Η «καινούρια μαγιά» ζυμώνεται μέσω διαδικτύου

Μια συγκριτική θεώρηση της ελληνικής πραγματικότητας του παρόντος και του παρελθόντος μας επιτρέπει να ομολογήσουμε κάτι θετικό που έχει εξελιχθεί και εδραιωθεί στα δίσεκτα χρόνια της τελευταίας δεκαετίας. Κι αυτό έχει να κάνει με την 'καινούρια μαγιά', με τους νέους μας, που ανανεώνουν - έστω και με βραδείς ρυθμούς, λόγω υπογεννητικότητας - τη ζύμη του λαού μας.

Η απάθεια και η αδιαφορία τους για τα πολιτικά πράγματα στα χρόνια των 'παχιών αγελάδων' ήταν αντικατοπτρισμός της απάθειας και της αδιαφορίας ολόκληρου του λαού μας για την πολιτική του ζωή, καθρέφτισμα του υλικού ευδαιμονισμού

και των ψευδαισθήσεων, που αλλοτρίωναν τους νέους μετατρέποντάς τους σε μονοδιάστατα όντα χωρίς πολιτικές ανησυχίες και ενδιαφέροντα.

Αυτός ο κλονισμός της εμπιστοσύνης τους στο πολιτικό σύστημα έθρεψε και θέριεψε τις σειρήνες της προπαγάνδας, που βρήκαν πρόσφορο έδαφος για να υπνωτίσουν την πολιτική τους συνείδηση και να τους αποπροσανατολίσουν εξουδετερώνοντας κάθε κοινωνική και πολιτική τους δράση.

Για να φτάσουν στο σημείο αυτό όμως της πολιτικής αδιαφορίας και απάθειας, είχαν προηγηθεί σοβαρότατα αίτια, που εν πολλοίς παραμένουν και τώρα. Διανύουν μάλιστα περίοδο έξαρσης την τελευταία οκταετία, κατά την οποία έχουν επικαιροποιηθεί τα χρονίζοντα σοβαρά προβλήματα της ανεργίας, της βίας και εγκληματικότητας, της αναρχίας, της παραβίασης δικαιωμάτων, της αναξιοκρατίας και της κοινωνικής αδικίας.

Όλα αυτά μαζί, βέβαια, υπονομεύουν το δημοκρατικό μας πολίτευμα (το οποίο, έτσι κι αλλιώς, είναι 'αποψιλωμένο'), αναιρούν τη δικαιοσύνη και επηρεάζουν αρνητικά τη λειτουργία των θεσμών, που περνούν και αυτοί τη δική τους κρίση λόγω αδυναμίας επίλυσης των κοινωνικών και εθνικοπολιτικών προβλημάτων.

Με τα δεδομένα αυτά, που προοιωνίζονται ένα ζοφερό μέλλον λόγω της αλληλεξάρτησης πολιτών-πολιτείας, θα περίμενε κανείς σήμερα - μετά την τραυματική εμπειρία των τριών μνημονίων - να κλονιστεί δια παντός η εμπιστοσύνη των νέων στην πολιτική ζωή του τόπου, αφού έχουν διαμορφώσει πολλοί εξ αυτών την άποψη ότι 'το σύστημα της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας δεν είναι παρά μια απεχθής μορφή ολιγαρχίας τριακοσίων βουλευτών και των κομματικών μηχανισμών τους'.

Με το σκεπτικό μάλιστα αυτό περιορίζεται η συμμετοχή τους στη λήψη αποφάσεων και συμπυκνώνεται η θέλησή τους στα λίγα πρόσωπα που ψηφίζουν για να τους εκπροσωπούν στο Κοινοβούλιο ως 'πεφωτισμένοι' εντολείς τους...

- Και τότε ποιο είναι το θετικό που... ανακαλύψατε για τους νέους μας αυτά τα δίσεκτα χρόνια των 'ισχνών αγελάδων' και της εξαέρωσης της δημοκρατίας μας απ' τους πολιτικούς μας ταγούς, οι οποίοι καταρρίπτουν ανερυθρίαστα κάθε ρεκόρ κοροϊδίας και υποκρισίας; Θα ρωτούσε εύλογα κανείς.

Η απάντηση έρχεται από την χρήση της τεχνολογίας, το διαδίκτυο, που έχει μετατραπεί σε βάση επικοινωνίας για την ενδυνάμωση των δημοκρατικών θεσμών, τη βελτίωση των σχέσεων κράτους-πολιτών και τη συμμετοχή ειδικά των νέων στην 'ηλεκτρονική δημοκρατία'. Και το θαύμα αυτό δεν κρατά ευτυχώς τρεις ημέρες, αλλά προορίζεται για να ζήσει στο διηνεκές.

Οι νέοι μπαίνουν πλέον μαζικά σε διαδικασίες διαλόγου και ψηφοφοριών εκφράζοντας ελεύθερα τις πολιτικές τους απόψεις, διαμορφώνουν νέες ιδέες χωρίς καμιά προκατάληψη, κανένα φόβο και περιορισμό. Η δημοσιοποίηση των απόψεών τους αποτελεί 'εφαλτήριο ανάδειξης της προσωπικότητάς τους' και αναδεικνύει την κοινωνική τους ενεργοποίηση και την πολιτική συμμετοχή τους.
Πέρα απ' αυτό όμως, σηματοδοτεί την απαρχή της αλλαγής προς το καλύτερο του κοινωνικοπολιτικού γίγνεσθαι στη χώρα μας, αφού οι απόψεις που κατατίθενται δημοσίως έχουν μεγαλύτερη βαρύτητα απ' τις κακόηχες παρεμβολές των κομματικών παραγόντων και τις άναρθρες κραυγές του λαϊκισμού των κυβερνητικών στελεχών.

Οι ψηφιακοί πολίτες είναι ενεργοί πολίτες με τα όλα τους. Πληροφορούνται, παρακολουθούν, εκφέρουν απόψεις, κρίνουν, κατακρίνουν, προτείνουν ενισχύοντας τον ανοιχτό διάλογο και τον οικουμενικό πολιτισμό. Κι εδώ δεν μιλάμε για αντιπροσωπευτική δημοκρατία, αλλά για άμεση, 'ζωντανή', με πλέρια διαφάνεια και συμμετοχικότητα.

Αυτή είναι που σηκώνει απ' τους καναπέδες και ξεκολλάει απ' την τηλεόραση την 'καινούρια μαγιά' (η οποία ζυμώνεται μέσω διαδικτύου) μετατρέποντάς την από παθητική δέκτρια της μονόπλευρης παρουσίασης των ειδησεογραφικών γεγονότων, σε ενεργητική, δημιουργική και διαδραστική δύναμη, που - υπό τη διατήρηση της ανωνυμίας - επενεργεί καθοριστικά σε όλους τους τομείς της ζωής μας...

Διαβάστε περισσότερα