Η Αγία Οικογένεια ξέρει τίποτα για το “νέο κόμμα’;

Όπως διαβάζουμε ο συγγραφέας και καθηγητής του Οικονομικού Πανεπιστημίου της Αθήνας Δημήτρης Μπουραντάς φαίνεται ότι προχωρά στην δημιουργία νέου πολιτικού φορέα.

Σύμφωνα με δημοσιεύματα στο διαδίκτυο ο κ. καθηγητής ξεκίνησε μια προσπάθεια από τις αρχές του καλοκαιριού και ήδη μετρώντας δυνάμεις σε όλη τη χώρα αποφάσισε να προχωρήσει στο επόμενο βήμα για τη δημιουργία ενός φορέα που θα απηχεί τις απόψεις του εργαζόμενου κόσμου που μένει μακριά από τη λογική των κατεστημένων πολιτικών δυνάμεων.

Ερώτηση, για να πληροφορηθεί

ο “εργαζόμενος κόσμος” για το νέο κόμμα: Ο κ. Μπουραντάς, ο οποίος όπως διαβάζουμε. “υπήρξε επί σειρά ετών σύμβουλος των σημαντικότερων ελληνικών και πολυεθνικών επιχειρήσεων“, μήπως γνωρίζει ή συνεργάστηκε και με τον κ. Στέλιο Σταυρίδη, πρόεδρο της εταιρείας, Ρiscines ideales;

Ποιός είναι ο κ. Σταυρίδης; Διαβάζουμε στο “Βήμα”:

“Πώς ξεκίνησε η «φάμπρικα» 

Το φθινόπωρο του 1992 στον προθάλαμο του πολυτελέστατου γραφείου του προέδρου της ΑΓΕΤ Ηρακλής γινόταν πανδαιμόνιο. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη είχε πουλήσει τον Ηρακλή στην ιταλική Καλτσεστρούτσι και ο ισχυρός άνδρας των γειτόνων, ο παλαίμαχος συνδικαλιστής και μετέπειτα μάνατζερ των εργοδοτών του Τζ. Παντσαβόλτα, επέλεγε τους στενούς συνεργάτες του. Εξω από το γραφείο του εκείνη την ημέρα περίμενε το «φαβορί» για να αναλάβει τη θέση του διευθύνοντος συμβούλου ή του γενικού διευθυντή. Ηταν ο κ. Στέλιος Σταυρίδης, ο οποίος είχε «τρέξει» τον Ηρακλή για λογαριασμό της κυβέρνησης Μητσοτάκη, θεωρούνταν επιτυχημένος στο πόστο του και είχε άριστες σχέσεις με τους Ιταλούς….

Οταν όμως μπήκε στο γραφείο του κ. Παντσαβόλτα με τις βαριές κουρτίνες, τα σκουρόχρωμα έπιπλα από καρυδιά και τη φωτεινή θέα στον μεγάλο κήπο του κτιρίου της Λυκόβρυσης, τον περίμενε μια άνευ προηγουμένου ψυχρολουσία. Χωρίς περιστροφές, ο ιταλός μάνατζερσυνδικαλιστής τού ανακοίνωσε ότι δεν θα συνεργαστούν αφού τις καίριες θέσεις στον όμιλο θα καταλάμβαναν τεχνοκράτες που θα μετακόμιζαν κατευθείαν από το Μιλάνο στην Αθήνα. 

Ο κ. Σταυρίδης, που θεωρούσε σχεδόν δεδομένη την τοποθέτησή του, έχασε το έδαφος κάτω από τα πόδια του. Εμεινε χωρίς δουλειά, αναζήτησε φίλους και γνωστούς επιχειρηματίες για να δουλέψει μαζί τους, αλλά βρήκε πόρτες κλειστές. Ανθρωποι με τους οποίους συνέτρωγε συχνά, άνθρωποι με τους οποίους είχε κάνει διακοπές μαζί και του δήλωναν ότι θα του συμπαρασταθούν στο δύσκολο έργο του στον Ηρακλή όταν θα αναλάμβανε, τώρα δεν… έβγαιναν καν στο τηλέφωνο! 

Πάνω στην απογοήτευσή του συνάντησε έναν παλιό φίλο από το Πολυτεχνείο ο οποίος μόλις είχε έρθει από το Παρίσι. «Γιατί δεν ασχολείσαι με τις πισίνες; Στη Γαλλία τους έχει πιάσει όλους τρέλα. Φτιάχνουν πισίνες στους κήπους τους, στις ταράτσες τους, στα ξενοδοχεία τους, ακόμη και μέσα σε παλιούς στάβλους». Ηταν το σινιάλο μέσα στην απογοήτευση. Ο κ. Σταυρίδης το αποφάσισε και μέσα σε δύο μήνες ίδρυσε την εταιρεία Ρiscines Ιdeales..”

Αυτά για τον κ, Σταυρίδη. Πληροφορίες όμως που …δεν γράφονται αναφέρουν