Η Ελλάδα χρειάζεται επειγόντως ανάπτυξη!

Ας είμαστε ειλικρινείς. Αν δεν υπήρχε σήμερα η ευρωζώνη, κανείς δεν θα ήθελε να την εφεύρει. Και συγκεκριμένα, αναφέρομαι στην σημερινή ευρωζώνη.

Μια πιο μικρή ευρωζώνη, απαρτιζόμενη αποκλειστικά από βορειοευρωπαϊκές οικονομίες, ίσως τα κατάφερνε καλύτερα με την κρίση του δυτικού καπιταλισμού. Αλλιώς, μια ευρωζώνη με τη σημερινή της μορφή ίσως θα ήταν καλύτερα, αν ακολουθούσε μια πιο στενή πολιτική ένωση.

Για να πετύχει το εγχείρημα, χρειάζεται μια συνεργασία μεταξύ Γερμανών και Ελλήνων, όπως αυτή μεταξύ των κατοίκων διαφορετικών πολιτειών της Αμερικής. Περιοχές που διαφέρουν μεταξύ

τους, αλλά που αποδέχονται την μεταφορά και αναδιανομή των χρημάτων των φορολογουμένων από τη μια περιοχή στην άλλη. Με κατοίκους που είναι διατεθειμένοι να μετακινούνται, και να εργάζονται αλλού. Με κοινή πολιτική, προϋπολογισμό, ΜΜΕ, και δημόσια πολιτική.

Κάτι δηλαδή το ανέφικτο. Παρόλα αυτά, δουλεύουμε με ότι διαθέτουμε. Δεν πρέπει να μετανιώνουμε για τίποτα. Προσπαθούμε για το καλύτερο. Αυτό λένε ότι πέτυχαν πρόσφατα οι Ευρωπαίοι ηγέτες. Δούλεψαν σκληρά, για να τετραγωνίσουν τον κύκλο. Και οι κόποι τους θα πρέπει να αναγνωριστούν. Όμως ακόμη δεν πέτυχαν τίποτα. Η αγωνία παρατείνεται, και μάλιστα πιο επικίνδυνα.

Προς το παρόν, η πλειονότητα των Ελλήνων επιθυμεί την παραμονή τους στο ευρώ. Αδυνατώ όμως να πιστέψω πως θα συνεχίσουν να έχουν αυτή την άποψη, όταν θα ακολουθήσουν πολλοί μήνες σκληρών στερήσεων. Ήδη, τα προσωπικά δράματα είναι πολλά και στενόχωρα. Υπάρχουν ουρές σε συσσίτια, και πολλοί νέοι μεταναστεύουν. Η ανεργία άγγιξε το 21%, και 150.000 επιχειρήσεις έβαλαν λουκέτο. Τα βασικά ημερομίσθια περικόπτονται, και χιλιάδες είναι οι άστεγοι που κοιμούνται στους δρόμους. Ο Μίκης Θεοδωράκης ζητάει εξέγερση. Και τέλος, η κυβέρνηση θα πρέπει μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα να περάσει σκληρά μέτρα λιτότητας, αν θέλει α εισπράξει τα €120 δισ που περιμένει.

Ο μέσος Γερμανός μπορεί να λέει «καλά να πάθουν», αλλά αυτό είναι λάθος. Σίγουρα ευθύνονται οι άστατες πολιτικές και η κακή διαχείριση των Ελλήνων πολιτικών και επιχειρηματιών. Αλλά το κύριο ζήτημα έχει να κάνει με την αρχική είσοδο της Ελλάδας σε αυτή την ευρωζώνη. Ο τρόπος που οι αγορές ομολόγων και οι τράπεζες λειτούργησαν όλα αυτά τα χρόνια, ενθάρρυναν την ανευθυνότητα των κρατών, και η σημερινή διάσωση αφορά τόσο την Ελλάδα, όσο και τις ίδιες τις τράπεζες. Οι ευθύνες είναι κοινές.

Επίσης, ας μη ξεχνάμε και αυτό προβληματικό αρχαίο ελληνικό δημιούργημα, που ονομάζεται δημοκρατία. Πολλοί Ευρωπαίοι ηγέτες, σε ιδιωτικό επίπεδο, συμφωνούν με τον Wolfgang Schäuble, ότι καλύτερα να μην προχωρούσε η Ελλάδα σε εκλογές τον Απρίλιο.

Ποια δημοκρατία; Να ερωτάται ο λαός; Κακή ιδέα!

Ναι αλλά ο ελληνικός λαός ΘΑ ερωτηθεί. Και αν δεν του προσφερθεί κάποια ρεαλιστική προοπτική ανάπτυξης, θα επιλέξει τα κόμματα που αντιτίθενται στα δρακόντεια μέτρα της δανειακής συμφωνίας. Και τότε κανένας δεν θα μπορεί α ακολουθήσει την ειρωνική συμβουλή του Μπρέχτ: Διαλύστε τον λαό, και εκλέ