Χέρι-χέρι με «επαναστατικό» ενθουσιασμό, κηραλοιφές, μαντζούνια και βότανα!..

Ένα απ' τα ''δώρα'' που μας προσφέρει η δημοκρατία είναι η ελευθερία, αρκεί βέβαια αυτή να μη μεταποιείται - κατά το δοκούν - σε ελευθεριότητα συνώνυμη με την ασυδοσία, πράγμα που ισοδυναμεί με δουλεία του πολίτη και της πολιτείας, για να θυμηθούμε και τη γνώμη του Πλάτωνα.

Με δεδομένο αυτό όλοι έχουμε το δικαίωμα να εκφράζουμε ελεύθερα την πολιτική μας άποψη ή να αλλάξουμε γνώμη και να υποστηρίξουμε τα αντίθετα απ' όσα πρεσβεύαμε πολιτικά και ιδεολογικά μέχρι πρότινος.

Τέτοιες μετατοπίσεις είδαμε, άλλωστε, να συμβαίνουν και προς τα αριστερά και προς τα δεξιά, με τις τελευταίες

όμως να παρουσιάζουν μεγαλύτερο πολιτικό ενδιαφέρον λόγω της κρισιμότητας της εκλογικής αναμέτρησης ειδικά για το δεύτερο κόμμα, που ευελπιστεί να είναι πρώτο και με διαφορά, για ευνόητους λόγους...

Οι τωρινές δεξιόστροφες μετατοπίσεις, που έχουν τη δυνατότητα να αφήσουν το δικό τους αποτύπωμα στην εκλογική αναμέτρηση της 26ης Μαΐου, γίνονται από πρώην ''ρεαλιστές'', παλιούς βουλευτές, πολιτευτές ή στελέχη της Ν.Δ που έγιναν - όλως τυχαίως - ''ριζοσπάστες'' και κατεβαίνουν με ακραιφνείς δεξιούς σχηματισμούς εμφορούμενοι από ''επαναστατικό ενθουσιασμό'' και διάθεση για ριζοσπαστικά δεξιότερες θέσεις!..

Σε άλλη περίπτωση θα ήταν ευοίωνη μια τέτοια εξέλιξη που θα τάραζε τα λιμνάζοντα ύδατα του πολιτικού κατεστημένου και θα έδινε το έναυσμα για γενικότερες ανακατατάξεις στην ελληνική πολιτική σκηνή. Θα ήταν ευοίωνη και επιθυμητή, αν δε γινόταν για λόγους αρχομανίας, είχε μακροπρόθεσμη στόχευση την αναγέννηση του τόπου και εμφανή την ανιδιοτελή προσφορά στην πατρίδα εκ μέρους των πρωταγωνιστών των μικρών δεξιών σχηματισμών...

Θα ήταν ευοίωνη και επιθυμητή η παρουσία τους, αν δε γινόταν συγκυριακά και δεν είχε χαρακτήρα ''επιδερμικής επιπολαιότητας'', που παραπέμπει σε πολιτικό καιροσκοπισμό... Γιατί, μην έχετε καμιά αμφιβολία, ότι πολλοί απ' αυτούς που ηγούνται των εν λόγω προσπαθειών - αν και ξεκίνησαν με αγνές ιδεαλιστικές προθέσεις, πλην μιας δυο εξαιρέσεων, ίσως - παρεξέκλιναν της πορείας τους αγγίζοντας τα ανώτερα όρια του Δον Κιχωτισμού και του μαξιμαλισμού...

Κάποιες απ' αυτές τις λαϊκιστικές αρχηγικές φιγούρες, που φιλοδοξούσαν στο παρελθόν να γίνουν αρχηγοί της Ν.Δ - μετά τον αποκλεισμό της επιστροφής τους στο ''πατρικό σπίτι'' που τους εξέθρεψε πολιτικά, κινούνται υπολογιστικά και εκδικητικά, για να κόψουν πόντους από εκείνο, έστω κι αν ξέρουν πως - με τη στάση αυτή στηρίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ και τον κ. Τσίπρα, με τον οποίο - έτσι κι αλλιώς - ασχολούνταν ελάχιστα στις εκπομπές τους, αφού μονοπωλούσε το ''ενδιαφέρον'' τους ο Κυριάκος Μητσοτάκης...

Άλλοι πάλι κατεβαίνουν στις εκλογές με διάθεση να πάνε κόντρα στο δεδομένο της σχέσης των ''προβάτων'' με το μαντρί τους - όπως το είχε επινοήσει ο Ευάγγελος Αβέρωφ - ή για να κομίσουν κάτι καινούριο, αν και γνωρίζουν πως διακινούν τη ''ναφθαλίνη'' του απώτατου παρελθόντος ως εκπρόσωποι του ''ρωσόφιλου κόμματος'' στην Ελλάδα...

