Η οδυνηρή αναμονή της οικονομικής ανάκαμψης που δεν θα ’ρθει ποτέ

(Ανανεωμένο) Η Ελλάδα ζει μια δύσκολη περίοδο στην προσπάθειά της για οικονομική ανάκαμψη.

Είναι όμως τόσο βαρύ το τίμημα της φορολογικής επιδρομής στα Ελληνικά νοικοκυριά, που δεν μπορούν να ανασάνουν όσο και αν καταβάλουν από τις αιματηρές οικονομίες τους.

Οι δυσβάστακτοι φόροι των μνημονίων, οι υπερβολικές χρεώσεις των τιμολογίων για την παροχή υπηρεσιών πρώτης ανάγκης (Δ.Ε.Η. Ε.Υ.Δ.Α.Π., Ε.Ν.Φ.Ι.Α.) και οι οφειλές δανείων στις Τράπεζες

είτε από στεγαστικά είτε από επενδυτικά και καταναλωτικά δάνεια, που οι τελευταίες χωρίς έλεγχο της βιωσιμότητας των δανείων χορήγησαν αφειδώς, οδήγησαν το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού σε υπερχρέωση.

Ο χρόνος που είχαν χορηγηθεί τα δάνεια ήταν ανθηρός και η οικονομία έδειχνε να στέκεται στα πόδια της. Η προοπτική για την εξόφληση των δανείων ήταν ευοίωνη αν δεν μεταβάλλονταν οι οικονομικές συνθήκες.

Μετά την γενναία περικοπή των μισθών και των συντάξεων για το σύνολο των Ελλήνων, η οικονομική κατάσταση των νοικοκυριών συρρικνώθηκε και ακολούθησε η εξαθλίωση και η φτωχοποίησή τους. Το 60% των δανειοληπτών δεν μπορούσε να εξυπηρετήσει τα δάνεια, η ακίνητη περιουσία τους ήταν έρμαιο στα χέρια των Τραπεζών και οι τόκοι επιβάρυναν ακόμη περισσότερο το αρχικό κεφάλαιο του δανείου, αφού δεν γινόταν καμία καταβολή των δόσεων.

Οι Τράπεζες ανακεφαλαιώθηκαν δυο (2) φορές με τα χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων. Έτσι η αγοραστική δύναμη των νοικοκυριών εξανεμίστηκε και οι εικόνες απόγνωσης και οικονομικής εξαθλίωσης είναι καθημερινή εικόνα της Ελληνικής κοινωνίας, που αισθάνεται διαρκώς εγκλωβισμένη.

Οι Έλληνες έχασαν τις περιουσίες τους, γιατί τα σπίτια τους, που αγόρασαν με δάνεια, δεν μπορούν να τα ξεπληρώσουν. Οι περισσότεροι τα προσφέρουν στις Τράπεζες αρκεί ν’ απαλλαγούν.

Στο τμήμα αποποιήσεων του Ειρηνοδικείου Αθηνών σε ποσοστό 61% επί του αριθμού των κληρονομιών, οι κληρονόμοι αποποιούνται τις κληρονομίες τους. Έτσι στο ίδιο ποσοστό τα παιδιά μας δεν έχουν να λάβουν τίποτε από τους γονείς τους, σαν εφόδιο για να συνεχίσουν τη ζωή τους.

Οι επενδύσεις που εξαγγέλλονται θα χρηματοδοτηθούν από τις Τράπεζες, που θα αυξήσουν τα κέρδη τους από τα εξυπηρετούμενα δάνεια που θα δώσουν, μαζί με τους επενδυτές. Κανένας όμως από τους καταχρεωμένους Έλληνες δεν θα ωφεληθεί. Και ο φαύλος κύκλος θα συνεχίζεται από γενιά σε γενιά μέσα σε περιβάλλον οικονομικής ασφυξίας και ουσιαστικής αδυναμίας πληρωμών, δηλαδή πτώχευσης.

Τείνει να δημιουργηθεί ένα τοξικό περιβάλλον μεταξύ τραπεζών και καταναλωτών, δανειοληπτών, που στο τέλος οι Τράπεζες θα πάρουν όλα τα ακίνητα στα χέρια τους και δεν θα έχουν που να τα πουλήσουν. Γιατί για να κινηθεί η αγορά χρειάζεται χρήμα. Η απόκτηση ακινήτων με πλειστηριασμούς, στους οποίους υπερθεματίζει και πλειοδοτεί η Τράπεζα δεν προσφέρει καμία ωφέλεια στην αγορά.

Ότι η πρώτη κατοικία προστατεύεται δεν λέει τίποτε. Σημασία έχει να κινηθεί η αγορά, να κερδίζει ο φορολογούμενος χρήματα και να έχει τη δυνατότητα να αποπληρώνει. Γιατί έτσι μόνο θα φύγει από επάνω του η δαμόκλειος σπάθη, που του καταδυναστεύει τη ζωή του και την εξαθλιώνει.

Διαφορετικά δεν υπάρχει καμία προοπτική οικονομικής ανάκαμψης. Θα είναι έργο των ολίγων της οικονομικής ολιγαρχίας προς όφελος των μεγαλοεπενδυτών και στάχτη στα μάτια των πολλών. Και ο λαός φτωχοποιημένος και οικονομικά καταδυναστευμένος μοιραία θα ζει σε συνθήκες οικονομικής εξαθλίωσης με ότι αυτό συνεπάγεται για τη ζωή μας και τη ζωή των παιδιών μας.

Αν οι Τράπεζες δεν περικόψουν το μεγαλύτερο μέρος των οφειλών των δανειοληπτών με νομοθετική παρέμβαση και δεν γίνει επανακανονισμός των χρεών των οφειλετών με όρους, που οι σημερινές οικονομικές συνθήκες επιβάλουν, τότε όλοι οι Έλληνες και τα νοικοκυριά τους, θα είναι υπερχρεωμένοι για δυο και τρεις ζωές. Και δεν θα υπάρχει μέλλον ούτε για την κοινωνία μας ούτε για τα παιδιά μας, γιατί όλοι μας θα παραπαίουμε ανάμεσα στη δυστυχία και την ανέχεια.

Και είναι αυτό ένα ηχηρό μήνυμα απόγνωσης, για να ακουσθεί απ’ όλους αυτούς που μας κυβερνούν. Για να διορθωθεί και να κλείσει μια χαίνουσα πληγή, αιτία όλων των δεινών που επισωρεύτηκαν, όσο είναι ακόμη καιρός...

Διαβάστε περισσότερα