Η Σμαράγδα συναντά τον “photoshop”

Στη γραμμή ήταν ο  Βαγγέλης. Παλιά καραβάνα στα κομματικά, έσερνε πάνω από τρεις δεκαετίες στο κουρμπέτι. Βουλευτής για δύο τετραετίες στα χρόνια της «κοινωνικοποίησης των μέσων παραγωγής», υφυπουργός ένα φεγγάρι στην χάση του εγχώριου σοσιαλιστικού φεγγαριού και οράματος, σαν καλό «λαγωνικό» μυρίστηκε το πάρτι του «Καποδίστρια» κι από τότε είναι «τοπικός άρχοντας» στην κυριολεξία. Θα είχε ήδη μετατρέψει σε «Μονακό» το δήμο του αν του έδιναν να διαχειριστεί μερικές δεκάδες εκατομμύρια ευρώ ακόμη, αλλά «οι πολιτικοί σήμερα στερούνται οράματος» , σύμφωνα με την αγαπημένη του ατάκα.

Με τη

Σμαράγδα είχε μια περιορισμένη οικειότητα: «Κάντε μου τη χάρη να έλθετε αύριο κιόλας μια βόλτα από τα μέρη μας. έχουμε πολύ σημαντικά πράγματα να συζητήσουμε» της είπε με το απαράμιλλο ύφος του. Το πράγμα ήταν σοβαρό, δίχως συζήτηση. Ο “photoshop”, όπως τον λέει η πιάτσα λόγω των φωτογραφικών διαγωνισμών και προσλήψεων στις οποίες εξειδικεύεται το μαγαζί του, δεν έχει ποτέ καιρό για σαχλαμάρες.  Ούτε γκομενικής φύσεως ήταν η πρόσκληση. Ένας δήμαρχος που σέβεται τον εαυτό του, ποτέ δεν ξεμένει από τοπικές επιλογές για να απευθυνθεί στα «κεντρικά», με κίνδυνο να μπει και στα χωράφια των «ανώτερών»  του.  Ήταν φανερό ότι ο βλαχοδήμαρχος είχε γίνει κομιστής μηνύματος. Το ζήτημα ήταν το περιεχόμενο του μηνύματος και ο αποστολέας.

Στο δρόμο δέχεται κλήση στο κινητό, που την παρακαλούσε να βρεθούν σε ένα παραλιακό σοβαρό ξενοδοχείο και όχι στο γραφείο του, εις τρόπον ώστε να αποφύγουν τα αδιάκριτα βλέμματα. Την περίμενε στο roof garden. Μετά τις χαιρετούρες, τις αβροφροσύνες και τις παραγγελίες ο δήμαρχος μπήκε στο ψητό: «όπου τρώμε δεν φτύνουμε μάνα μου, έχεις τρελαθεί εντελώς, τι πράγματα είναι αυτά που μαθαίνω ότι κάνεις. Δίνεις μασημένη τροφή στα λαμόγια τους δημοσιογράφους και ξεμπροστιάζεις ένα σωρό κόσμο. Ο συμπατριώτης μου Υπουργός  είναι έξαλλος μαζί σου. Θέλει το κεφάλι σου τώρα και το θέλει στο πιάτο». Προσπάθησε να του εξηγήσει την κατάσταση που βίωνε, τις τρικλοποδιές που της έβαλαν, τις με πολύ κόπο  στημένες δουλειές που της χάλασαν, τον διασυρμό που της επιφυλάσσει σε κάθε ευκαιρία, το νέο «σύστημα»  και ότι στην τελική ήταν μια πράξη άμυνας από μέρους της. Ο δήμαρχος την άκουγε ατάραχος και ανέκφραστος,  μαθημένος να μην ανοίγει εύκολα τα χαρτιά του. Η παράσταση της Σμαράγδας έκλεισε με τα δέοντα μπινελίκια αγανάκτησης και τις συνήθεις αόριστες απειλές ανθρώπου που βρίσκεται σε αδυναμία.

Της αντέτεινε σε αυστηρό ύφος ότι η προμήθεια του Υπουργικού τεθωρακισμένου αυτοκινήτου  και οι εταιρείες του συμβούλου του Υπουργού δεν είναι θέματα για μεσημεριανάδικα  για να περιφέρονται δεξιά κι αριστερά. Της είπε επίσης ότι ήδη ο Λάκης Γαρυφαλόπουλος έχει χώσει τη μύτη του σε αυτά τα θέματα και της πρότεινε να μην αρνηθεί την εμπλοκή της γιατί ήδη την «έδωσε στεγνά» ένας καλός της «φίλος» δημοσιογράφος, ο οποίος ήθελε να πουλήσει εκδούλευση στον Υπουργό.  . Άλλωστε αυτές οι ιστορίες ή θα θαφτούν ή θα αποκτήσουν μυθιστορηματικές διαστάσεις, οπότε