυρίως με τις εξελίξεις στο Ιράκ, ότι την ευθύνη για την κατάσταση έχει η ιρακινή ηγεσία του Μάλικι που ακολούθησε «διχαστικές και σεχταριστικές πολιτικές» περιθωριοποιώντας τη σουνιτική κοινότητα. Την άποψη αυτή, ότι δηλαδή ο Μάλικι φέρει μεγάλη ευθύνη για την έκρηξη οργής που κεφαλαιοποίησε το «Ισλαμικό Κράτος στο Ιράκ και στο Λεβάντε», μοιράζονται και οι ΗΠΑ που το έχουν θίξει επανειλημμένως.

Σύμφωνα μάλιστα με την εφημερίδα Wall Street Journal η Ουάσινγκτον πιέζει, και τώρα, αφάνταστα τον Μάλικι να προχωρήσει σε κινήσεις συμφιλίωσης με τους σουνίτες και να συνεργαστεί με τις νόμιμες πολιτικές τους δυνάμεις σε κυβερνητικό επίπεδο. Κατά τη βρετανική εφημερίδα Independent, μάλιστα, οι πιέσεις αυτές έχουν πάρει την μορφή εκβιασμού, καθώς η Ουάσινγκτον φέρεται να πιέζει τον Μάλικι να παραιτηθεί ως αντάλλαγμα για την αεροπορική εμπλοκή των ΗΠΑ κατά των ισλαμιστών μαχητών.

Το δεδομένο αυτό, πάντως, δεν αναιρεί ότι ΗΠΑ – Ιράν έχουν έρθει πιο κοντά και σύμφωνα με διπλωματικές διαρροές μπορεί να μην προχωρήσουν σε συντονισμένη στρατιωτική δράση κατά του «Ισλαμικού Κράτους» αλλά υπάρχει μεταξύ των δύο πρωτευουσών μια σχετική ανοιχτή γραμμή επικοινωνίας. Ο Μάλικι μπορεί να είναι σιίτης και να ηγείται μιας σιιτικής κυβέρνησης και ενός εκ-σιιτισμένου κρατικού μηχανισμού, όμως, ο τρόπος που έχει κινηθεί για να το κάνει αυτό και να παραμείνει στην εξουσία, έχει προκαλέσει την οργή άλλων τμημάτων της σιιτικής ιρακινής πολιτικής σκηνής με χαρακτηριστικότερη την περίπτωση του Μουκτάντα Σαντρ, του νεαρού ιεροδιδασκάλου από την Νατζάφ, ο οποίος ηγήθηκε της σιιτικής αντίστασης κατά των αμερικανικών κατοχικών δυνάμεων. Ο Σαντρ, που συμμετείχε αρχικώς στην κυβέρνηση Μάλικι, απέσυρε την στήριξή του και τον έχει, επανειλημμένως, καταγγείλει για διχαστική πολιτική που δεν συμβάλλει στη διαφύλαξη της εθνικής ενότητας της χώρας. Αν κάποιος, δε, πηγαινοερχόταν εδώ και πολλά χρόνια στην Τεχεράνη και θεωρούνταν από πολλούς ο «εκλεκτός» της, σίγουρα, δεν είναι ο Μάλικι αλλά ο Σαντρ.

Πηγές: bbc, reuters, al Arabiya, Russia today, wall street journal, Independent

Μάρκο Πόλο

Διαβάστε περισσότερα