Ιδρύεται η Ευρασιατική Oικονομική Ένωση

To μεγαλεπήβολο σχέδιο του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν, η φιλοδοξία του να δημιουργήσει το «αντίπαλον δέος» της Ευρωπαϊκής Ένωσης, παίρνει σήμερα σάρκα και οστά με την υπογραφή της Ευρασιατικής Oικονομικής Ένωσης.

Η Αστάνα, πρωτεύουσα του Καζακστάν, υποδέχεται σήμερα τους προέδρους της Ρωσίας και της Λευκορωσίας, που μαζί με τον πρόεδρο Νουρζουλτάν Ναζαρμπάγεφ, ο οποίος και πρωτοεξέφρασε την ιδέα το 1994 σε μια ομιλία του στο Κρατικό Πανεπιστήμιο της Ρωσίας, για την υπογραφή της συμφωνίας. Η ισχύς της θα αρχίσει από την 1η Ιανουαρίου 2015.

Η επίσπευση της υπογραφής συνδέεται

με την κρίση στην Ουκρανία. Ο πρόεδρος Πούτιν είχε προσπαθήσει στο παρελθόν με διάφορα μέσα να κερδίσει το Κίεβο σε αυτό το σχέδιο. Υπό τις πιέσεις της Μόσχας, στα τέλη του 2013, ο τότε πρόεδρος Γιανουκόβιτς αρνήθηκε να υπογράψει τη συμφωνία σύνδεσης της Ουκρανίας με την Ε.Ε., με αποτέλεσμα να ξεσπάσει λαϊκή εξέγερση με όσα ακολούθησαν στη συνέχεια.

Έτσι απέμειναν αυτές οι τρεις χώρες που μετά την τελωνειακή σύνδεση του 2010 τώρα ενισχύουν και θεσμικά τη συνεργασία τους σε πολιτικό και οικονομικό επίπεδο. Τον στρατηγικό στόχο του εγχειρήματος υπογραμμίζει από τη ρωσική πλευρά ο Αντρέι Σουζντάλτσες από το Business School HSE της Μόσχας: «Η Ρωσία, χωρίς τη δική της γρήγορα αναπτυσσόμενη ομάδα ενσωμάτωσης δεν μπορεί να θεωρείται μεγάλη δύναμη». Δεν πρόκειται για την αναβίωση της σοβιετικής αυτοκρατορίας, αντικρούει ο Βλ. Ζαριχίν από το Ινστιτούτο GUS, που πρόσκειται στο Κρεμλίνο, αλλά πολύ περισσότερο για τις προσπάθειες των συμμετεχουσών χωρών, που πορεύονται προς την οικονομία της αγοράς, να δημιουργήσουν ένα όσο το δυνατόν πιο μεγάλο και πιο αποτελεσματικό κοινό οικονομικό χώρο. Ο Πρισόντκο δεν παραβλέπει ωστόσο ότι η EAWU αποτελεί μια σταθερή και αποτελεσματική ένωση.

Η απουσία της Ουκρανίας θα γίνει μεν αισθητή, αλλά είναι ένα πρόβλημα που ξεπερνιέται. Εκείνο που προκαλεί μεγαλύτερη ανησυχία είναι πως οι νυν χώρες και οι υπό ένταξη, όπως το Κιργιστάν και η Αρμενία, έχουν διαφορετικό ρυθμό ανάπτυξης, τόσο στον οικονομικό όσο και στον πολιτικό τομέα. Σύμφωνα με την συνθήκη των 700 σελίδων, οι τρεις χώρες αναλαμβάνουν δεσμεύσεις για την ελεύθερη κυκλοφορία εμπορευμάτων, υπηρεσιών, κεφαλαίων και εργατικού δυναμικού. Δεσμεύονται επίσης να ακολουθήσουν μια καλά ενορχηστρωμένη πολιτική σε βασικούς οικονομικούς κλάδους όπως η ενέργεια, οι παραγωγικές βιομηχανίες, η γεωργία και οι μεταφορές.

Διαβάστε περισσότερα