Από το οδόφραγμα της Δερύνειας στα μαρτυρικά Στροβίλια: Καυτά ερωτήματα που ζητούν απαντήσεις...

Πριν λίγες μέρες (22/2/'19) παρακολουθήσαμε εμβρόντητοι στους τηλεοπτικούς δέκτες μας την νέα πρόκληση των Τούρκων στην Κύπρο, όταν - με τον... αέρα του δερβέναγα της Ανατολικής Μεσογείου - προέβησαν σε επέκταση των θέσεών τους επί του εδάφους της ελεύθερης Κύπρου στην περιοχή των Στροβιλίων.

Θα μου πείτε, προς τι ο αιφνιδιασμός αφού γνωρίζουμε καλά πως η Τουρκία ακολουθεί αιώνες τώρα, απ' την ρωσοτουρκική συνθήκη του Κιουτσούκ Καϊναρτζή (1774) και μετά, την ίδια πεπατημένη των αυθαιρεσιών, της καταπάτησης των Συνθηκών και των διεθνών κανόνων.

Άλλωστε, τις ίδιες επεκτατικές κινήσεις είχε κάνει και το 2000, όταν οι τουρκικές δυνάμεις κατοχής είχαν καταλάβει μέρος της νεκρής ζώνης στον χώρο των Στροβιλίων, ο οποίος φυλασσόταν τότε από τον ΟΗΕ επαρκώς κι όχι πλημμελώς - όπως τώρα - με έναν στρατιώτη για δείγμα, αντί μιας περιπόλου τουλάχιστον.

Ήταν μάλιστα τόσο το θράσος τους,που ''προώθησαν δυνάμεις τους στη Λουρουτζίνα και τον Πέργαμο κατεβάζοντας ταυτόχρονα άρματα από το κατεχόμενο λιμάνι της Αμμοχώστου και επεκτείνοντας οχυρωματικά έργα στην ουδέτερη ζώνη'', όπως μετέδιδαν τότε τα ειδησεογραφικά πρακτορεία.

Και επειδή κοντά στο θράσος περίσσευε κι ηπροκλητικότητα των Τούρκων, το γεγονός καταγγέλθηκε στον τότε ΓΓ των Ηνωμένων Εθνών, Κόφι Ανάν, από την κυπριακή κυβέρνηση του Τάσου Παπαδόπουλου, επειδή όλα αυτά διαδραματίζονταν ευκαιριακά στην περίοδο που γίνονταν πυρετώδεις διαβουλεύσεις για το Κυπριακό ανάμεσα στον νεοεκλεγέντα Κύπριο Πρόεδρο (απ' την μεριά των Ελληνοκυπρίων) και τον Ραούφ Ντενκτάς (απ' την πλευρά των Τουρκοκυπρίων).

Τρία χρόνια από τότε, το 2003, ήταν οι Τουρκοκύπριοι που προχώρησαν αυτήν τη φορά από το οδόφραγμα της Δερύνειας σε εδαφικές παραβιάσεις - διακοσίων μέτρων περίπου - στα μαρτυρικά Στροβίλια, αντιδρώντας στην απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας για ανανέωση της UNFICYP στην περιοχή.

Απ' ό,τι μετέδιδαν μάλιστα τα ΜΜΕ της εποχής, για την ταχύτερη προώθηση των δυνάμεών τους είχαν πάρει μέτρα, όπως η διαπλάτυνση του δρόμου πορείας τους και η διακοπή παροχής ηλεκτρικού ρεύματος στα σπίτια των Ελληνοκύπριων προσφύγων που ζούσαν εκεί.

Το πρωτάκουστο μάλιστα ήταν ότι εικοσιπέντε περίπου πάνοπλοι στρατιώτες του νέου ''Αττίλα'' εμπόδισαν γεωργούς που είχαν πάει στον Άγιο Περνιακό (στα όρια του Κοινοτικού Συμβουλίου Δένειας) να εκτελέσουν τις γεωργικές εργασίες τους. Είχαν συστήσει μάλιστα σ' αυτούς που είχαν προβλήματα με το νερό και το ρεύμα, να πάνε στην Αμμόχωστο και να υποβάλουν αιτήσεις στα τουρκοκυπριακά δίκτυα για επανασύνδεση του νερού, του ηλεκτρισμού και των τηλεφώνων τους!..

Δεκαεννιά χρόνια μετά την πρώτη εισβολή στα Στροβίλια, οι Τούρκοι επιχείρησαν ανενόχλητοι - σε στυλ στρατιωτικής άσκησης, θα έλεγα - στον ίδιο χώρο, με σκοπό να επεκτείνουν τα όρια δικαιοδοσίας τους. Σύμφωνα με δημοσιεύματα στον κυπριακό Τύπο, μάλιστα, οι Τούρκοι ''τοποθέτησαν βαρέλια, κάγκελα και αλυσίδες στην ουδέτερη ζώνη, όπου οι ελεύθερες περιοχές γειτνιάζουν με το έδαφος των βρετανικών βάσεων, για να δείξουν ότι βρίσκονται στο κυνήγι των παρανόμων''.

