Ερντογάν και Μαδούρο κοινή πορεία στον αυταρχισμό

Διαβάζοντας κανείς τις δηλώσεις και παρακολουθώντας την τακτική που εφαρμόζουν στις χώρες τους ο Πρωθυπουργός της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν και ο Πρόεδρος της Βενεζουέλας, Νίκολα Μαδούρο, διαπιστώνει κανείς την κοινή τους πορεία στον αυταρχισμό, τη διαφθορά, αλλά και την κοινή τους στρατηγική να προσπαθούν να συγκαλύψουν τον αυταρχισμό και τη διαφθορά πίσω από τις βαρύγδουπες διακηρύξεις τους δια διεθνείς συνομωσίες και συμφέροντα τα οποία έχουν στόχο να ρίξουν τις κυβερνήσεις τους.

Η συμπεριφορά τους αναδύει μια πεποίθηση ότι οι διαδηλωτές

που έχουν ξεχυθεί στους δρόμους της Κωνσταντινούπολης και του Καράκας, είναι πράκτορες ξένων κυβερνήσεων και συμφερόντων που απεργάζονται την πτώση τους από την εξουσία. Θα μπορούσε να κανείς να πει ότι την άποψή τους αυτή συμμερίζεται και ο Βλαντιμίρ Πούτιν, ο οποίος πίσω από τις διαδηλώσεις των ουκρανών που οδήγησαν στην πτώση του καθεστώτος Γιανουκόβιτς, είδε ξένες δυνάμεις και συμφέροντα.

Τελικά ποιές είναι αυτές οι ξένες δυνάμεις και συμφέροντα που επικαλούνται σε καθημερινή βάση για να δικαιολογήσουν τη δεινή θέση που οι ίδιοι με τις πράξεις τους έχουν οδηγήσει τις κυβερνήσεις τους. Ποιοι άλλοι οι Αμερικάνοι και οι σύμμαχοί τους στη Δύση.

Η θεωρία είναι γνωστή και πάρα πολύ παλιά για όσους παρακολουθούν τη διεθνή πολιτική. Η οργάνωση και η υποκίνηση και χρηματοδότηση των διαδηλώσεων και της αναταραχής γίνεται από δυτικές υπηρεσίες πληροφοριών με πρώτη και καλύτερη τη ΣΙΑ. Εάν βέβαια θέλει να είναι κανείς ειλικρινής, το παρελθόν αυτών των υπηρεσιών δεν είναι καθόλου αθώο. Ειδικά η Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών των ΗΠΑ έχει βεβαρημένο μητρώο σε αυτών τον τομέα. Πώς να ξεχάσει κανείς περιπτώσεις, όπως αυτή του Αλιέντε στη Χιλή, του Μοσαντέχ στο Ιράν, και του Αρμπένζ στη Γουατεμάλα. Οι περιπτώσεις αυτές έχουν βάση που έχει κατοχυρωθεί ιστορικά, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι συγκρίσιμες με τους σημερινούς κυρίους που αναφέρονται πιο πάνω η με τον Άσαντ της Συρίας, οι οποίοι βλέπουν μυστικές υπηρεσίες, ξένες κυβερνήσεις, και ξένα συμφέροντα, εκεί που στην ουσία μιλάμε για φιλανθρωπικούς οργανισμούς, μη κυβερνητικούς οργανισμούς και εξαθλιωμένες κοινωνίες που σε καθημερινή βάση υφίστανται διώξεις και απαγορεύσεις που παραβιάζουν κατάφορα τα διεθνή απαγορευτικά στάνταρ στους τομείς των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και κοινωνικών – δημοκρατικών ελευθεριών.

Τελικά εάν κανείς πιστέψει τον Ερντογάν, το Μαδούρο και τον Άσαντ, στις Ηνωμένες Πολιτείες, σε καθημερινή βάση κανείς δεν ασχολείται με τίποτα άλλο από το να απεργάζεται σενάρια και στρατηγικές συνομωσίες για την πτώση τους.

Την ίδια στιγμή βέβαια οι συγκεκριμένοι πολιτικοί ηγέτες και οι ανά τον κόσμο θαυμαστές τους παραβλέπουν το γεγονός ότι οι ΗΠΑ, μαστίζεται από μεγάλα ποσοστά, για τα αμερικανικά δεδομένα, ανεργίας, το σύστημα υγείας της διέρχεται τρομερή κρίση, το συνταξιοδοτικό της σύστημα (Social Security), βρίσκεται στα πρόθυρα οικονομικής κατάρρευσης και το πρόβλημα της παράνομης μετανάστευσης είναι μια βόμβα έτοιμη να σκάσει προκαλώντας κοινωνικό και οικονομικό σεισμό στην υπερδύναμη του πλανήτη.

Επίσης, αδυνατούν να παραδεχτούν ότι μόνη και μοναδική αιτία των προβλημάτων τους, είναι το γεγονός ότι οι ίδιοι και τα καθεστώτα τους υποσκάπτουν τη δημοκρατία, βάζουν στη φυλακή τους πολιτικούς τους αντιπάλους, κυνηγούν δημοσιογράφους, στήνουν εκλογές,.

Στην ουσία εκείνο που φοβούνται είναι μια επανάληψη των λαϊκών εξεγέρσεων που έφεραν συστημικές πολιτικές αλλαγές, στα Βαλκάνια, τις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, και την Αραβική Άνοιξη.

Αυταρχισμός, διαφθορά και καταστρατήγηση κάθε έννοιας δημοκρατίας και κοινωνικής ελευθερίας δεν μπορεί να ονομαστεί διεθνής συνομωσία.

Διαβάστε περισσότερα