Χωρίς την ενεργή συμμετοχή της Γερμανίας, η ΕΕ θα διαλυθεί

Έφτασε επιτέλους η ώρα της αλήθειας για την Ευρώπη.Εδώ και ένα περίπου χρόνο, οι Ευρωπαίοι όλο προχωρούν σε λειτουργικούς συμβιβασμούς, με συνεχείς αναβολές, ελπίζοντας πως οι συμβιβασμοί αυτοί θα ηρεμήσουν τις αγορές.Η στρατηγική τους ήταν συχνά αποτελεσματική. Οι υποσχέσεις πολλές: «Ναι θα διασώσουμε τα αδύναμα κράτη με τα τεράστια χρέη, αλλά θέλουμε ως αντάλλαγμα κάποιες διαρθρωτικές αλλαγές. Και όσο βλέπουμε αυτές τις αλλαγές, τόσο περισσότερο θα τα διασώζουμε. Και αν τυχόν η  κρίση ενταθεί, θα τα διασώσουμε για μια ακόμη φορά».Έτσι, οι Ευρωπαίοι δημιουργούσαν συνεχώς νέα πακέτα διάσωσης τα οποία ήταν αρκετά για να ικανοποιηθούν οι αγορές. Έλπιζαν πως από κάποιο σημείο και μετά, οι ανησυχίες θα εξασθενούσαν, και ξαφνικά μέσα στην ησυχία της νύχτας, θα επέτρεπαν μια ήπια διάσωση της Ελλάδας, με μια μορφή συμβάντος, που δεν θα τρόμαζε τον κόσμο  όπως έγινε με την Lehman Brothers. Στην ουσία επεδίωκαν μια ανακατάταξη του χρέους. Αυτή όμως η ήπια επιλογή, είναι πλέον αδύνατη.Αυτό που όλοι ρωτάνε σήμερα είναι αν το ευρωπαϊκό χρέος θα επικεντρωθεί ή όχι. Με άλλα λόγια, θα μπορέσει η Ευρώπη να πει «ενώνουμε όλα μας τα χρέη, και θεωρητικά, ως μια ενιαία οντότητα, τα αποπληρώνουμε»;Το κλειδί για μια τέτοια δέσμευση είναι η Γερμανία, που αποτελεί το μόνο κράτος με τις δυνατότητες να πληρώσει.Η Γερμανία όμως διστάζει. Αυτό που βλέπουμε τώρα, είναι η ανάδυση μιας νέας «φυσιολογικής» Γερμανίας, που στη συνέχεια θα οδηγήσει σε μια επανεμφάνιση της παλιάς, και καθόλου φυσιολογικής Ευρώπης.Η παλιά δομή της Ευρώπης βασίζονταν σε ένα μεγάλο βαθμό στην απεμπόληση των γερμανικών συμφερόντων, αφού οι Γερμανοί πίστευαν πως τα εθνικά τους συμφέροντα θα εξυπηρετούνταν καλύτερα αν έμπαιναν πίσω από τα γενικότερα ευρωπαϊκά συμφέροντα. Σε αυτά τα πλαίσια είχε οργανωθεί η Ευρώπη.Για αυτό, αν επισκεφτεί κανείς σήμερα τις Βρυξέλλες, βλέπει την ΕΕ ως ένα γαλλικό ζήτημα,  που όμως το πληρώνουν οι Γερμανοί. Έναν οργανισμό δηλαδή που διοικείται από τους Γάλλους, με γερμανικά χρήματα.Αυτό τώρα άλλαξε. 60 χρόνια μετά το τέλος του Β`ΠΠ, η Γερμανία μετατρέπεται και πάλι σε μια φυσιολογική χώρα. Οι Γερμανοί παραμένουν Ευρωπαίοι, αλλά δεν είναι διατεθειμένοι  να προωθήσουν τα ευρωπαϊκά συμφέροντα εις βάρος των δικών τους.Παρά τα όσα ακούγονται, η Angela Merkel είναι ιδιαίτερα πρόθυμη να διασώσει τις ασθενέστερες χώρες της ΕΕ. Για να το κάνει, έθεσε αρκετούς όρους όσον αφορά στις απαραίτητες δομικές μεταρρυθμίσεις, σε χώρες όπως η Ελλάδα.  Και το έκανε παρά τη γερμανική κοινή γνώμη, που αντιτίθεται σε οποιαδήποτε διάσωση, σε ποσοστό 75%.Αν συνεχιστεί αυτή η τάση, οι Ευρωπαίοι θα αντιμετωπίσουν σοβαρό πρόβλημα στο μέλλον. Τα νούμερα δεν βγαίνουν αν δεν δεσμευτεί η Γερμανία. Και αν δεν το κάνει, το ευρώ δεν θα είναι και πολύ ασφαλές στη σημερινή του μορφή.Το κλειδί για το μέλλον της Ευρώπης, είναι το πώς θα αντιληφτούν οι Γερμανοί τα ειδικά τους συμφέροντα. Αν τα δουν με φυσιολογικούς όρους (να βάλουν δηλαδή τα δικά τους συμφέροντα επάνω από τα ευρωπαϊκά), η Ευρώπη όπως την ξέρουμε θα