Σ' αυτήν την περίπτωση υπάρχουν και οι περισσότερες παγίδες για τους ανίδεους θιασώτες της ''μαμάς Ρωσίας'', γιατί οι αρχηγοί των μικρών κομμάτων της λαϊκιστικής δεξιάς - κάποιοι απ' τους οποίους ξεκίνησαν ψευδόμενοι λέγοντας απ' τις εκπομπές τους ότι είναι βοηθητικός κι όχι αρχηγικός ο ρόλος τους στο υπό διαμόρφωση κόμμα - κάνουν τιτάνιο τώρα αγώνα, για να γίνουν ελκυστικότεροι στους ψηφοφόρους, με στόχο την επιστροφή τους στην Ν.Δ από πλεονεκτικότερη θέση...

Μ' άλλα λόγια προσπαθούν - με διακύβευμα την ανάκληση και ακύρωση της ασύμφορης ''συμφωνίας Πρεσπών'', όπως και όσων αποφάσεων πάρθηκαν στο μεταναστευτικό - να αποσπάσουν πολύτιμες ψήφους και να μπουν στο Κοινοβούλιο φορώντας το προσωπείο του ''Υπερήρωα'' που θα λύσει, ως δια μαγείας, τα προβλήματα του ελληνικού λαού και της πατρίδας χάρη στις δικές του επινοήσεις, εμπειρίες και πολιτικές...

Θα ασχοληθώ όχι τυχαία, σήμερα, με δυο πολιτικούς αρχηγούς (''εκπροσώπους του καλπάζοντος εθνικισμού στην Ελλάδα'', αν εξαιρέσουμε την φιλοναζιστική Χ.Α), που ξεχωρίζουν στον διαγκωνισμό των μικρών κομμάτων να μπουν στη Βουλή για διαφορετικούς λόγους ο καθένας.

Ο πρώτος, ο Γιώργος Καρατζαφέρης - αν και αναδείχθηκε απ' τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη και εκλέχτηκε τρεις φορές βουλευτής με την Ν.Δ - επιτίθεται μόνιμα εναντίον της, μετά την αποπομπή του απ' αυτήν ''για τα μάτια του μεσαίου χώρου'' του Κώστα Καραμανλή, όπως είχε λεχθεί τότε (2000).

Όντας πανέξυπνος άνθρωπος, ο αποπεμφθείς βουλευτής της Ν.Δ και μετέπειτα αρχηγός του ΛΑΟΣ δημιούργησε ένα υπερσυντηρητικό κόμμα επενδύοντας στο πολιτικό κενό που άφησε πίσω της η πτώση του στρατιωτικού καθεστώτος της 21ης Απριλίου και η φυλάκιση των πρωταιτίων της.

Ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός, με συνθήματα πατριωτικά που τα αμαύρωσε με τη χρήση της η Χούντα - όπως το τρίπτυχο ''πατρίς-θρησκεία-οικογένεια'' και οι ατάκες ''Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών'' και ''Πρώτα οι Έλληνες'' - έκανε αίσθηση, όταν δημιουργήθηκε, σε μερίδα κυρίως λαϊκών στρωμάτων (παλιών ψηφοφόρων του ή ψηφοφόρων της Χ.Α), που έβρισκαν ελκυστική την μισαλλόδοξη ρητορική του αρχηγού του, η οποία είχε πολλά κοινά με εκείνην της Λεπέν (αν και δε βρισκόταν ο Καρατζαφέρης στην ίδια ευρωπαϊκή ομάδα με εκείνην), γιατί μιλούσε για την ''καθαρότητα του ελληνικού έθνους'' και τα δρακόντεια μέτρα που έπρεπε να ληφθούν κατά των λαθρομεταναστών...

Ωστόσο αυτή η ανερχόμενη τάση του κόμματος του Καρατζαφέρη σταμάτησε απότομα το 2011, όταν συμμετείχε στην τρικομματική κυβέρνηση Παπαδήμου, οπότε η ψήφιση του πρώτου μνημονίου (παρά τις μετέπειτα δικαιολογίες του) και η διεκδίκηση υπουργικών θέσεων, οδήγησαν στην αυτοδιάλυση του κόμματός του, αφού ο ίδιος - ως αρχηγός - έπραξε τα αντίθετα από όσα αντιμνημονιακά υποστήριζε μέχρι τότε.

Η συνέχεια, ως γνωστόν, ήταν απορριπτική για τον ίδιο και το κόμμα του στις εκλογές του 2012, οπότε κάποια στελέχη του προσχώρησαν στους ΑΝΕΛ και κάποια άλλα στη Ν.Δ, για να τον ξαναβρούμε και πάλι παρόντα εκλογικά σήμερα...

