Ελεύθερος ο τελευταίος «Βρετανός» του Γκουαντάναμο

Ο Σακέρ Ααμέρ, η κράτηση του οποίου στις φυλακές του Γκουαντάναμο στην Κούβα προσέλκυσε την προσοχή δικηγόρων για τα ανθρώπινα δικαιώματα, πολιτικών ηγετών και αστέρων της ροκ, αφέθηκε ελεύθερος την Παρασκευή μετά από περισσότερα από 13 χρόνια σε αιχμαλωσία, ανακοίνωσαν Βρετανοί αξιωματούχοι. Ο Ααμέρ, Σαουδάραβας πολίτης και κάτοικος Βρετανίας, κατευθύνθηκε προς το Λονδίνο.

Η μεταφορά του Ααμέρ, η οποία επιβεβαιώθηκε από τον Βρετανό υπουργό Εξωτερικών, Φίλιπ Χάμοντ, τελειώνει μια από τις πιο γνωστές

περιπτώσεις στις αμερικανικές φυλακές. Στο επίκεντρό της βρίσκεται ένας χαρισματικός, αγγλόφωνος κρατούμενος, ο οποίος έχει αποτελέσει αντικείμενο έντονης διαφωνίας. Στρατιωτικοί αξιωματούχοι έχουν παρουσιάσει τον 46χρονο Ααμέρ ως επικίνδυνο ισλαμιστή ηγέτη, ενώ οι υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τον βλέπουν ως θύμα ψευδώς κατηγοριών για σχέσεις με την τρομοκρατία. Πλέον ο Ααμέρ θα είναι ελεύθερος να πει τη γνώμη του.

«Είμαστε, φυσικά, ενθουσιασμένοι που ο Σακέρ είναι στο δρόμο της επιστροφής προς το σπίτι του και την οικογένειά του, εδώ στο Ηνωμένο Βασίλειο» αναφέρει σε σχετική δήλωση η Κόρι Κράιντερ, μία από τους δικηγόρους του, της βρετανικής οργάνωσης για τα ανθρώπινα δικαιώματα «Reprieve». «Έχει περάσει πάρα πολύς καιρός. Ο Σακέρ πρέπει τώρα να δει ένα γιατρό και στη συνέχεια να περάσει χρόνο μόνος με την οικογένειά του, το συντομότερο δυνατό».

Η απελευθέρωση αναμενόταν, αφού το Πεντάγωνο ανακοίνωσε τον περασμένο μήνα ότι ο υπουργός Άμυνας Άστον Κάρτερ είχε εγκρίνει μια πρόταση για τη μεταφορά του Ααμέρ. Σύμφωνα με τους περιορισμούς που επιβάλλονται εκ του νόμου από το Κογκρέσο, ο υπουργός Άμυνας οφείλει να ενημερώσει τους βουλευτές τουλάχιστον 30 ημέρες πριν από τη μεταβίβαση. Ο Ααμέρ συνελήφθη από τη Βόρεια Συμμαχία στο Αφγανιστάν στα τέλη του 2001 και παραδόθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες, που τον μετέφεραν στη νέα τους φυλακή για αιχμάλωτους πολέμου στο Γκουαντάναμο, τον Φεβρουάριο του 2002. Η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών πίστευε ότι είχε σχέσεις με την Αλ Κάιντα, σύμφωνα με έγγραφα που διέρρευσαν, αλλά υποστήριξε ότι βρισκόταν στη χώρα για να κάνει φιλανθρωπικό έργο.

Στο Γκουαντάναμο, ο Ααμέρ έγινε ηγέτης των κρατουμένων που έκαναν μια μαζική απεργία πείνας, για να διαπραγματευτούν με τις αρχές της φυλακής. Αλλά όταν η διαμαρτυρία κλιμακώθηκε και τρεις κρατούμενοι διέπραξαν προφανώς αυτοκτονία ταυτόχρονα τον Ιούνιο του 2006, στρατιωτικοί αξιωματούχοι απομόνωσαν τον Ααμές από τους υπόλοιπους τροφίμους.

Το 2007, η κυβέρνηση του πρωθυπουργού στη Βρετανία εκείνη την εποχή, του Τόνι Μπλερ, ζήτησε να μεταφερθούν ο Ααμέρ και άλλοι τέσσερις Βρετανοί κάτοικοι. Οι Ηνωμένες Πολιτείες έστειλαν τέσσερις από αυτούς στη Βρετανία, αλλά κράτησαν τον Ααμέρ, τον οποίο οι στρατιωτικές αρχές θεωρούσαν μια πιο σοβαρή απειλή. Όταν η κυβέρνηση Ομπάμα ανέλαβε τα καθήκοντά της το 2009, συγκάλεσε μια ομάδα εργασίας έξι οργανισμών για να επανεξετάσει τους εναπομείναντες κρατούμενους. Συνέστησε ομόφωνα τη μεταφορά του Ααμέρ.

Αξιωματούχοι των υπηρεσιών ασφαλείας ήθελαν να τον επαναπατρίσουν στη Σαουδική Αραβία, όπου θα δεχόταν μεγαλύτερο έλεγχο από την κυβέρνηση, ενώ οι δικηγόροι του ήθελαν να πάει στη Βρετανία, όπου ζει η οικογένειά του. Αλλά παρέμεινε υπό κράτηση.

Το 2014, με τη βοήθεια δικηγόρων από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Βρετανία, ο Ααμέρ κατέθεσε μήνυση habeas corpus επιδιώκοντας την αποφυλάκισή του για λόγους υγείας, λέγοντας ότι είχε διαταραχή μετα-τραυματικού στρες και άλλες ψυχικές και σωματικές ασθένειες. Ο δικαστής απέρριψε την υπόθεση.

Ο Ααμέρ ήταν επίσης ανάμεσα σε μια ομάδα κρατουμένων που έθεσε μια πρόκληση για την πρακτική αναγκαστικής σίτισης των απεργών πείνας από τον στρατό, η οποία οδήγησε σε μια απόφαση του Εφετείου το 2014, ότι η δικαστική εξουσία θα μπορούσε να επιβλέπει τις συνθήκες εγκλεισμού στις φυλακές. Ο βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον και ροκ σταρ όπως ο Sting, ο Peter Gabriel και ο Roger Waters ήταν ανάμεσα σε εκείνους που πίεσαν για την απελευθέρωση του Ααμέρ. Η μεταφορά του ήρθε μια μέρα αφού ο στρατός επαναπάτρισε έναν Μαυριτανό, τον Αχμέτ Ουλντ Αμπντέλ Αζίζ.

Οι δύο απελευθερώσεις μείωσαν τον αριθμό των κρατουμένων του Γκουαντάναμο σε 112. Σε αυτούς περιλαμβάνονται 51 άνδρες που θα μπορούσαν να απελευθερωθούν αν υπήρχαν οι κατάλληλες συνθήκες ασφάλειας στις χώρες τους. Οι περισσότεροι είναι από την Υεμένη, η οποία έχει βυθιστεί στο χάος. Από τους 61 για τους οποίους δεν συνιστάται να μεταφερθούν, οι 10 έχουν κατηγορηθεί ή καταδικαστεί πριν από το σύστημα των στρατιωτικών επιτροπών, και 51 βρίσκονται σε κράτηση επ 'αόριστον υπό το δίκαιο πολέμου χωρίς δίκη.

nytimes.com

Διαβάστε περισσότερα