Και πέτυχαν το σκοπό τους προφασιζόμενοι τις ίδιες πάντα δικαιολογίες, ότι δρουν δηλαδή προληπτικά προς εκφοβισμό λαθρεμπόρων της περιοχής και για τον λόγο αυτό τοποθέτησαν κιγκλιδώματα στο δρόμο, παρεμποδίζοντας αναγκαστικά τη διέλευση προς τα χωράφια τους των αγροτών-καλλιεργητών της περιοχής Στροβιλίων.

Προς επίταση μάλιστα της εικόνας αστυνομικής περιφρούρησης επί του ''δικού'' τους εδάφους που ήθελαν να δώσουν, οι τουρκικές κατοχικές δυνάμεις ενημέρωσαν τις επόμενες μέρες τους κατοίκους ότι αλλάζουν ετσιθελικά τις διαδικασίες διέλευσης των κατοίκων που κινούνται από και προς τις Βρετανικές Βάσεις...

Προ του απύθμενου θράσους των Τούρκων, που παραβιάζουν καθ' έξιν το status quo στο νησί αδιαφορώντας αν εκλαμβάνεται η κίνησή τους αυτή ως επιθετική ενέργεια κατά των Ελληνοκυπρίων, ο χαριεντιζόμενος κατά καιρούς με τον ''ομόλογό'' του των ΤουρκοκυπρίωνΜουσταφά Ακιντζί Πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης, αντέδρασε κατά τον συνήθη χλιαρό, υποτονικό τρόπο.

Υπό το βάρος της αγανάκτησης των πολιτών της Μεγαλονήσου, που είδαν ότι, κάτω απ' την μύτη του Προέδρου τους έγιναν όλα αυτά προς γελοιοποίηση του ίδιου και των μέτρων άμυνας της Κύπρου, ήρθε σε συνεννόηση την επόμενη μέρα με τα Ηνωμένα Έθνη για την αντιμετώπιση της εχθρικής ενέργειας της Τουρκίας, η οποία έχει σκοπό να δημιουργήσει νέα τετελεσμένα στο νησί.

Πέραν τούτου, ουδέν!.. Η Κυπριακή Προεδρία τηρεί σιγή ιχθύος έκτοτε και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Πρόδρομος Προδρόμου το μόνο που βρήκε να πει ήταν ότι η Κυπριακή Δημοκρατία ακολούθησε την πεπατημένη των διαβημάτων προς τον ΟΗΕ, για να... τραβήξει αυτός το αυτί της Τουρκίας και να υποδείξει στις δυο πλευρές ''μηχανισμούς συνεννόησης'' προς επίλυση των διαφορών μεταξύ των δύο κοινοτήτων...

Μα, επιτέλους, ποιον κοροϊδεύουν και οι μεν και οι δε; Πόσα ψηφίσματα έχει βγάλει το Συμβούλιο Ασφαλείας απ' τις 30 Ιουνίου του 2000, όπου ''καλούσε την Τουρκοκυπριακή πλευρά και τις τουρκικές δυνάμεις να αποκαταστήσουν στα Στροβίλια το μέχρι τότε ισχύον status quo;

Εισακούστηκε κανένα απ' αυτά; Τόλμησε κανείς να τα βάλει με την Τουρκία; Όχι, βέβαια!.. Δικαιολογημένα λοιπόν έχει αποθρασυνθεί και έφτασε σήμερα να επαναλάβει την κατάκτηση νέου εδάφους της Κύπρου... Τι λέτε γι' αυτά εσείς οι Τουρκόφιλοι (ημεδαποί και αλλοδαποί) θαυμαστές της, που βιάζεστε να της δώσετε άφεση αμαρτιών;

Πως ήταν λίγα τα μέτρα γης που πήρε, ενώ θα μπορούσε να πάρει περισσότερα; Έτσι, ε; Έχουν σημασία, για σας τα μέτρα, οι πόντοι, τα χιλιοστά κι όχι η ίδια η απεχθής πράξη κατάκτησης ξένου εδάφους;

Κι έπειτα, ποια στάση κρατά για όλα αυτά η δικιά μας χώρα, η Ελλάδα, που απ' το 1959 - επί πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Καραμανλή, Υπουργού Εξωτερικών Αβέρωφ και Προέδρου της Κύπρου του Αρχιεπισκόπου Μακάριου - είχε ορισθεί συνεγγυήτρια με τη Βρετανία και την Τουρκία;

Είχε εγγυηθεί ή όχι (από κοινού με αυτές, μέσω της ''Συνθήκης Εγγυήσεως'' των Συμφωνιών Ζυρίχης-Λονδίνου) την ανεξαρτησία, την εδαφική ακεραιότητα και το Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας, η οποία ήταν το συμβαλλόμενο μέρος της Συνθήκης;

Τώρα θα μου πείτε πως οι Συμφωνίες εκείνες (που απαγόρευαν την ένωση του νησιού με άλλο κράτος ή τη διχοτόμησή του) ήταν βραχύβιες, γιατί κατέρρευσαν απ' τη στιγμή που ο Μακάριος επεχείρησε να αλλάξει το Σύνταγμα της Δημοκρατίας της Κύπρου σε δεκατρία σημεία, γεγονός που χρησιμοποιήθηκε σαν δικαιολογία των Τούρκων το 1974 για την εισβολή τους στο νησί.