Ήταν μια άνοιξη ιδιαίτερα επώδυνη εκείνη για τον Γιώργο Καρατζαφέρη, γιατί η ''γοητεία'' των ιδεών του Μεσσήνιου πολιτικού αφαίρεσε εν μια... νυκτί απ' την ''αγκαλιά'' του τα τέσσερα πιο αξιόμαχα στελέχη του: τον Άδωνι Γεωργιάδη, τον Μάκη Βορίδη, τον Θάνο Πλεύρη και τον Κυριάκο Βελόπουλο, που μέχρι τις διπλές εκλογές του Μαΐου-Ιουνίου είχαν ενσωματωθεί ήδη στη ''γαλάζια παράταξη'' υπό τον αρχηγό της Αντώνη Σαμαρά...

Ωστόσο, θα πρέπει να θυμίσουμε σ' αυτό το σημείο, ότι τη μεγαλύτερη εντύπωση τότε την είχε προκαλέσει η προσχώρηση του τελευταίου, γιατί λίγους μήνες πριν κατακεραύνωνε απ' την εκπομπή τουστο ''ΤΗΛΕΑΣΤΥ'' όσους διέδιδαν κάτι τέτοιο και όμνυε στο όνομα του τότε αρχηγού του Γιώργου Καρατζαφέρη...

Η διπροσωπία και ο δημόσιος διασυρμός σ' όλο τους το μεγαλείο!..Όμως αυτά δεν τα λογάριαζε ποτέ ο Κυριάκος Βελόπουλος, έτσι κι αλλιώς... Με δεδομένο αυτό ακριβώς το προηγούμενο, δεν ξαφνιάστηκαν οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ όταν τον είδαν να ακυρώνει το 2015 την μεταγραφή του στη Νέα Δημοκρατία, αν και αυτή δεν τον είχε εντάξει στα ψηφοδέλτιά της είτε λόγω του ''σκληρού'' παρελθόντος του είτε λόγω του ιδιαίτερου ψυχισμού του.

Μετά από εκείνο το ''αυτογκόλ'', που δεν αιτιολόγησε ποτέ πειστικά παρά τις προσπάθειές του, ακολούθησε η επιστροφή του στις τηλεπωλήσεις, μέχρι που αποφάσισε να ιδρύσει τον πολιτικό φορέα ''Ελληνική Λύση'', με βάση τις ιδεολογικές θέσεις του ΛΑΟΣ, που είχαν μια νότα συγγένειας με το κόμμα της Χρυσής Αυγής.

Μαθημένος να αυτοδιαψεύδεται, να αναλύει γεωστρατηγικές επί χάρτου με ύφος ειδήμονα σε θέματα εξωτερικής πολιτικής και να προσπαθεί να πείσει τους τηλεθεατές του για τον υπερπατριωτισμό του, σε αντίθεση με εκείνον των Νεοδημοκρατών και, προπάντων, του αρχηγού τους και της ηγετικής του ομάδας, έφτασε να γυρίσει όλη την Ελλάδα.

Με ιδιαίτερη ζέση έβγαλε ατέλειωτες ομιλίες εν μέσω διαλειμμάτων απ' τις πωλήσεις των βιβλίων του περί μοναστηριακής κουζίνας, γεωστρατηγικής, ρωσικής υπεροπλίας, ''ξανθού γένους'', και πωλήσεων θεραπευτικών μαντζουνιών, βοτάνων, κηραλοιφών για οστεοαρθρίτιδα, και ''ιερών επιστολών'' του Αγίου Όρους που εστάλησαν στον ίδιο με τις ευλογίες γνωστών του πνευματικών και Γερόντων !..

Μ' αυτά και μ' αυτά έφτασε το κόμμα του Θεσσαλονικιώτη πολιτικού να έχει μετρήσιμο μέγεθος μέχρι πρότινος στις δημοσκοπήσεις και τώρα να διεκδικεί με αξιώσεις την είσοδό του στη Βουλή... Ασφαλώς, όπως είπα και στον πρόλογο, ο καθένας σε μια δημοκρατία έχει το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι, όπως το έχουν και οι εκπρόσωποι των μικρών κομμάτων που συνωστίζονται στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας έως τις παρυφές της Χρυσής Αυγής.

Στους ψηφοφόρους εναπόκειται να κρίνουν στις Ευρωπαϊκές, Αυτοδιοικητικές / Περιφερειακές και, αργότερα, Εθνικές εκλογές την αναγκαιότητα της παρουσίας τους στην Ελληνική Βουλή, με δεδομένη την πόλωση που ήδη προσφέρει το μόρφωμα της Χ.Α, το οποίο απέδειξε κατ' επανάληψη πως έχει την τάση να επαναφέρει τον διχασμό ως πολιτική πρακτική με εμφυλιοπολεμικούς όρους...

Διαβάστε περισσότερα