«Η Γερμανία εξάγει τεράστιες ποσότητες όπλων -και υποκρισίας»

Η σημερινή Γερμανία είναι τόσο επιθετική «όσο και μια γατούλα», σχολιάζει ο Josef Joffe, εκδότης της Die Zeit και ακαδημαϊκός.

Ποιος είναι ο Νο 3 εξαγωγέας όπλων στον κόσμο, μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Ρωσία; Έκπληξη! Είναι η Γερμανία, μια χώρα που δεσμεύεται από το νόμο να έχει μόνο συμμάχους ειρηνικούς λαούς όπως η (ουδέτερη) Ελβετία ή η Σουηδία. Εκτός ορίων είναι οι «περιοχές έντασης» -οι κακές γειτονιές που πραγματικά χρειάζονται αυτά τα πράγματα.

Ωστόσο, κατά κάποιο τρόπο, το Ισραήλ και η Σαουδική

Αραβία, που ζουν στην πυριτιδαποθήκη του κόσμου, είναι από τους καλύτερους πελάτες της Γερμανίας. Το ίδιο και η Αλγερία, το Κατάρ και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Ό,τι δεν φτάνει άμεσα εκεί, φτάνει στον προορισμό του στο διεθνές παζάρι όπλων. Σκεφτείτε, κανένας βαρόνος των ναρκωτικών που σέβεται τον εαυτό του –Ρώσσος ή Μεξικάνος- δεν θα καμάρωνε για ένα τσέχικο Skorpion. Θα πρέπει να έχει ένα Heckler & Koch MP-5, που επίσης είναι το αγαπημένο των δυνάμεων των Ειδικών Επιχειρήσεων των ΗΠΑ.

Αλλά ποτέ, μα ποτέ η Γερμανία δεν έχει παραδώσει σε μη κρατικές δυνάμεις. Αυτό το μήνα, έσπασε την παράδοση. Η Γερμανία συμφώνησε να στείλει όπλα στο Κουρδικό Εργατικό Κόμμα, το PKK, μια στρατιωτική και πολιτική ομάδα στο βόρειο Ιράκ, με το μεγαλύτερο μέρος των πιο εξελιγμένων όπλων να απευθύνονται στους πεσμεργκά. Δεν είναι ακριβώς φίλοι, αλλά αυτές οι δύο ομάδες πολεμούν το Ισλαμικό Κράτος. Το Κουρδικό Εργατικό Κόμμα πρόκειται να λάβει 8.000 τουφέκια G3 - σχεδόν μουσειακά κομμάτια - που κυκλοφόρησαν στις γερμανικές ένοπλες δυνάμεις το 1959. Οι δυνάμεις πεσμεργκά λαμβάνουν πιο πρόσφατο υλικό: 8.000 G36, τα τωρινά τουφέκι του γερμανικού στρατού. Επιπλέον, 30 αντιαρματικά συστήματα με 500 βλήματα. Προσθέστε και μερικές δεκάδες φορητών αντιαρματικών ρουκετών, 40 πολυβόλα και 10.000 χειροβομβίδες. Το πακέτο είναι αξίας περίπου 90 εκατομμυρίων δολαρίων. Δεν είναι και τίποτα σπουδαίο σε σχέση με τα σύγχρονα όπλα των ΗΠΑ - τανκς, πυροβολικό – που έχουν συγκεντρώσει οι μαχητές του Ισλαμικού Κράτους, λεηλατώντας ιρακινές αποθήκες. Αλλά εξακολουθεί να είναι μια δραματική εξέλιξη σε σχέση με το πριν.

Μπορείτε να κατηγορήσετε το Ισλαμικό Κράτος. Κάθε φορά που δολοφονεί έναν δυτικό όμηρο, διευρύνει την υπό αμερικανική ηγεσία συμμαχία. Η Βρετανία, για παράδειγμα, αρνήθηκε να βομβαρδίσει στη Συρία, κάνοντας τον πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα να απέχει. Τώρα τα πολεμικά αεροπλάνα της θα ενταχθούν στην μάχη.

Θα το πράξουν και τα γερμανικά στρατεύματα; Μην περιμένετε. Θεωρήστε τις χαλαρές παραδόσεις όπλων ως υποκατάστατο μιας παρέμβασης - μια σεβαστή παράδοση των εθνών που μάλλον δεν θα πολεμήσουν. Η Γερμανία έχει πετάξει πάνω από τη Σερβία κατά τη διάρκεια των πολέμων της Βοσνίας και έχει στείλει επίγεια στρατεύματα στο Αφγανιστάν. Αλλά σε σύγκριση με τις σκληρές γερμανικές επιθέσεις στους δύο Παγκοσμίους Πολέμους, η σημερινή Γερμανία είναι τόσο επιθετική όσο και μια γατούλα.