Ωστόσο το θέσφατο των εγγυητριών δυνάμεων παραμένει, κι ας ήταν λιγόζωη η Συμφωνία που τις γέννησε. Άρα προς τι η παρατεταμένη σιωπή της Ελλάδας επί των επεκτατικών βλέψεων της Τουρκίας στον νοτιότερο βραχίονά της, που είναι στην ουσία μια μικρή Ελλάδα ριγμένη στο πέλαγο;

Δεν είναι πρόδηλο τοις πάσι, κύριοι της κυβέρνησης και κύριε πρωθυπουργέ, πως η Τουρκία έχει σκοπό - εδώ και τώρα - να πραγματοποιήσει έναν προς έναν τους στόχους που έχει βάλει ο ''σουλτάνος'' της και αφορούν εμάς και την Κύπρο;

Δεν καταλάβατε ακόμα ότι είναι αποφασισμένη να διχοτομήσει την Μεγαλόνησο και να πάρει ό,τι θέλει με τη δύναμη της πυγμής της, τη δύναμη των όπλων της; Δεν προετοιμαστήκατε να αντιμετωπίσετε ένα νέο κύμα τουρκικών διεκδικήσεων με βάση τα νέα τετελεσμένα;

Μήπως δεν είναι φανερό πως θα αρνηθεί να καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και του διαλόγου, αν επιμείνουν Ελλάδα και Κύπρος στην απόσυρση των κατοχικών δυνάμεων απ' το νησί; Πώς θα τα αντιμετωπίσει, λοιπόν, όλα αυτά ο Έλληνας πρωθυπουργός και ΥΠΕΞ μας;

Θα στρουθοκαμηλίσει και πάλι αρνούμενος να δει το χειρότερο που δεν είδαμε ακόμα;Ότι αυτή τη φορά είναι πολύ πιθανό να προχωρήσουν οι Τούρκοι σ' ένα τετελεσμένο γεγονός στη θάλασσα. Η Τουρκία άλλωστε έχει εκδηλώσει παντοιοτρόπως την αποφασιστικότητά της να διεκδικήσει με το έτσι θέλω ένα μέρος των κοιτασμάτων στην κυπριακή ΑΟΖ, που διαθέτει πλούσιο και εκμεταλλεύσιμο φυσικό αέριο.

Στην περίπτωση λοιπόν της εκδήλωσης μιας... πειρατικής και ριψοκίνδυνης τουρκικής παρέμβασης στις γεωτρήσεις, ποια θα είναι οι χειρισμοί της Ελλάδας. Θα είναι φοβικοί, ηττοπαθείς και... ενδοτικοί σε τελική ανάλυση όπως οι χειρισμοί της Λευκωσίας, οι οποίοι αποθράσυναν τελικά τις δυνάμεις κατοχής και άνοιξαν την όρεξη στον Ερντογάν για περισσότερες διεκδικήσεις;

Και κάτι τελευταίο. Η ειρηνευτική δύναμη των Ηνωμένων Εθνών που βρίσκεται στην Κύπρο γνωρίζει από πρώτο χέρι ότι ο ''Αττίλας'' διεκδικεί πάλι την νεκρή ζώνη, για να επεκτείνει τις αξιώσεις του σε βάρος των Ελληνοκυπρίων. Γνωρίζει ακόμα πως ο τουρκικός στρατός, ενισχυμένος με πυραύλους Τ155 FIRTINA στα Κατεχόμενα, έχει γίνει άκρως απειλητικός για τους Ελληνοκυπρίους.

Με τα δεδομένα αυτά, λοιπόν, τι κάνει για να προλάβει τα χειρότερα; Κι οι ''φίλοι'' και ''σύμμαχοι'' μας σε Αμερική και Ευρώπη - συμπεριλαμβανομένης και της Ρωσίας που έγινε ξαφνικά ''στρατηγικός εταίρος της Τουρκίας'' - πώς δέχονται τον αναθεωρητισμό της αναφορικά με την τουρκική εισβολή;

Δεν καταλαβαίνουν ότι βρίσκει πάτημα σ' αυτόν, για να εξαγνίσει τα βάρβαρα και εγκληματικά ένστικτα που επέδειξε τότε ευθυγραμμίζοντας την φασιστική συμπεριφορά του ''Αττίλα'' με την νεο-ιμπεριαλιστική σημερινή πολιτική της ''αποικιοκρατίας'' και του επεκτατισμού που ακολουθούν οι Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής μας, έστω κι αν παριστάνουν υποκριτικά ότι είναι διαπρύσιοι κήρυκες της διεθνούς ειρήνης και δικαιοσύνης;

Διαβάστε περισσότερα