Ένα “μαλακό” Ευρώ, η τελευταία ελπίδα της Ευρώπης;

Σε  άρθρο της γερμανικής Welt προτείνεται ένα «μαλακό» Ευρώ για τις… παρακατιανές χώρες, μόλις δυο μέρες πριν την συνάντηση Μέρκελ-Σαμαρά. Παραθέτουμε τα σημαντικώτερα αποσπάσματα του άρθρου:

Το ευρώ πέφτει σταδιακά σε αξία. Αυτό έχει και θετικές πλευρές, θεωρούν κάποιοι οικονομολόγοι. Ειδικά για τις χώρες που βρίσκονται σε κρίση στη νότια Ευρώπη θα μπορούσε να είναι μια ευλογία – τουλάχιστον προσωρινά.

Η αδυναμία μπορεί να είναι και δύναμη: Κορυφαίοι οικονομολόγοι επιχαίρουν για το γεγονός ότι η εξωτερική αξία του ευρώ έχει μειωθεί τις τελευταίες εβδομάδες και μήνες. Για πολλούς

Στην πραγματικότητα θα μπορούσε να βοηθήσει η χαμηλή ισοτιμία του ενιαίου νομίσματος τις χώρες της κρίση στην περιφέρεια της ευρωζώνης να φέρουν την οικονομία τους σε ισορροπία: αυτό είναι το επιχείρημα των οικονομολόγων.

Ιδιαίτερα σημαντικό για την Ιταλία και την Ισπανία

Και ο Holger Schmieding, ο επικεφαλής οικονομολόγος της Berenberg Bank παρατηρεί ότι οι μεσογειακές χώρες της ευρωζώνης αντιμετωπίζουν σήμερα ούριο άνεμο: «Για χώρες όπως η Ιταλία ή η Ισπανία, που ως προς τις εξαγωγές τους έχουν την τάση της μαζικής παραγωγής, ένα πιο «μαλακό» ευρώ θα ήταν πολύ πιο αποφασιστικής σημασίας για την επιτυχία των εξαγωγών τους από ότι στη Γερμανία, όπου παράγονται ιδιαίτερα υψηλής ποιότητας προϊόντα. έρχεται Έτσι, το «μαλακό» Ευρώ μάλλον βοηθά τις χώρες της κρίσης».

Το ευρώ έφτασε στην υψηλότερη εξωτερική αξία του έναντι του δολαρίου μετά το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης και της φούσκας των ακινήτων στις ΗΠΑ την άνοιξη του 2008.

Βέβαια, ούτε πρέπει να «πέσει το Ευρώ στα βαθιά»

 Τότε κόστιζε ένα Ευρώ περίπου 1,60 Δολλάρια. Έκτοτε η αξία του Ευρώ έχει μειωθεί κατά πολύ: τελευταίως αντιστοιχούσε ένα ευρώ σε μόνο 1,23 δολλάρια. Κορυφαίοι οικονομολόγοι υποστηρίζουν ακόμα και μια περαιτέρω υποτίμηση του ευρώ.

«Το ευρώ εξακολουθεί να έχει πολύ υψηλή τιμή», δηλώνει ο Paul De Grauwe, ένας από τους πιο γνωστούς οικονομολόγους περί ταευρωπαϊκά χρηματοπιστωτικά. «Η συναλλαγματική ισοτιμία του 0,85, όπως την είδαμε τον Σεπτέμβριο του 2001, ίσως ήταν πολύ χαμηλή. Αλλά μια ισοτιμία της τάξης του 1,10 θα ήταν καταλληλότερη.»

Το «μαλακό» ευρώ δεν μπορεί να αντικαταστήσει τις μεταρρυθμίσεις

 Ακόμα και ο Andreas Rees, ο επικεφαλής οικονομολόγος για την Γερμανία της ιταλικής τράπεζα UniCredit, πιστεύει στην χρησιμότητα και αποτελεσματικότητα ενός «μαλακού» Ευρώ. «Μια σταδιακή υποτίμηση αυτή τη στιγμή θα ήταν επίσης ευπρόσδεκτη από τη γερμανική σκοπιά, επειδή θα βοηθούσε να καταστήσει το βάρος της κρίσης πιο υποφερτό», σημειώνει.

Το αναγκαίο μεταρρυθμιστικό έργο δεν θα μπορούσε να υποκαταστήσει την υποτίμηση, αλλά θα μπορούσε να βοηθήσει την επιτάχυνση του ρυθμού των απαραίτητων αλλαγών. Η χαμηλότερη ισοτιμία βοηθά τις περιφερειακές χώρες ιδιαίτερα στην αντιμετώπιση του μεγαλύτερου προβλήματός τους: την έλλειψη ανταγωνιστικότητας.

Η αύξηση του κόστους εργασίας