Η Ελλάδα δεν έχει καμιά τύχη...

Μακριά από εμάς όσοι ζητούν δικαίωση ή όσοι πιστεύουν ότι τα έχουν κάνει όλα καλώς. Αυτά τα αποφασίζει ο ελληνικός λαός και πράττει αναλόγως, αν είναι σοφός. Αν διώξει έναν πολιτικό αλλά στη συνέχεια παρακαλάει να τον έχει ξανά, τότε σίγουρα δεν είναι και τόσο σοφός. Όπως κι αν πιστέψει πολύ σε κάποιον, τον θεωρήσει σωτήρα και ηγέτη και στο τέλος του βγει ολετήρας της πατρίδας.

Δεν μπορούμε, όμως, να μην κάνουμε σύγκριση σε δύο ομιλίες πρωθυπουργών την ίδια ημέρα. Ενός πρώην πρωθυπουργού, του Αντώνη Σαμαρά, που

μίλησε στο συνέδριο της ΝΔ κι ενός νυν πρωθυπουργού, του Αλέξη Τσίπρα, στο περιφερειακό συμβούλιο ανάπτυξης που «έστησε» στην Ελευσίνα για να ρίξει στάχτη στα μάτια των πνιγμένων.

Η ομιλία του Σαμαρά είχε ξεκάθαρα νοήματα, έδωσε το στίγμα της ενότητας στο κόμμα, άσκησε κριτική στην κυβέρνηση για την καταστροφή που έφερε, αφού πρώτα έγινε υποχείριο της τρόικας, προτού γίνει και το δουλάκι της.

Και να πούμε και μια κουβέντα; Όταν ένας πολιτικός χρησιμοποιεί αυτή την ατάκα τότε πράγματι δείχνει να πονά τη χώρα του. Είπε: «Η δικιά μας Ελλάδα είναι Ελευθερία και μάλιστα από τα κόκαλα βγαλμένη».

Και πάμε στον Τσίπρα. Κακεντρέχεια, φτήνια, ύφος μάγκικο, κανένα όραμα, επιθέσεις και χτυπήματα κάτω από το τραπέζι. Είπε μεταξύ άλλων:

«Να μην αφήσουμε την Ελλάδα να γυρίσει πίσω, στη φαυλότητα που μας οδήγησε στη κρίση. Αλλά και σε αυτούς που τα χρόνια της ανάπτυξης λεηλάτησαν όλες τις μεγάλες αναπτυξιακές δυνατότητες της χώρας προς όφελος κάποιων λίγων που κέρδισαν πολλά και χρεοκόπησαν τις επιχειρήσεις τους, συνεχίζοντας όμως οι ίδιοι να ζουν πλουσιοπάροχα με τα λεφτά τους αφορολόγητα σε τράπεζες του εξωτερικού».

Ποιος τα λέει αυτά; Ο Τσίπρας όπου οι κολλητοί του έκαναν ακριβώς αυτό που περιγράφει. Φαύλος και θρασύς δεν έκανε ούτε ίχνος αυτοκριτικής.

Είπε: «Γιατί πρόκειται για θράσος να καταγγέλλει ο κ. Μητσοτάκης την σημερινή κυβέρνηση για τα δεινά, που η παράταξή του προκάλεσε, εξουσιάζοντας για δεκαετίες την Ελλάδα.
Πρόκειται για θράσος να βγαίνει από τη κρυψώνα του ο κ. Σαμαράς στο συνέδριο της ΝΔ και να μας κουνάει το δάχτυλο. Χωρίς να αισθάνεται την ανάγκη να απολογηθεί για τίποτε από όσα έκανε δυόμισι χρόνια.
Ούτε γιατί έστειλε την οικονομία στα βάθη, ούτε γιατί έστειλε την ανεργία στα ύψη, ούτε γιατί επέβαλε ζούγκλα στα εργασιακά, ούτε γιατί χάιδευε τους νεοναζί, ούτε γιατί έκανε την καταστολή καθημερινό φαινόμενο».

Δείτε γλώσσα, δείτε κείμενο που χρησιμοποιεί. Χωρίς καμιά ιδεολογική ταυτότητα, διχαστικός λόγος, αηδία κανονική, δεν έχει κανένα νόημα να αναλύσει κανείς αυτά που λέει ο Τσίπρας.

Αυτό που έχει νόημα είναι ακριβώς οι συγκρίσεις. Και ο χειρότερος πολιτικός είναι καλύτερος από τον πρωθυπουργό μας. Όχι σύγκριση με τον Σαμαρά, αλλά με το τελευταίο χαμίνι του δρόμου. Ποια η διαφορά; Το κοστούμι που φορά και μάλιστα ανεπιτυχώς ο Τσίπρας; Η μαγκιά που δεν του βγαίνει ό,τι κι αν κάνει; Η πίστη ότι πλέον τον πιστεύουν ακόμη οι Έλληνες και θα τον ψηφίσουν;

Δυστυχώς, κάποιοι, ένα σημαντικό μέρος των ψηφοφόρων, παραμένουν πιστοί στο «όραμα» του Τσίπρα. Μετά από τέτοια καταστροφή, μετά από μια τριετία όπου η Ελλάδα μίκρυνε, έγινε χειρότερη, υπάρχουν πολλοί που τον πιστεύουν. Ο πολιτικός απατεώνας του αιώνα έχει ακόμη φανατικούς φίλους, αποδεικνύοντας ότι ο Κιμ Γιονγκ Ουν πρέπει να το πατήσει εκείνο το γα…ο το κουμπί να τελειώνουμε. Δεν πάει άλλο.

Όταν ο πρώην πρωθυπουργός κάνει έναν μεστό λόγο, γεμάτο νοήματα, ιδεολογική πλατφόρμα, καθαρές κουβέντες. Κι όταν ο νυν πρωθυπουργός που έχει στα χέρια του τις τύχες της χώρας, είναι τόσο άθλιος, τότε πράγματι η Ελλάδα δεν έχει καμιά τύχη.

Διαβάστε περισσότερα

Keywords
Τυχαία Θέματα