Απώλεια πολιτικής κυριαρχίας του Κυριάκου Μητσοτάκη - Καμένο χαρτί θεωρείται ο πρωθυπουργός

Τα σενάρια περί πρόωρων εκλογών και τα αντίστοιχα περί μετεκλογικών συνεργασιών, ενάμιση χρόνο πριν τη λήξη της τετραετίας, είτε εισαγόμενα από τις Βρυξέλλες, είτε από κέντρα και παράκεντρα του εγχώριου συστήματος, καταδεικνύουν την απώλεια πολιτικής κυριαρχίας του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Το επικοινωνιακό επιτελείο της κυβέρνησης -παρά τη στήριξη των ενσωματωμένων ΜΜΕ- έχει χάσει την πρωτοβουλία των κινήσεων και τρέχει κυριολεκτικά πίσω

από τις εξελίξεις επιχειρώντας, να μαζέψει φήμες και να βάλει με διαρροές τη δική του παράμετρο. Τα σενάρια που αφορούν την επόμενη ημέρα, είτε οι εκλογές γίνουν πρόωρα είτε στη λήξη της τετραετίας, έχουν μία βασική παραδοχή: ότι δεν θα υπάρξει αυτοδυναμία της ΝΔ ούτε στη δεύτερη αναμέτρηση. Ακολούθως από τους υπολογισμούς για κυβερνήσεις συνεργασίας, απουσιάζει ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Είναι χαρακτηριστικές οι φήμες για συνεννόηση Σαμαρά-Βενιζέλου για μία κυβέρνηση συνεργασίας με άλλον πρωθυπουργό (πχ Στουρνάρα), όπως και οι αντίστοιχες που έρχονται από τις Βρυξέλλες -με τον Μαργαρίτη Σχοινά. Τον Κυριάκο Μητσοτάκη δεν τον θέλει πλέον κανείς. Δεν είναι συμπαθής στην παραδοσιακή βάση της ΝΔ και στη σαμαρική πτέρυγα, ενώ γίνονται και κινήσεις για τη διαμόρφωση μίας ελληνικής altright. Χάνει, και λόγω Ανδρουλάκη, τους «αξιωματούχους του παλιού ΠΑΣΟΚ», (Βενιζέλο, Διαμαντοπούλου, Φλωρίδη), που συνέβαλαν στη διαμόρφωση του αντι-ΣΥΡΙΖΑ μετώπου και μαζί ένα μικρό αλλά κρίσιμο ποσοστό κεντρώων ψηφοφόρων. Σταδιακά τον εγκαταλείπουν και οι εγχώριοι επιχειρηματικοί κύκλοι ενώ τα μεγάλα συστημικά ΜΜΕ αρχίζουν να παίρνουν αποστάσεις. Επιπροσθέτως, το δημοσίευμα του Euractiv (ακόμη και αν είναι υπερβολικό στο σκέλος της επιβολής κυβέρνησης τεχνοκρατών), είναι πάντως χαρακτηριστικό ότι πλέον δεν τον εμπιστεύονται και οι Βρυξέλλες.

Εν ολίγοις, ναι μεν, ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι πρωθυπουργός και κρατά τα κλειδιά της διακυβέρνησης, ωστόσο θεωρείται πλέον καμένο χαρτί. Τα σενάρια περί πρόωρων εκλογών δεν ξεκινούν από μία πρωτοβουλία που μπορεί να πάρει ο Κυριάκος Μητσοτάκης για την ανανέωση της παραμονής του στην εξουσία, αλλά στην εκτίμηση ότι πλέον οι εξελίξεις θα τον αναγκάσουν να καταφύγει σε εκλογές που είναι αμφίβολο αν τις επιθυμεί υπ’ αυτούς τους όρους. Τα ποιοτικά στοιχεία των δημοσκοπήσεων, αλλά σταδιακά και τα ποσοτικά δείχνουν ότι η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει και η φθορά για την κυβέρνηση, κινδυνεύει να πάρει μορφή χιονοστιβάδας.

Έχει ενδιαφέρον ότι το επιτελείο του Μεγάρου Μαξίμου, στις διαρροές που κάνει, αναγνωρίζει την υποχώρηση της κυβέρνησης, λόγω των αρνητικών εξελίξεων (πανδημία, ακρίβεια, ανεπάρκεια του κρατικού μηχανισμού στην κακοκαιρία), κάτι που αποτυπώνεται ακόμη και στις πιο φιλικές δημοσκοπήσεις. Απαντούν όμως ότι η υποχώρηση είναι αναμενόμενη και πρόσκαιρη. Ακολούθως μεταφέρουν την αποφασιστικότητα του πρωθυπουργού να εξαντλήσει την τετραετία και την αισιοδοξία του ότι θα ανακτήσει την πρωτοβουλία των κινήσεων, θα ανακόψει και εν συνεχεία θα αναστρέψει την πτωτική πορεία.

Τι όπλα διαθέτει ο πρωθυπουργός; Ήδη ανακοίνωσε εσπευσμένα τη μείωση του ΕΝΦΙΑ μετά από ένα καταστροφικό τριήμερα στη Βουλή. Έχει ανακοινώσει αύξηση του κατώτατου μισθού και επιπλέον οι κυβερνητικοί κύκλοι προαναγγέλλουν παρεμβάσεις για το κόστος της ενέργειας στα νοικοκυριά και για περαιτέρω μείωση της φορολογίας. Η μόνιμη επωδός τους είναι ότι θα συνεχιστούν οι μεταρρυθμίσεις. Το βασικό όμως είναι ότι έχει να μοιράσει την πρώτη δόση του Ταμείου Ανάκαμψης.

Η πείρα δείχνει ότι από τη στιγμή που αρχίζει η πτωτική πορεία δύσκολα αντιστρέφεται. Φυσικά σε σημαντικό βαθμό εξαρτάται από την τακτική της αντιπολίτευσης και στη συγκεκριμένη συγκυρία του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Αλέξης Τσίπρας, παράλληλα με την πρόταση για την ανασυγκρότηση του κόμματός του -εκλογή προέδρου και Κεντρικής Επιτροπής από τη βάση-, αναπτύσσει τον δικό του προγραμματικό λόγο: αύξηση κατώτατου μισθού στα 800 ευρώ, κατάργηση αντεργατικής νομοθεσίας, διαγραφή χρεών της πανδημίας για τους μικρομεσαίους, ανασυγκρότηση του δημόσιου Συστήματος Υγείας. Το εάν θα πείσει τους αναποφάσιστους πρώην ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ ώστε να βελτιώσει τα δημοσκοπικά του ποσοστά και να διαμορφώσει ένα κύμα επιστροφής στην εξουσία, επί του παρόντος, είναι ζητούμενο και όχι δεδομένο.

Η πρότασή του Αλέξη Τσίπρα όμως αποσκοπεί στο να αποτελέσει τη βάση για μία κυβέρνηση συνεργασίας των κεντροαριστερών κομμάτων μετά τις εκλογές. Μία σύμπτωση προς αυτή την κατεύθυνση δεν θα διαμορφώσει μόνο την απαραίτητη πλειοψηφία για κυβέρνηση μετά τις εκλογές, θα διαμορφώσει και πολιτική δυναμική στον δρόμο για τις εκλογές. Ίσως γι’ αυτό συστημικές δυνάμεις ενισχύουν το ΚΙΝΑΛ και εμφανίζουν μία εναλλακτική προοπτική συνεργασίας ΝΔ-ΚΙΝΑΛ. Αλλά πάντα δίχως τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Διαβάστε περισσότερα