Προφανώς, το ότι έχασε δύο πολέμους και μάλιστα με μεγάλες απώλειες, δεν ευνοεί μια πολεμική κουλτούρα. Σήμερα, οι Γερμανοί είναι τόσο ειρηνικοί όσο οι Σουηδοί - η μάστιγα της Ευρώπης στον 17ο αιώνα. Αλλά δεν είναι όλα σχετικά με τις τύψεις και τη λύτρωση. Ακόμα πιο «βαρύ» είναι το γεγονός ότι η μεταπολεμική Δυτική Γερμανία θα μπορούσε να απολαύσει μια άνετη διαβίωση στο πλαίσιο της στρατηγικής ομπρέλας των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ και των συμμάχων της. Στο αποκορύφωμα του Ψυχρού Πολέμου, 300.000 αμερικανοί στρατιώτες αναπτύχθηκαν στη Δυτική Ευρώπη, μαζί με χιλιάδες τακτικά πυρηνικά όπλα. Δεκάδες άλλα έθνη ήταν επίσης μέρος της «προωθημένης άμυνας», κοντά στο Σιδηρούν Παραπέτασμα που έκοψε τη Γερμανία σε Ανατολική και Δυτική.

Η Δυτική Γερμανία, η «Ομοσπονδιακή Δημοκρατία», μπορούσε να απολαύσει τους καρπούς της ειρήνης Made in USA. Ήταν φτηνή ασφάλεια. Εκεί που οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Βρετανία και η Γαλλία διαθέτουν από το 5 τοις εκατό έως το 6 τοις εκατό του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος τους για την άμυνα, οι Γερμανοί μπορούσαν να τη γλιτώσουν με λιγότερο από 3 τοις εκατό. Σήμερα, η Γερμανία οδεύει προς το 1,3 τοις εκατό.

Το αποτέλεσμα είναι το εξής: Ακόμα και αν οι Γερμανοί ήθελαν να παρέμβουν στο Ιράκ, δεν θα μπορούσαν να το κάνουν. Οι χερσαίες δυνάμεις τους έχουν συρρικνωθεί σε 60.000. Δεν έχουν τις δυνάμεις προβολής: πλοία, δεξαμενόπλοια, μεταγωγικά. Δεν έχουν δορυφορικά συστήματα επιτήρησης, ούτε τις ειδικές δυνάμεις που αντικαθιστούν τους κλασικούς στρατούς - όπως η Ουάσιγκτον. Η Γερμανία έχει ακόμα δύο μοίρες από Tornado και αεροσκάφη Typhoon. Αυτά, όμως, θα πρέπει να ανεφοδιάζονται με βυτία των ΗΠΑ.

Με δεδομένο το πόσο γρήγορα οι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ χρησιμοποιούν τις βόμβες στη Λιβύη, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα είναι επίσης έτοιμες να αναπληρώσουν τα γερμανικά αποθέματα των αερομεταφερόμενων πυρομαχικών ακρίβειας. Ωστόσο, οι Γερμανοί θα μπορούσαν θεωρητικά να ενταχθούν στους βρετανικούς και τους γαλλικούς βομβαρδισμούς ενάντια στο Ισλαμικό Κράτος. Αυτή τη στιγμή, αυτό είναι κάτι ανεπίτρεπτο, κι έτσι οι παραδόσεις όπλων είναι ένα καλό υποκατάστατο.

Αλλά να θυμάστε τον κανόνα: το Ισλαμικό Κράτος έχει αποδειχθεί ο καλύτερος δημιουργός συνασπισμών της Δύσης. Για τον υπουργό Εξωτερικών Τζον Κέρι ήταν σχετικά εύκολο να αξιοποιήσει την προθυμία. Όπως αποδεικνύει η πιο πρόσφατη δολοφονία ενός βρετανού εργαζόμενου, το Ισλαμικό Κράτος είναι απίθανο να τερματίσει αυτή τη φρίκη σύντομα. Είναι μέρος του σχεδίου. Ας υποθέσουμε, για παράδειγμα, ότι σφάζουν έναν Γερμανό στο YouTube. Αν και ο γερμανικός λαός είναι προς το παρόν έντονα αντίθετος με οποιαδήποτε εμπλοκή, μπορεί να αλλάξει γνώμη και να οργιστεί. Τόσο αποτρόπαια γεγονότα αλλάζουν διαθέσεις και μακρόχρονες πεποιθήσεις. Αν συμβεί αυτό, οι γερμανικές βόμβες θα μπορούσαν να είναι το επόμενο μετά την παροχή όπλων στο Ιράκ.

http://blogs.reuters.com/great-debate/2014/09/22/the-worlds-no-3-arms-exporter-germany/

Διαβάστε περισσότερα