«Έξω» πάμε καλά, «μέσα»;

Αναντίρρητα, το ταξίδι του Α. Σαμαρά στην Ευρώπη είχε εξαιρετικά θετικά αποτελέσματα.  Ενδεχομένως και πέραν των αρχικών σχεδιασμών και προσδοκιών.

Η αναφορά στο κείμενο συμπερασμάτων του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, σε «ένα ολοκληρωμένο μείγμα πολιτικής που θα εξαλείφει το έλλειμμα, ενώ ταυτόχρονα θα αποκαθιστά την ανάπτυξη στην Ελληνική οικονομία» αποτελεί ασφαλώς μια μεγάλη διπλωματική νίκη, συνιστά πλήρη δικαίωση της πολιτικής Σαμαρά, που

Το οξύμωρο είναι ότι ακριβώς τη στιγμή της μεγάλης του επιτυχίας, το ζητούμενο εξακολουθεί να υφίσταται η μέτρια επιρροή αυτών των εξελίξεων στην εκλογική συμπεριφορά των ψηφοφόρων.

Στη συνείδηση κάποιων πολιτών ο Α. Σαμαράς και η ΝΔ έχουν ταυτιστεί με το Μνημόνιο. Οι πολίτες αυτοί είναι θύματα της προπαγάνδας των αντιπάλων της ΝΔ αλλά κυρίως είναι  θύματα της οικονομικής κρίσης, των καταστροφικών πολιτικών του Μνημονίου.

Το ζήτημα δηλαδή είναι ότι υπάρχει κόσμος που δεν ακούει καν τα επιχειρήματα του αρχηγού της ΝΔ, που τον έχει απορρίψει εκ προοιμίου, από τη στιγμή της συμμετοχής του στην Κυβέρνηση Παπαδήμου.

Το σημείο αυτό είναι κρίσιμο και για την προεκλογική τακτική της ΝΔ. Η  λέξη «ανάπτυξη» στην τελική δεν λέει και πολλά πράγματα σε μεγάλες κατηγορίες πολιτών. Στην πραγματικότητα είναι για πολλούς μια έννοια αμφίσημη και νεφελώδης. Ο κ. Δρίτσας του ΣΥΡΙΖΑ- για να φέρουμε ένα παράδειγμα του επιχειρήματος που αναπτύσσουμε -είπε στον κ. Μητσοτάκη σε πρωινή τηλεοπτική εκπομπή, «αν η ανάπτυξη που προτάσσει η ΝΔ είναι τύπου Χριστοφοράκου»…

Άρα πρέπει στον γενικό όρο «οικονομική ανάπτυξη» να δοθεί ένας απλός, ένας εκλαϊκευμένος ορισμός. Στην πραγματικότητα οι πολίτες θέλουν να μάθουν πως θα επωφεληθούν από την περιβόητη ανάπτυξη, όταν αυτή έλθει, ή αν θα αφορά –για μία ακόμη φορά- κυρίως τις  μεγάλες εταιρείες που παίρνουν δημόσια έργα υποδομών και γενικότερα τους προμηθευτές του στενού και ευρύτερου δημόσιου τομέα.

Έτσι θα πρέπει να εξηγηθεί ξανά, πως θα πυροδοτηθεί η ανάπτυξη, με ποια συγκεκριμένη δέσμη μέτρων, με ποια συγκεκριμένη στρατηγική, με ποια προκαθορισμένα βήματα και κυρίως  τι επιπτώσεις θα έχει στην απασχόληση και άρα στην κοινωνική συνοχή

Θα πρέπει να διευκρινισθεί επίσης ξανά και ξανά και με περισσότερες λεπτομέρειες κάτω υπό ποιες συνθήκες κρίθηκε επιβεβλημένη η αλλαγή στάσης της ΝΔ ως προς το Μνημόνιο.

Η αναζήτηση των «ισοδύναμων μέτρων» είναι καλή ως «άσκηση», αλλά δεν προσφέρει τίποτα στην προεκλογική τακτική.

Ο κόσμος θέλει να δει τη «μεγάλη εικόνα» που έχει σχεδιάσει το κάθε κόμμα.

Από αυτή εν πολλοίς θα κρίνουν οι «αναποφάσιστοι».

Το δίλημμα των εκλογών έχει τεθεί και είναι σαφές.

Απομένει η εξειδίκευση, ο οδικός χάρτης εξόδου από την ύφεση που προτείνει ο Α. Σαμαράς.

Αν δεν εξηγηθεί με απλά και κατανοητά λόγια το οικονομικό και κοινωνικό μοντέλο που προτείνει η ΝΔ, η όποια διπλωματική νίκη στο εξωτερικό δεν θα μεταφράζεται σε αύξη