Εργοδότες: η κυβέρνηση ληστεύει την μισθωτή εργασία

Φανταστείτε που έχουμε φτάσει όταν τα ίδια τα αφεντικά λένε ότι το κράτος πραγματοποιεί ληστρική επίθεση κατά των μισθών των εργαζόμενων στον ιδιωτικό τομέα.Παραβλέπουν φυσικά ότι όλο και περισσότεροι επιχειρηματίες προχωρούν σε ατομικές συμβάσεις για χαμηλότερους μισθούς και ότι δεν υπάρχει πλέον διαπραγμάτευση με τους συνδικαλιστές.Όμως, η έκθεση που δημοσιοποίησαν οι βιομήχανοι, και συγκεκριμένα ο ΣΕΒ, είναι κόλαφος για την κυβέρνηση. Διότι, όπως λέει η έκθεση, οι υπερβολικοί φόροι και οι εισφορές και κρατήσεις είναι που έχουν εξαθλιώσει τους ιδιωτικούς υπαλλήλους.Το παράδειγμα που δίνει ο ΣΕΒ είναι χαρακτηριστικό:Σε υπάλληλο με μηνιαίο ονομαστικό μισθό 2.500 ευρώ, αναλογούν φόροι 301,69 ευρώ, ενώ οι εισφορές εργαζόμενου και εργοδότη στο ΙΚΑ φτάνουν τα 1.101 ευρώ. Μένουν μόλις 1.798 ευρώ. Δηλαδή για κάθε 100 ευρώ που εισπράττει ο μισθωτός, επιπλέον 78 ευρώ εισπράττουν το κράτος και τα ασφαλιστικά ταμεία. Ο ΣΕΒ χαρακτηρίζει άδικο οποιονδήποτε συντελεστή άνω του 33% για κάθε φορολογούμενο, που προσφέρει προσωπική εργασία. Διευκρινίζει μάλιστα, στο υπόμνημα του προς το υπουργείο Οικονομικών, ότι ο μέγιστος συντελεστής που ισχύει σήμερα θα μπορούσε να παραμείνει μόνο για πολύ υψηλά εισοδήματα άνω του 1 εκατομμυρίου ευρώ.Στον κατάλογο των προτάσεων του ΣΕΒ επισημαίνεται και η ανάγκη θέσπισης ελάχιστου οικογενειακού εισοδήματος με βάση, το οποίο θα διαμορφώνονται το αφορολόγητο όριο και το επίδομα ανεργίας.Όσον αφορά τις επιχειρήσεις, ο Σύλλογος Βιομηχάνων υποστηρίζει ότι ο φορολογικός συντελεστής θα έπρεπε να ήταν στο 15%, ενώ για τον ΦΠΑ θεωρεί ως λογικό όριο το 16% – 18%.Ληστές είναι λοιπόν οι υπουργοί Οικονομίας και όχι τα αφεντικά, όπως θα ήθελαν κάποιοι νεόκοποι Σοσιαλιστές. Και φυσικά με το συμπέρασμα αυτό δεν αθωώνουμε τους επιχειρηματίες και τα τζάκια που τόσα χρόνια θησαύριζαν και τώρα θυμήθηκαν να ασκήσουν κριτική.Όμως, όταν έρχεται η δύσκολη στιγμή, όταν η ανεργία ξεπερνά το 16% δεν μπορεί το ίδιο το κράτος να βάζει το χέρι στην τσέπη του εργαζόμενου. Δε μπορεί να δουλεύουν σκληρά στον ιδιωτικό τομέα –και ξέρουμε όλοι τι σημαίνει αυτό- αλλά να έχουν συνέταιρο στο σπίτι τους και στα οικονομικά τους, τον κ. Βενιζέλο.