Γιατί οι απειλές της Μέρκελ στην Τουρκία για την ΕΕ αφήνουν αδιάφορο τον Ερντογάν

Ο τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έβαλε τη σφραγίδα του στις ομοσπονδιακές εκλογές της Γερμανίας και έσυρε το Βερολίνο σε μία μάχη, στην οποία ποτέ δεν ήθελε να αποτελέσει μέρος, γράφει ο Semih Idiz.

Με 3 εκατομμύρια απόδημους Τούρκους στη Γερμανία, οι περισσότεροι εκ των οποίων είναι φανατικοί οπαδοί του Ερντογάν και τις γερμανικές επενδύσεις στην Τουρκία να αξίζουν δισεκατομμύρια ευρώ, είναι σαφές ότι το Βερολίνο βρίσκεται σε μία δύσκολη θέση σε αυτή τη

διαμάχη. Η Άγκυρα αναφέρει ότι οι πρόσφατες παρατηρήσεις της καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ, οι οποίες αντικατοπτρίζουν την επιθυμία να τιμωρηθεί η κυβέρνηση Ερντογάν για τις αντιδημοκρατικές και νομικά αμφισβητούμενες κινήσεις της, προκαλούνται από την ανάγκη να προσπαθήσει να κερδίσει ψηφοφόρους στις ομοσπονδιακές εκλογές που θα διεξαχθούν αργότερα αυτό το μήνα.

Ο Ερντογάν εξέφρασε επίσης την πεποίθησή του ότι τα θέματα μεταξύ των δύο χωρών θα επανέλθουν στο φυσιολογικό μετά την ολοκλήρωση των γερμανικών εκλογών. Ο Ερντογάν είναι ένας μεγάλος λαϊκιστής, οπότε έχει κάποια κατανόηση αυτού του πολιτικού παιχνιδιού. Σύμφωνα με ρεπορτάζ της καθημερινής Hürriyet στις 4 Σεπτεμβρίου, ο πρώην πρόεδρος της Γερμανίας Κρίστιαν Βολφ πιστεύει επίσης ότι τα πράγματα θα ηρεμήσουν μετά τις εκλογές. Όμως, ο Βολφ παραθέτει επίσης τους όρους για να συμβεί αυτό, συμπεριλαμβανομένης της απελευθέρωσης των γερμανών πολιτών που κρατούνται στην Τουρκία κατηγορούμενοι για σχέσεις με τρομοκρατία, οι οποίες σύμφωνα με το Βερολίνο είναι κατασκευασμένες.

Η προσδοκία να πληρούνται αυτές οι προϋποθέσεις παραμένει ανοιχτή. Εν τω μεταξύ, μπορεί να μην είναι σαφές σε ποιο βαθμό η Μέρκελ θα επωφεληθεί πολιτικά χτυπώντας την Τουρκία, αλλά είναι προφανές ότι οι κατηγορίες προς τη Γερμανία ενισχύουν την υποστήριξη του Ερντογάν στο εσωτερικό και στους Τούρκους στη Γερμανία. Με πολλούς τρόπους, το Βερολίνο φαίνεται να έχει βρεθεί σε μια δύσκολη κατάσταση με λίγες επιλογές. Παρόλο το βιτριόλι που έπρεπε να καταπιεί από την Τουρκία μέχρι σήμερα, ποτέ δεν σκέφτηκε να αποσύρει τον πρεσβευτή της, αν και αυτή είναι μια κοινή κίνηση μεταξύ των χωρών για να δείξουν διπλωματική δυσαρέσκεια.

Ήταν ενδιαφέρον, μέσα σε αυτό το παρασκήνιο, το ότι είδαμε το ζήτημα της συμμετοχής της Τουρκίας να αποτελεί ένα σημαντικό κομμάτι του τηλεοπτικού ντιμπέιτ της Μέρκελ με τον Μάρτιν Σουλτς, τον σοσιαλδημοκράτη αμφισβητία της στις εκλογές, στις 3 Σεπτεμβρίου.

Αναπόφευκτα, το ζήτημα της ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ κατέληξε με τους δύο ηγέτες των κομμάτων να δεσμεύονται ότι θα το τερματίσουν αν εκλεγούν. "Το γεγονός είναι σαφές, ότι η Τουρκία δεν θα πρέπει να γίνει μέλος της ΕΕ", ανέφερε η Μέρκελ, προσθέτοντας ότι θα επιδιώξει κοινή θέση στην ΕΕ για το θέμα αυτό. Ήταν αξιοσημείωτο όμως ότι δεν είπε πως η Γερμανία θα ασκήσει βέτο μονομερώς στις διαπραγματεύσεις ένταξης.

Όλα αυτά υποδηλώνουν ότι η απειλή της διακοπής της ένταξης της Άγκυρας στην ΕΕ θα είναι ένα από τα βασικά μέσα του Βερολίνου στην προσπάθεια ανάκαμψης της Τουρκίας όσον αφορά τη δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης και το κράτος δικαίου. Αυτό, ωστόσο, είναι ακριβώς το σημείο όπου εκδηλώνεται η αδυναμία του Βερολίνου. Πρώτον, η Μέρκελ, παρά τη δέσμευσή της να τιμήσει τις αποφάσεις της προηγούμενης κυβέρνησης για το θέμα αυτό, είναι ο κύριος ευρωπαίος ηγέτης που δήλωσε καθ' όλη τη διάρκεια - ακόμη και όταν οι σχέσεις Τουρκίας-Γερμανίας ήταν καλές - ότι αντιτίθεται στην ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ.

Έχει επίσης πει ότι ακόμη και αν οι συνομιλίες ένταξης της Τουρκίας ολοκληρωνόταν με επιτυχία, αυτό δεν θα αποτελούσε εγγύηση για την ένταξη. Εν τω μεταξύ, οι εξελίξεις στην Ευρώπη δείχνουν ότι η ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ είναι εξαιρετικά μη δημοφιλής σε όλη την παλιά και όλο και πιο κουρασμένη ήπειρο. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η απειλή της Μέρκελ στη συζήτηση της Κυριακής είναι "κούφια". Οι περισσότεροι Τούρκοι έχουν από καιρό προσαρμοστεί στην ιδέα ότι αυτή η ένταξη δεν θα συμβεί ποτέ. Με άλλα λόγια, η Μέρκελ δεν επένδυσε αρκετά στο θέμα αυτό στο παρελθόν, ώστε να έχει νόημα η απειλή της σήμερα.

Το μόνο που μπορεί πραγματικά να κάνει για να βλάψει την Τουρκία - και μάλιστα μόνο σε κάποιο βαθμό - είναι να αποτρέψει τον εκσυγχρονισμό της Τελωνειακής Ένωσης ΕΕ-Τουρκίας. Το δίλημμα της, ωστόσο, είναι ότι οι γερμανικές επιχειρήσεις έχουν επίσης επενδύσει πολλά σε αυτήν την τελωνειακή ένωση, έτσι ώστε οποιαδήποτε ακραία βήματα από το Βερολίνο θα γυρίσουν μπούμερανγκ.
Το τελικό συμπέρασμα είναι ότι η Μέρκελ, που είναι έτοιμη να κερδίσει τις εκλογές, έχει βρει έναν αντίπαλο στον Ερντογάν που δεν ξέρει πώς να το αντιμετωπίσει. Αυτό πιθανότατα θα συνεχίσει να συμβαίνει και μετά τις γερμανικές εκλογές.

hurriyetdailynews.com

Διαβάστε περισσότερα